NAJAAR 2019 OKTOBER TOT KERSTMIS
28 oktober,
Gek genoeg een maand niet geschreven, de hele Libra periode, terwijl het qua energie wel een intense periode was. Die hele Libra periode was vooral krachtig in mijn hoofd; een flink deel van de maand voelde mijn hoofd als een vuurbal met de piek rond de volle maan midden oktober. Soms werd die intense zuiverheid te sterk, vooral rond die volle maan, en dan blokkeer ik, ik kan het dan nog niet aan. Dat is iets wat me dit jaar meer overkomt maar het gaat wel steeds verder net alsdat die innerlijke gestalte steeds vastere vorm aanneemt, het wordt steeds dikker zeg ik vaker, het vult me steeds meer op, we versmelten steeds meer en dat voelt goed, hoe idioot dat ook mag klinken. Het voelt als een bruisend vuur van zuiverheid en het transformeert me stap voor stap waarbij ik zelf wel moet meewerken. Als ik blokkeer dan werk ik even niet meer mee, en dat zal ook wel zo horen, ik ben nog niet klaar voor zoveel zuiverheid en bijgaande innerlijke beheersing. Maar het neemt wel weer met sprongen toe dit najaar. Volgens Rudyar is Libra het eerste mentale vormgeven van de nieuwe richting en daar heb ik me ook wel redelijk veel mee bezig gehouden. Het is een versterking van wat ik steeds zeg en het laatste stuk wat ik hier geschreven heb eind september geeft die richting eigenlijk wel goed aan. Gedurende Libra vormen zich gemeenschapsbevorderende waarden, idealen en inzichten die zich gedurende de volgende tekens, Scorpio, Sagittarius en Capricorn stap voor stap willen manifesteren. Ik zal verder niet alle stukjes die ik bij het NRC als reacties opgeschreven heb hier kopiëren. Misschien af en toe nog eens een. Ik laat trouwens geen reacties of commentaar toe omdat ik volledig naar binnen gekeerd ben; de weg die ik ga wordt geleid door innerlijke focus op de Geest.
Vandaag, of eigenlijk afgelopen nacht was het de Scorpio nieuwe maan, die ook weer bijzonder intens was. Ik werd er geregeld wakker van en deze komende maand wordt nog intenser zowel in mezelf als in de wereld. de komende 1,5 maand correspondeert met de heilige nacht begin januari, zie aldaar, waarin ik bijzonder krachtig de ervaring had van mijn hoofd als een gevulde schaal met vuur die ik in balans moest zien te houden, waarbij aangetekend dat ik doordat ik soms die balans niet helemaal zuiver kon houden, er soms wat van dat vuur over de rand morste. Ik heb dat morsen altijd gezien als een voorteken van innerlijke en maatschappelijk spanningen en conflicten. Dat klopt natuurlijk ook met het confronterende teken van Scorpio waarin er innerlijk en in de samenleving gekozen moet worden voor de weg van de schorpioen of die van de adelaar. het is een teken van diepgang en scheiding der geesten en daaraan gekoppeld mogelijke transformatie op gevoels en instinct niveau indien de weg van de adelaar wordt gegaan. Ik zal hier toch nog de vertaling geven van Rudhyar over Scorpio omdat deze vertaling zo centraal staat dit najaar, vooral omdat wanneer de zon het teken van Scorpio verlaat ronde 23 november, Mars binnenkomt in Scorpio en nog even stevig doorhamert op dezelfde symboliek tot eind december. Ik ervaar zijn teksten zo sterk dit jaar en ze kloppen als een bus. Zijn besprekingen van de sterrenbeelden kloppen precies met mijn ervaringen. En vooral Scorpio staat centraal dit najaar, zowel innerlijk als in de wereld. Deze synchroniciteit tussen mezelf en de wereld natuurlijk omdat ik die synchroniciteit in ontwikkeling al 2,5-3 jaar voel. In de wereld zijn de conflicten middels opstanden al volop aan de gang en dit zal alleen maar verergeren. De oude corrupte systemen zullen moeten wijken. Een her-ijking op de oorspronkelijke zuiverheid van de waarden Vrijheid en Gelijkheid is nodig om een nieuwe gemeenschappelijke richting in te slaan. Is het niet uit inzicht en idealisme dan is het wel uit evolutionaire noodzaak.
Voor een inleiding over het werk van Rudhyar zie dit blog op 8 september. Ik schrijf het hier op omdat ik een oude, niet meer verkrijgbare nederlandse vertaling heb. Het Engelse origineel, uit 1943, is wel verkrijgbaar en zelfs gratis te lezen alhier: http://www.khaldea.com/rudhyar/pofl/pofl_p2s8p1.shtml
1
| SCORPIO |
De Scorpio-fase van de jaarlijkse cyclus van de levenskracht zoals die zich ontplooid op aarde en in de menselijke natuur, is op vreemde wijze misverstaan. Als gevolg daarvan heeft men er bijzonder negatieve attributen aan gegeven. Ze moesten wel negatief zijn omdat de beoordelaars vergaten het teken in verband te brengen met de hele cyclus van de dag- en de nacht-kracht. Daardoor legden zij de nadruk op de reacties van de gewone mens erop in dit stadium van sociale evolutie, terwijl zij niet genoeg de positieve kern van het teken zelf doorschouwden. Ook komen met Scorpio winterse dagen en lange nachten duidelijk nader, en de primitieve mens heeft een hekel aan deze nadering van fysieke duisternis. Hij heeft er een hekel aan omdat hij geworteld is in de aarde en verwant aan plantaardig en dierlijk leven. Scorpio kondigt de winter aan. Zijn nachtvorsten make een einde aan rode en gouden bladeren. Zo is hij een symbool geworden van de dood. Slechts voor enkelen kon het regeneratie betekenen, en zelfs deze begrepen in werkelijkheid de betekenis van zo’n regeneratie niet.
Toen we de symboliek van Libra bestudeerden legden we de nadruk op het feit dat de 3 herfsttekens van de zodiak trappen waren in de groei van de gemeenschap en van gemeenschapszin in de mens. In deze herfstperiode ontstaan steeds sneller gemeenschapsbevorderende krachten ten gevolge van de machtstoename van de nachtkracht sinds de herfstevening. De werkelijkheid van menselijke uitwisseling, van samenleven in de organische, stabiele, permanente structuur van een gemeenschap, wordt in Libra geschouwd als noodzakelijk en als gedrags-ideaal. In Scorpio moet deze werkelijkheid tot leven gebracht worden, grijpbaar en emotioneel, onontkoombaar. Hij moet tot in hart en nieren van de mensen doordringen, tot in de diepste diepte van hun ziel, tot in het wezen van de “persoonlijkheid”. Hij moet een stuwende kracht worden. Die stuwende kracht is seksualiteit in zijn sociale aspecten; seksualiteit als bouwer van beschaving.
Het steeds opnieuw veroordelen van Scorpio, het vervloekte teken, loopt parallel met het gelijkstellen van seksualiteit en zonde, dat zo bepalend is geweest voor onze christelijke westerse beschaving. Daardoor is het onderwerp geïnfiltreerd met ‘complexen’ en verstarde geesteshoudingen die moeilijk worden veranderd, zelfs niet door de scherpste analyse. Toch kan op basis van een breed begrip van de hele zodiakale cyclus van dag- en nacht-kracht veel gezegd worden dat licht in deze duistere hoeken zal kunnen brengen.
De seksualiteit heeft twee grondbeginselen: voortplanting en niet-voortplantend of sociaal. De eerste valt onder Taurus, de laatste onder Scorpio. Het is vreemd dat zo’n onderscheid niet gemaakt is door westerse astrologen en filosofen want de correlatie tussen Scorpio en gehele seksactiviteit is zeer vreemd als men bedenkt dat Scorpio slechts een laat teken van de zodiak is, en verband houdt met de herfst, de tijd dat de levenskracht in de natuur gaat slapen. Als strikt biologische factor is de seksualiteit een primaire functie van alle organismen en het is duidelijk dat hij als zodanig verbonden moet worden ,met de paringstijd van de dieren en de groei van de bloemen. Deze kant wordt gesymboliseerd door Taurus, de stier, die staat voor vruchtbaarheid en mannelijke kracht. Taurus is het teken van de zuiver fysiologische en voortplantende paring. Het is een fase in het proces van de opbouw der persoonlijkheid. Het vertegenwoordigt de rijpere jeugd, zijn instinct tot onbewuste voortplanting, zijn asociale drang tot persoonlijke zelfontwikkeling door bevruchten en bevrucht worden en dus door zuivere emotionele ervaring. Het betekent de grootste emotionele uiting van de dag-kracht en van zuivere persoonlijkheid zonder enig sociaal verband. Het is zuiver begeerte zonder geestelijke achtergrond of bewustzijn, zonder enig verwringing of individueel-sociale differentiatie, een generische kracht, die universeel is en op zichzelf geen ‘zin’ heeft. Hij is zoals het leven is.
Het teken Scorpio is de tegenpool van Taurus. Dit betekent dat in de gemeenschaps-bouwende cyclushelft van de opkomst van de nacht-kracht, het dezelfde plaats bekleedt als Taurus in de persoonlijkheids-bouwende cyclushelft van de opkomst van de dag-kracht. Daarom correspondeert met de paringsdrang van Taurus een andere drang die het essentiële kenmerk van Scorpio is, en wel: de drang in het individu om op te gaan in een volkomen vereniging met andere individuen en zo samen een groter organisch geheel te vormen. In Libra herkent men deze drang als een motief tot sociaal- en groepsgedrag, maar in de diepste diepte van de Libra-mens is nog veel individualisme over. De dag-kracht is te sterk om toe te staan dat de persoonlijkheid zich volkomen zou laten gaan in een onherroepelijke vereniging met anderen. Libra is een toestand van van wankelbaar evenwicht tussen een tanend individualisme en een toenemend collectivisme. Maar in Scorpio wordt het verlangen om een afzonderlijk individue te zijn met dramatische intensiteit overheerst door de behoefte om meer dan zichzelf te zijn; door de drang in anderen over te vloeien zoals kleine stromen opgaan in grote rivieren en rivieren in de zee. Die drang is het transcendente en sociale aspect van seksualiteit. Hij vertegenwoordigt niet de voortplantingsseksualiteit van de rijpere jeugd, die wil trouwen, maar de geen voortplanting verlangende, sociale en -ja- mystieke seksualiteit van de volwassenheid, die een verlangen is om zichzelf te vergeten en naar vereniging door een ander met een groter geheel en zelfs met ‘God’ zoals het Oosten en de meeste ‘geheime tradities’ zeer wel begrepen hebben.
Seksualiteit als een poort tot ‘kosmisch bewustzijn’is door de eeuwen heen bekend geweest. Riten zijn ontworpen om deze transcendentale drang te kanaliseren en tot het bestemde doel te leiden. De Hindoe tantra’s en enkele vormen van yoga leggen de nadruk op deze riten. Alle tempels van de oudheid zijn er getuige van geweest, en vele westerse genootschappen hebben in het geheim praktijken onderwezen die zouden moeten leiden tot dit opgaan van energieën in een groter krachtreservoir. Sedert de komst van het christendom is het onderwerp in geheimzinnigheid gehuld, en dit is niet de plaats om een uiteenzetting te geven van dit wezen van alle ‘praktische occultisme’. Maar de werkelijkheid van het zodiakale van Scorpio kan nooit begrepen worden totdat men begrijpt dat de seks-kracht in Scorpio niet opgevat mag worden als een voortplantende kracht maar als een middel om tot bevrijding te komen uit de enge grenzen van zichzelf, om een extase te bereiken, waarin het individu boven zichzelf uitstijgt.
Wat betekent dit boven zichzelf uitstijgen? Het eerste beeld dat zo’n extatische vereniging oproept in het bewustzijn is dat van de ‘tweelingziel’; de één en de ander opgegaan in een transcendente vereniging ‘zoals het leven of God heeft geordineerd sedert de schepping begon’. Dit is het romantische ideaal van de vereniging, een ideaal dat niet tot Taurus en op de voortplanting gerichte paring behoort, maar dat brandt in Scorpio. Het wordt volkomen transcendent bij de mystici die opstijgen in een vereniging met de ‘geliefde’, het Leven, God, de meester of welke naam ook wordt gegeven aan die mystieke ‘andere’ met wie en in wie het eigen zelf zijn grenzen verliest en kosmisch bewustzijn wordt bereikt.
Dit is echter slechts één aspect van dat proces van opgaan in een groter geheel. Het andere wordt in het christendom gesymboliseerd door de vereniging van het gewijde individu met de kerk, de mystieke bruid. Hier hebben we het opgaan van het individu in de verheerlijkte gemeenschap, een samensmelten van even aangrijpende innigheid en vol vurig gevoel als de meest volmaakte vereniging van lichamen en gevoelens. Weten dat de gemeenschap bestaat en verlangend ervoor te werken is de realisatie van Libra. Maar in Scorpio moet er identificatie zijn. Scorpio is het symbool van seksualiteit als psychische identificatie, zonder bijgedachte aan fysieke voortplanting, inderdaad vaak zodanig, dat de mogelijkheid van voortplanting is uitgesloten. In zulk een psychische identificatie triomfeert de nacht-kracht en wordt de geestelijke realiteit van de beschaving geboren.
Het thuis (Cancer) is gebouwd op de op voortplanting gerichte seksualiteit van Taurus, maar de beschaving (Capricornus) stoelt op Scorpio’s sociale transformatie van de seksualiteit via de geestelijke veralgemening van Sagittarius. En hier raken we het veel omstreden onderwerp van cutuur tegenover beschaving. Cultuur wortelt in de energieën die in Taurus zijn losgemaakt door de dag-kracht; beschaving in de energieën losgemaakt in Scorpio door de nacht-kracht. Cultuur houdt zich bezig met details, beschaving met algemeenheden. Cultuur is gebaseerd op tradities die bepaald worden door klimaat, geografie en erfelijkheid van biologische factoren, die van generatie op generatie worden overgeleverd. Beschaving is het resultaat van het werk van scheppende genieen en leiders, die de geest van ontelbare mensen hebben bevrucht met hun visie en hun begrip. Hoewel de beschaving zich ontwikkelt in de Sagittarius-fase van de levenscyclus heeft hij zijn wortels in Scorpio. Hij heeft zijn wortels in de sterke drang van alle leiders der mensheid om zich voortdurend uit te storten in de grote matrix van de mensheid.
Deze beschavende kracht is een aspect van het Scorpio-type van seksualiteit, omdat hij ontstaat uit het verlangen zich te identificeren met het grotere geheel, de mensheid: boven zichzelf uit te stijgen door de gemeenschap te bevruchten en…. door het goddelijke bevrucht te worden. Die transcendente seksuele activiteit heeft een nakomelingschap, maar het is een sociale nakomelingschap, een geestelijke of verstandelijke. En in die activiteit is de nacht-kracht werkzaam, zoals in Taurus de dag-kracht doorklinkt in de vruchtbare lichamelijke paring.
Er is echter een negatieve kant aan dit beeld van vrijkomende kracht in Scorpio, een kracht die veroorzaakt wordt door de afnemende dag-kracht, die daardoor introverter en subjectiever is geworden, misschien met meer onbewuste wrok in zijn activiteit. Het is de donkere kant van de beschaving, het gulzige verlangen naar sociale macht en wellust. Deze begerigheid ontstaat in het individu, dat, in plaats van op te gaan in het grotere geheel, de energieen tot zich trekt, ontstaan door het samenleven, het uitwisselen van waarden door de mensen, en de handel, die de basis vormen van gemeenschap. De handel, die geboren wordt, of althans blijvend gegrondvest, op het Libra niveau, werpt rijke vrucht af in Scorpio. Als deze vruchten door de hebzuchtigen alleen voor zichzelf worden gehouden, dan is er sprake van sociale zonde. Iedereen die de produkten van sociale waardenuitwisseling misbruikt, begaat een zonde tegen de gemeenschap. Alle grote zakentrusts die op hebzucht zijn gebaseerd, alle politici, die ruilhandel bedrijven in publieke autoriteit, alle sluikhandelaars en gangsters, alle leiders, die speculeren op vrees en massale hartstochten, begaan de zonde van Scorpio. Zij begeren sociale macht in plaats van als ware beschavingsbrengers de gemeenschap te inspireren en hun lot te vereenzelvigen met het lot van hun volk.
Hetzelfde geldt voor diegenen die voortdurend seksueel genot en zelfbevrediging najagen. Hierin komt slechts het negatieve aspect van Scorpio naar voren. De negatieve dag-kracht buigt voor eigen gebruik de nieuwe energieen om die de stijgende kracht van de nachtkracht voortbrengt. Hij droomt, nu hij niet langer kan handelen. Hij schept beelden en verleidingen, hij prikkelt de begeerte. Hij verwekt seksuele neuroses, overal waar het verlangen om op te gaan in een grotere krachtstroom door een ander wezen, of door groepen, wordt gefrustreerd. Wellust ontstaat gewoonlijk uit een gevoel van nederlaag; evenals misdadigers dikwijls gedwarsboomde ‘mensen van de daad’ zijn, die in staat zouden zijn om de gemeenschap te inspireren door hun genie.
Scorpio is geen ‘vervloekt teken’, en zonde en ellende ontstaan alleen waar de grote scheppende kracht verwrongen wordt en geperverteerd door angsten en complexen, ontstaan uit zinloos traditionalisme vermomd als deugd; of als een gevolg van chaotische en slechte sociale omstandigheden. Daar waar het onbelemmerde spel van energieën in Taurus niet heeft plaatsgevonden, deinst de niet-uitgegroeide persoonlijkheid, wanneer hij geconfronteerd wordt met zijn nieuwe geboorte als deelnemer in het maatschappelijke leven, terug voor de stap vertegenwoordigd door de positieve Scorpio. In plaats van die verheven eenwording met anderen waardoor regeneratie kan plaatsvinden, overheerst een gevoel van frustratie, dat het individu ongeschikt maakt voor die stap.
Wrok tegenover de maatschappij, of tegenover het gehele leven voert de boventoon. En die wrok, die onbewuste gewelddadigheid, die in staat is elke mogelijkheid tot bevrijding, tot het bereiken van een volgend stadium te vernietigen, wordt gesymboliseerd door de stekende giftige schorpioen, die maatschappelijke en individuele dood meedraagt in zijn staart.
Het is niet zo dat de schorpioen zich zou moeten regenereren tot de adelaar, zoals het symbool gewoonlijk geduid wordt. De schorpioen is een degeneratie. Hij is niet het natuurlijke produkt van een gezonde evolutie. De adelaar, of eigenlijk nog meer de feniks, is een juister symbool voor de werkelijke betekenis van die fase van de natuurlijke cyclus van jaarlijkse transformatie, die volgt op Libra. De feniks symboliseert de wedergeboorte van leven op een nieuw niveau, door het verbranden in het vuur van alle beperkingen. Dit vuur is het echte symbool van de energie, die brandt in de mens die de achtste fase van zijn reis langs de zodiak heeft bereikt. Het is het vuur dat kleinere vormen vernietigt en grotere schept, om ontwikkeld te worden gedurende de Sagittarius-periode van de cyclus. Dit vuur is het transcendente en occulte aspect van de seksualiteit; iets heel anders dan de instinctieve, op voortplanting gerichte drang, die in Taurus ontstaat als een zuiver aardse en vruchtbare energie.
Er is veel gezegd over de grondigheid, de onbarmhartigheid, de ambitie, de wreedheid, de jaloezie en de hartstocht van personen, in wier horoscoop Scorpio een dominerende plaats inneemt. maar het is opmerkelijk hoeveel mensen, behalve Scorpio-typen, zulke karaktereigenschappen bezitten, en hoe vaak Scorpio-geborenen ze niet blijken te hebben. De meeste van deze negatieve trekken in historische en levende persoonlijkheden zijn het directe resultaat van een archaïsche maatschappelijke toestand. Het Scorpio-type identificeert zich voortdurend met de maatschappij, en de hartstochten van die maatschappij zij n de zijne. Hij is iemand wie de energie van het sociale proces met kracht door de aderen vloeit. Als deze energie gericht is op vernietiging wordt hij een geweldige vernietiger, een meedogenloos opperhoofd of een misdadiger. Als de mensheid geleerd zal hebben om te leven als een organisch geheel, evenwichtig, harmonische en gezond, dan zullen zijn Scorpio-typen vleugels krijgen en gemeenschap hebben met de zon, als echte adelaars. Scorpio is één van de vier symbolische poorten waardoor avatars geboren worden, mensen die een spreekbuis zijn van de generische vader, vader van de gehele mensheid, die men ‘God’ noemt. Scorpio symboliseert Gods macht als de opperste beschaver van een verenigd mensdom en het is veelbetekenend dat een man, die voor miljoenen ‘avatar’ is en een ‘manifestatie van God’ geboren is in Scorpio: Baha’u’llah, de Perzische profeet ( peter:stichter van het prachtige Bahai geloof) die nog geen honderd jaar geleden ( in 1943 geschreven) de eenheid van de mensheid verkondigde door een nieuwe wereldorde, en de dageraad aankondigde van het tijdperk van het organische mensdom. ( Peter: en dat staat volgens mij ook de komende jaren te gebeuren waarvan volgend jaar,2020, de basis-transformatie zal leveren)
Toen we de symboliek van Libra bestudeerden legden we de nadruk op het feit dat de 3 herfsttekens van de zodiak trappen waren in de groei van de gemeenschap en van gemeenschapszin in de mens. In deze herfstperiode ontstaan steeds sneller gemeenschapsbevorderende krachten ten gevolge van de machtstoename van de nachtkracht sinds de herfstevening. De werkelijkheid van menselijke uitwisseling, van samenleven in de organische, stabiele, permanente structuur van een gemeenschap, wordt in Libra geschouwd als noodzakelijk en als gedrags-ideaal. In Scorpio moet deze werkelijkheid tot leven gebracht worden, grijpbaar en emotioneel, onontkoombaar. Hij moet tot in hart en nieren van de mensen doordringen, tot in de diepste diepte van hun ziel, tot in het wezen van de “persoonlijkheid”. Hij moet een stuwende kracht worden. Die stuwende kracht is seksualiteit in zijn sociale aspecten; seksualiteit als bouwer van beschaving.
Het steeds opnieuw veroordelen van Scorpio, het vervloekte teken, loopt parallel met het gelijkstellen van seksualiteit en zonde, dat zo bepalend is geweest voor onze christelijke westerse beschaving. Daardoor is het onderwerp geïnfiltreerd met ‘complexen’ en verstarde geesteshoudingen die moeilijk worden veranderd, zelfs niet door de scherpste analyse. Toch kan op basis van een breed begrip van de hele zodiakale cyclus van dag- en nacht-kracht veel gezegd worden dat licht in deze duistere hoeken zal kunnen brengen.
De seksualiteit heeft twee grondbeginselen: voortplanting en niet-voortplantend of sociaal. De eerste valt onder Taurus, de laatste onder Scorpio. Het is vreemd dat zo’n onderscheid niet gemaakt is door westerse astrologen en filosofen want de correlatie tussen Scorpio en gehele seksactiviteit is zeer vreemd als men bedenkt dat Scorpio slechts een laat teken van de zodiak is, en verband houdt met de herfst, de tijd dat de levenskracht in de natuur gaat slapen. Als strikt biologische factor is de seksualiteit een primaire functie van alle organismen en het is duidelijk dat hij als zodanig verbonden moet worden ,met de paringstijd van de dieren en de groei van de bloemen. Deze kant wordt gesymboliseerd door Taurus, de stier, die staat voor vruchtbaarheid en mannelijke kracht. Taurus is het teken van de zuiver fysiologische en voortplantende paring. Het is een fase in het proces van de opbouw der persoonlijkheid. Het vertegenwoordigt de rijpere jeugd, zijn instinct tot onbewuste voortplanting, zijn asociale drang tot persoonlijke zelfontwikkeling door bevruchten en bevrucht worden en dus door zuivere emotionele ervaring. Het betekent de grootste emotionele uiting van de dag-kracht en van zuivere persoonlijkheid zonder enig sociaal verband. Het is zuiver begeerte zonder geestelijke achtergrond of bewustzijn, zonder enig verwringing of individueel-sociale differentiatie, een generische kracht, die universeel is en op zichzelf geen ‘zin’ heeft. Hij is zoals het leven is.
Het teken Scorpio is de tegenpool van Taurus. Dit betekent dat in de gemeenschaps-bouwende cyclushelft van de opkomst van de nacht-kracht, het dezelfde plaats bekleedt als Taurus in de persoonlijkheids-bouwende cyclushelft van de opkomst van de dag-kracht. Daarom correspondeert met de paringsdrang van Taurus een andere drang die het essentiële kenmerk van Scorpio is, en wel: de drang in het individu om op te gaan in een volkomen vereniging met andere individuen en zo samen een groter organisch geheel te vormen. In Libra herkent men deze drang als een motief tot sociaal- en groepsgedrag, maar in de diepste diepte van de Libra-mens is nog veel individualisme over. De dag-kracht is te sterk om toe te staan dat de persoonlijkheid zich volkomen zou laten gaan in een onherroepelijke vereniging met anderen. Libra is een toestand van van wankelbaar evenwicht tussen een tanend individualisme en een toenemend collectivisme. Maar in Scorpio wordt het verlangen om een afzonderlijk individue te zijn met dramatische intensiteit overheerst door de behoefte om meer dan zichzelf te zijn; door de drang in anderen over te vloeien zoals kleine stromen opgaan in grote rivieren en rivieren in de zee. Die drang is het transcendente en sociale aspect van seksualiteit. Hij vertegenwoordigt niet de voortplantingsseksualiteit van de rijpere jeugd, die wil trouwen, maar de geen voortplanting verlangende, sociale en -ja- mystieke seksualiteit van de volwassenheid, die een verlangen is om zichzelf te vergeten en naar vereniging door een ander met een groter geheel en zelfs met ‘God’ zoals het Oosten en de meeste ‘geheime tradities’ zeer wel begrepen hebben.
Seksualiteit als een poort tot ‘kosmisch bewustzijn’is door de eeuwen heen bekend geweest. Riten zijn ontworpen om deze transcendentale drang te kanaliseren en tot het bestemde doel te leiden. De Hindoe tantra’s en enkele vormen van yoga leggen de nadruk op deze riten. Alle tempels van de oudheid zijn er getuige van geweest, en vele westerse genootschappen hebben in het geheim praktijken onderwezen die zouden moeten leiden tot dit opgaan van energieën in een groter krachtreservoir. Sedert de komst van het christendom is het onderwerp in geheimzinnigheid gehuld, en dit is niet de plaats om een uiteenzetting te geven van dit wezen van alle ‘praktische occultisme’. Maar de werkelijkheid van het zodiakale van Scorpio kan nooit begrepen worden totdat men begrijpt dat de seks-kracht in Scorpio niet opgevat mag worden als een voortplantende kracht maar als een middel om tot bevrijding te komen uit de enge grenzen van zichzelf, om een extase te bereiken, waarin het individu boven zichzelf uitstijgt.
Wat betekent dit boven zichzelf uitstijgen? Het eerste beeld dat zo’n extatische vereniging oproept in het bewustzijn is dat van de ‘tweelingziel’; de één en de ander opgegaan in een transcendente vereniging ‘zoals het leven of God heeft geordineerd sedert de schepping begon’. Dit is het romantische ideaal van de vereniging, een ideaal dat niet tot Taurus en op de voortplanting gerichte paring behoort, maar dat brandt in Scorpio. Het wordt volkomen transcendent bij de mystici die opstijgen in een vereniging met de ‘geliefde’, het Leven, God, de meester of welke naam ook wordt gegeven aan die mystieke ‘andere’ met wie en in wie het eigen zelf zijn grenzen verliest en kosmisch bewustzijn wordt bereikt.
Dit is echter slechts één aspect van dat proces van opgaan in een groter geheel. Het andere wordt in het christendom gesymboliseerd door de vereniging van het gewijde individu met de kerk, de mystieke bruid. Hier hebben we het opgaan van het individu in de verheerlijkte gemeenschap, een samensmelten van even aangrijpende innigheid en vol vurig gevoel als de meest volmaakte vereniging van lichamen en gevoelens. Weten dat de gemeenschap bestaat en verlangend ervoor te werken is de realisatie van Libra. Maar in Scorpio moet er identificatie zijn. Scorpio is het symbool van seksualiteit als psychische identificatie, zonder bijgedachte aan fysieke voortplanting, inderdaad vaak zodanig, dat de mogelijkheid van voortplanting is uitgesloten. In zulk een psychische identificatie triomfeert de nacht-kracht en wordt de geestelijke realiteit van de beschaving geboren.
Het thuis (Cancer) is gebouwd op de op voortplanting gerichte seksualiteit van Taurus, maar de beschaving (Capricornus) stoelt op Scorpio’s sociale transformatie van de seksualiteit via de geestelijke veralgemening van Sagittarius. En hier raken we het veel omstreden onderwerp van cutuur tegenover beschaving. Cultuur wortelt in de energieën die in Taurus zijn losgemaakt door de dag-kracht; beschaving in de energieën losgemaakt in Scorpio door de nacht-kracht. Cultuur houdt zich bezig met details, beschaving met algemeenheden. Cultuur is gebaseerd op tradities die bepaald worden door klimaat, geografie en erfelijkheid van biologische factoren, die van generatie op generatie worden overgeleverd. Beschaving is het resultaat van het werk van scheppende genieen en leiders, die de geest van ontelbare mensen hebben bevrucht met hun visie en hun begrip. Hoewel de beschaving zich ontwikkelt in de Sagittarius-fase van de levenscyclus heeft hij zijn wortels in Scorpio. Hij heeft zijn wortels in de sterke drang van alle leiders der mensheid om zich voortdurend uit te storten in de grote matrix van de mensheid.
Deze beschavende kracht is een aspect van het Scorpio-type van seksualiteit, omdat hij ontstaat uit het verlangen zich te identificeren met het grotere geheel, de mensheid: boven zichzelf uit te stijgen door de gemeenschap te bevruchten en…. door het goddelijke bevrucht te worden. Die transcendente seksuele activiteit heeft een nakomelingschap, maar het is een sociale nakomelingschap, een geestelijke of verstandelijke. En in die activiteit is de nacht-kracht werkzaam, zoals in Taurus de dag-kracht doorklinkt in de vruchtbare lichamelijke paring.
Er is echter een negatieve kant aan dit beeld van vrijkomende kracht in Scorpio, een kracht die veroorzaakt wordt door de afnemende dag-kracht, die daardoor introverter en subjectiever is geworden, misschien met meer onbewuste wrok in zijn activiteit. Het is de donkere kant van de beschaving, het gulzige verlangen naar sociale macht en wellust. Deze begerigheid ontstaat in het individu, dat, in plaats van op te gaan in het grotere geheel, de energieen tot zich trekt, ontstaan door het samenleven, het uitwisselen van waarden door de mensen, en de handel, die de basis vormen van gemeenschap. De handel, die geboren wordt, of althans blijvend gegrondvest, op het Libra niveau, werpt rijke vrucht af in Scorpio. Als deze vruchten door de hebzuchtigen alleen voor zichzelf worden gehouden, dan is er sprake van sociale zonde. Iedereen die de produkten van sociale waardenuitwisseling misbruikt, begaat een zonde tegen de gemeenschap. Alle grote zakentrusts die op hebzucht zijn gebaseerd, alle politici, die ruilhandel bedrijven in publieke autoriteit, alle sluikhandelaars en gangsters, alle leiders, die speculeren op vrees en massale hartstochten, begaan de zonde van Scorpio. Zij begeren sociale macht in plaats van als ware beschavingsbrengers de gemeenschap te inspireren en hun lot te vereenzelvigen met het lot van hun volk.
Hetzelfde geldt voor diegenen die voortdurend seksueel genot en zelfbevrediging najagen. Hierin komt slechts het negatieve aspect van Scorpio naar voren. De negatieve dag-kracht buigt voor eigen gebruik de nieuwe energieen om die de stijgende kracht van de nachtkracht voortbrengt. Hij droomt, nu hij niet langer kan handelen. Hij schept beelden en verleidingen, hij prikkelt de begeerte. Hij verwekt seksuele neuroses, overal waar het verlangen om op te gaan in een grotere krachtstroom door een ander wezen, of door groepen, wordt gefrustreerd. Wellust ontstaat gewoonlijk uit een gevoel van nederlaag; evenals misdadigers dikwijls gedwarsboomde ‘mensen van de daad’ zijn, die in staat zouden zijn om de gemeenschap te inspireren door hun genie.
Scorpio is geen ‘vervloekt teken’, en zonde en ellende ontstaan alleen waar de grote scheppende kracht verwrongen wordt en geperverteerd door angsten en complexen, ontstaan uit zinloos traditionalisme vermomd als deugd; of als een gevolg van chaotische en slechte sociale omstandigheden. Daar waar het onbelemmerde spel van energieën in Taurus niet heeft plaatsgevonden, deinst de niet-uitgegroeide persoonlijkheid, wanneer hij geconfronteerd wordt met zijn nieuwe geboorte als deelnemer in het maatschappelijke leven, terug voor de stap vertegenwoordigd door de positieve Scorpio. In plaats van die verheven eenwording met anderen waardoor regeneratie kan plaatsvinden, overheerst een gevoel van frustratie, dat het individu ongeschikt maakt voor die stap.
Wrok tegenover de maatschappij, of tegenover het gehele leven voert de boventoon. En die wrok, die onbewuste gewelddadigheid, die in staat is elke mogelijkheid tot bevrijding, tot het bereiken van een volgend stadium te vernietigen, wordt gesymboliseerd door de stekende giftige schorpioen, die maatschappelijke en individuele dood meedraagt in zijn staart.
Het is niet zo dat de schorpioen zich zou moeten regenereren tot de adelaar, zoals het symbool gewoonlijk geduid wordt. De schorpioen is een degeneratie. Hij is niet het natuurlijke produkt van een gezonde evolutie. De adelaar, of eigenlijk nog meer de feniks, is een juister symbool voor de werkelijke betekenis van die fase van de natuurlijke cyclus van jaarlijkse transformatie, die volgt op Libra. De feniks symboliseert de wedergeboorte van leven op een nieuw niveau, door het verbranden in het vuur van alle beperkingen. Dit vuur is het echte symbool van de energie, die brandt in de mens die de achtste fase van zijn reis langs de zodiak heeft bereikt. Het is het vuur dat kleinere vormen vernietigt en grotere schept, om ontwikkeld te worden gedurende de Sagittarius-periode van de cyclus. Dit vuur is het transcendente en occulte aspect van de seksualiteit; iets heel anders dan de instinctieve, op voortplanting gerichte drang, die in Taurus ontstaat als een zuiver aardse en vruchtbare energie.
Er is veel gezegd over de grondigheid, de onbarmhartigheid, de ambitie, de wreedheid, de jaloezie en de hartstocht van personen, in wier horoscoop Scorpio een dominerende plaats inneemt. maar het is opmerkelijk hoeveel mensen, behalve Scorpio-typen, zulke karaktereigenschappen bezitten, en hoe vaak Scorpio-geborenen ze niet blijken te hebben. De meeste van deze negatieve trekken in historische en levende persoonlijkheden zijn het directe resultaat van een archaïsche maatschappelijke toestand. Het Scorpio-type identificeert zich voortdurend met de maatschappij, en de hartstochten van die maatschappij zij n de zijne. Hij is iemand wie de energie van het sociale proces met kracht door de aderen vloeit. Als deze energie gericht is op vernietiging wordt hij een geweldige vernietiger, een meedogenloos opperhoofd of een misdadiger. Als de mensheid geleerd zal hebben om te leven als een organisch geheel, evenwichtig, harmonische en gezond, dan zullen zijn Scorpio-typen vleugels krijgen en gemeenschap hebben met de zon, als echte adelaars. Scorpio is één van de vier symbolische poorten waardoor avatars geboren worden, mensen die een spreekbuis zijn van de generische vader, vader van de gehele mensheid, die men ‘God’ noemt. Scorpio symboliseert Gods macht als de opperste beschaver van een verenigd mensdom en het is veelbetekenend dat een man, die voor miljoenen ‘avatar’ is en een ‘manifestatie van God’ geboren is in Scorpio: Baha’u’llah, de Perzische profeet ( peter:stichter van het prachtige Bahai geloof) die nog geen honderd jaar geleden ( in 1943 geschreven) de eenheid van de mensheid verkondigde door een nieuwe wereldorde, en de dageraad aankondigde van het tijdperk van het organische mensdom. ( Peter: en dat staat volgens mij ook de komende jaren te gebeuren waarvan volgend jaar,2020, de basis-transformatie zal leveren)
3 november,
Hieronder toch een reactie op dit goeie artikel in het NRC van dit weekend: https://www.nrc.nl/nieuws/2019/11/01/europa-heeft-de-moed-uit-1989-weer-nodig-a3978885
reactie: ” Niks aan toe te voegen: Moed, empathie en samenwerking zijn nodig om tot een verenigd Europa te komen. Zonder dat zal Europa versplinteren en ten prooi vallen aan de destructieve, desintegrerende krachten van angst en zelfzucht. En als het ons in Europa al niet lukt om tot een grotere eenheid te komen, dan is dat bijzonder slecht nieuws voor de rest van de wereld. In deze uiteenvallende conflictueuze wereld is een oprecht en moedig voorbeeld van vrijwillige, eigenbelang offerende, integere samenwerking van levensbelang, willen we als mensheid overleven.
De hele menselijke beschaving is een ontwikkeling en streven van kleinere eenheden naar grotere; van familie, naar dorp, naar regio, naar natie, naar Europa, naar Verenigde Naties. Een ontwikkeling uit noodzaak geboren om onszelf te beschermen tegen onszelf, om onze animale natuur te overwinnen. Dat gaat schoksgewijs, 2 stappen voorwaarts en 1 stap terug, wat vraagt om idealisme, moed, doorzettingsvermogen, zelfbeheersing, zelfreflectie en onbaatzuchtigheid. Dezelfde kwaliteiten die ook innerlijk in ieder mens nodig zijn om onze destructieve dierlijke natuur te overwinnen; iets wat u innerlijk ongetwijfeld zal herkennen in uw eigen leven, 2 stappen voorwaarts en 1 stap terug. Cynisme, net als zelfzucht en angst behoren tot de desintegrerende krachten die die stap terug vormgeven. Natuurlijk geloof ik in het ideaal van Europa en ik vind het een eer dat u dat een kersttoespraak noemt. Het is de enige manier waarop we als mensheid onze destructieve dierlijke natuur kunnen overwinnen. De uiteindelijke oplossing zit hem in het vrijwillig durven opgeven van een stuk van je zelfzuchtige eigenbelang voor het realiseren van een grotere eenheid. Die grotere eenheid kan zowel een persoonlijke liefdesrelatie zijn, waar idealiter twee zielen tot één worden of versmelten, ofwel een land, waar velen tot één worden, of de EU of de VN waar een heel continent of de hele wereldbevolking aanstalten maken om een eenheid te gaan vormen. Die bindende kracht die zowel een persoonlijke liefdesrelatie, alswel de grotere menselijke verbanden zoals de EU en de VN bij elkaar houdt, is simpelweg Liefde, in zowel zijn persoonlijke als universele verschijningsvorm: integriteit, empathie, zelfopoffering, onbaatzuchtigheid en idealisme zijn allen expressievormen van die universele Liefde die niet wezenlijk verschilt van de persoonlijke liefde; Ze zijn beiden een verschijningsvorm van de Levenskracht zelf. Ze zijn als het cement dat het bouwwerk van een samenleving of relatie bij elkaar houdt. Zonder dat kunnen die bouwwerken net als een relatie niet anders dan instorten.
Ons bewustzijn schept de werkelijkheid waarin we persoonlijk geloven, zo eenvoudig werkt het, dus idealisme trekt ons voorwaarts en cynisme trekt ons de afgrond in. Voldoende mensen die in die kracht van de Liefde geloven en dat trachten vorm te geven, scheppen tezamen de corresponderende werkelijkheid.”
Integriteit als antwoord op een morele crisis 1
Dat was dat. Nu ook nog even een herhaling van Integriteit 1; Het blijft de kern waar ik steeds weer naar terugkeer omdat het volgens mij, vooral in dit jaargetijde, het juiste stuk gereedschap is om de werkelijkheid mee te benaderen. Ik doe niet anders, alhoewel voor mij eveneens geldt: met vallen en opstaan, 2 stappen voorwaarts en 1 stap terug. Het principe is altijd werkzaam, de afstelling wordt alleen steeds preciezer.
“Ook hier is de enige remedie: integriteit en gewetensvol handelen. Het is een strijd om je handelen niet te laten bepalen door angst, haat en zelfzucht. Je laten meesleuren door 1 van deze drie betekent ten prooi vallen aan een tunnelvisie die vroeg of laat alleen maar ellende zal aanrichten. Hoe verder meegesleurd hoe sterker de tunnelvisie. De vijand zit inderdaad binnen in ons en daar hoort hij bestreden te worden.
Je handelen niet door angst, haat en zelfzucht te laten bepalen is in ieder mensenleven iets wat meestal pas na veel vallen en opstaan geleerd wordt. Vaak gaat dit gepaard met veel innerlijke en uiterlijke strijd waarbij moed, zelfbeheersing, doorzettingsvermogen en onbaatzuchtigheid ontwikkeld moeten worden. Voor de ontwikkeling van een geweten moet innerlijk strijd geleverd worden, en dat is de kern van het proces waar de mensheid inzit. Hoe dan ook is het een strijd waarin iedereen sowieso participeert. Dat gaat meestal onbewust maar het helpt enorm als mensen zich daar meer van bewust worden:
We beheersen onze angst, haat en zelfzucht of we worden door ze beheerst. Hoe die strijd gevoerd wordt door ons allemaal bepaalt letterlijk de toekomst van de mensheid. Wij hebben allemaal keuzevrijheid.
Het praktische principe van gewetensvol handelen is eenvoudig: Probeer zoveel mogelijk te handelen vanuit je geweten en vooral als dit indruist tegen je eigenbelang en/of je angsten.Heb de moed om je geweten te volgen. Daarnaast werkt het eveneens bijzonder integrerend voor de diverse minderheden. Gewetensvol handelen is ook het levende hart van de meeste religies, en daar kunnen atheïsten en gelovigen elkaar vinden: In het gewetensvol omgaan met elkaar.”
5 november,
Ik moet toch echt even melden dat de energie deze Scorpio maancyclus die nu net over het openings-kwart is, bijzonder sterk aan het worden is. De energie die vorige maand overduidelijk in mijn hoofd zat is nu voor een groot deel ingedaald in mijn bovenlichaam en wordt steeds krachtiger. Ik voel de transformerende kracht toenemen. De voorspellende nacht begin januari ervoer ik zoals eerder gemeld als een schaal(bowl) in mijn hoofd die vuur vasthield waarbij er wat van dat vuur gemorst werd. Gek genoeg voel ik nu daadwerkelijk iets wat lijkt op een schaal(bowl) ontstaan in mijn hoofd. Het is nog in een beginstadium en ik zal het opschrijven als het zich doorzet. Maar ik vond dat wel vermeldenswaardig alhoewel de meeste mensen het niet zullen begrijpen en het ook onzin zullen vinden. Voor mij is het echter volledig nuchtere werkelijkheid. We zullen zien wat er verder gebeurt.
Hier ook nog even een indringende waarschuwing van wetenschappers dat het ontsporen van de crisis veel harder gaat dan voorspeld, wat in mijn ogen iedereen kan weten die zich er enigszins in verdiept:
https://www.theguardian.com/environment/2019/nov/05/climate-crisis-11000-scientists-warn-of-untold-suffering
https://www.theguardian.com/environment/2019/nov/05/climate-crisis-11000-scientists-warn-of-untold-suffering
12 november,
Het is momenteel de exacte tijd van volle maan, half drie ’s middags. De energie is bijzonder krachtig en in tegenstelling tot vorige maand, die voornamelijk vurig in het hoofd was, is deze voornamelijk in het bovenlichaam. Wel zeker ook in het hoofd maar voelbaar krachtig ingedaald naar de romp. Nou is dat vaker gebeurt maar nooit zo krachtig. Het is een soort van verdichtingsproces dat sprongsgewijs jaarlijks steeds dieper gaat. Er waren nog een paar momenten van verzwakking bij het houden van de concentratie en de balans, maar die waren kortstondig en leken op de één of andere manier ook weer nodig om de energie omlaag te krijgen. Kortstondigheid was daarbij wel geboden. Ik geloof dat ik in april ook wel eens geschreven heb dat het lijkt alsof die kosmische energie de directe aanraking met de menselijke zwakte van angst-haat-zelfzucht nodig heeft om die te kunnen begrijpen en van daaruit om te kunnen vormen. En als altijd blijft mijn eenpuntig gerichte vrije wil nodig om die heen en weer stappen te kunnen maken. De innerlijk gevoelde soliditeit in mijn romp is in ieder geval nog nooit zo sterk geweest. Krachtige volle maan in fysieke Taurus dus. De eerste helft van de maancyclus is de spontane groeifase. Potentiële groeimogelijkheden worden in deze fase aangeboden die wij al dan niet tot ons kunnen nemen. Nu volgt voor 2 weken de integratiefase van die al of niet geaccepteerde potentialiteiten, de consequenties dus van onze bewuste- dan wel onbewuste keuzes die tot verdere integratie dan wel desintegratie zal leiden. Een mix van beiden zal natuurlijk het meest voorkomen gezien onze niet perfecte morele gesteldheid. Het stapsgewijs steeds verder komen op deze weg is uiteraard ons, deels onbewuste collectieve doel.
Voor de absoluut op deze manier werkende maanfases nogmaals een link die ik zelf gebruik en juist acht. Uiteraard is hier bijzonder veel over te vinden maar deze vind ik overzichtelijk en helder. http://mindfire.ca/Leyla%20Rael%20-%20The%20Lunation%20Cycle.htm
Voor astrologisch geïnteresseerden hier ook een link met nog sterker gespecificeerde aspect inhouden alhoewel ze door de gedetailleerdheid meer geschikt zijn voor alle andere planeet-paren aspecten. Maar in de hoofdaspecten zoals conjuncties, opposities, sextielen, vierkanten en driehoeken ook bij de maancyclus goed te gebruiken. https://www.khaldea.com/eon/eon1.shtml
14 november,
Ook hier de vermelding van het verdikken van het innerlijke lichaam; Ik voel geen barstjes meer ontstaan bij opwinding. Ik voel ook minder opwinding, er lijkt iets belangrijks te zijn gebeurt, een soort van mijlpaal bereikt. Wat ook steeds sterker wordt is het stralen van mijn ziel, er is minder lekkage of verlies van innerlijke zonnekracht. Ik heb nu vaak dat mensen die ik in het dagelijks leven tegenkom sterk regeren op mijn enthousiasme en levenslust. Af en toe kan ik het amper intomen zo sterk wordt het. Ik voel nu echt dat het ging om het dichtstoppen van die “gaten in het vergiet” (angst-haat – zelfzucht) waardoor die zonne-energie niet meer weglekt. Dit is Graal-vorming wat maatschappelijk betekent dat dit zich ook, nog onzichtbaar, in de maatschappij aan het vormen is. We worden in de samenleving voorbereid op de indaling van het christus-licht. Definitief zal dit denk ik volgend jaar zijn maar ook deze kerst zal het zeer wel al in de buurt komen.
Ook het verhaal van Parcival, de Graal-vinder is me nu duidelijk. Steiner heeft altijd verkondigt dat dit verhaal voor onze tijd- en voor Europa is. Essentieel is dat Parcifal die niet getraumatiseerd en onbeschadigd door schokkende gebeurtenissen in zijn jeugd opgegroeid is en daardoor geen last heeft van een verwrongen wereldbeeld als gevolg van die emotionele beschadigingen en de bijbehorende drang tot overleven. Hij is naïef in veler ogen. Maar doordat hij niet beschadigd is staat hij zuiver open voor de ridderidealen toen de omstandigheden zich aandienden; hij weet het gelijk zeker: hij voelt het innerlijk krachtig: hij wil ridder worden.
Parcifal is het verhaal van de gewetensvolle zoektocht naar de Graal. Makkelijker in Europa omdat hier nu enige generaties oorlogsvrij en in welvaart opgegroeid zijn, waardoor makkelijker angst-haat-en zelfzucht los gelaten kon en kan worden waardoor er beter ingezien kan worden hoe het werkt (integriteit 1) Door de afwezigheid van directe levensbedreigende omstandigheden kan en kon het inzicht van de noodzaak van samenwerking en empathie ontstaan om onze zelfzuchtige destructieve dierlijke natuur te kunnen overwinnen. Het is juist deze, door velen als naïef bestempelde levenswijsheid die ons kan redden, want onze planeet is duidelijk veel te klein voor 7 miljard zelfzuchtige mensen. Samenwerking en empathie zijn noodzaak willen we met elkaar overleven.
20 november,
Pfff, Ik dacht dat ik het sterkste deze maand wel gehad had maar gisteren en vandaag werd de energie en daarmee samenhangend ook de weerstanden een stuk sterker. Ik realiseerde me vandaag opeens dat Mars in Scorpio is aanbeland, en daar voelt hij zich thuis en dat is merkbaar. Met een paar dagen ook nog in oppositie met Uranus dus de energie gaat weer even opgepompt worden. Transformatie wel druk onderweg. Het voelt aan alsof het innerlijk lichaam steeds steviger en permanenter wordt.
Ik zit deze dagen ook geregeld te mijmeren wat het toch is met die schaal met vuur. Het correspondeert geheel met de profeterende ervaring in de 1e week van januari. Ik voel ook sinds een week of zo alsof ik aan de binnenkant van mijn hoofd een dunne hoofdband om heb, de randen van die schaal(bowl) of zoiets. Soms voel ik de drang om de beheersing van angst-haat-zelfzucht een beetje los te laten. Het is dan wel steeds voor korte tijd en dan voel ik even later alsof een klein gedeelte van die vurige energie een beetje naar beneden zakt en daar zich verdicht. Eerst dacht ik steeds dat dat kwam door mijn onvermogen om die geconcentreerde balans vast te houden, een soort van onbedoelde lekkage als het ware. Maar al overdenkend denk ik meer dat het zo bedoeld is, een soort van beheerste lekkages die mijn astraal lichaam of etherisch lichaam, ik noem het maar innerlijk lichaam of lichamen, omvormen of vernieuwen. Ik weet te weinig hoe het specifiek heet maar dat hoort bij de Wils weg uiteindelijk, het gaat niet om de kennis maar om de gecontroleerde intuïtieve handeling, zoals ik al zo vaak geschreven heb. Daadwerkelijke kennis zit vaak in de weg omdat je dan al projecties fabriceert van te voren van wat het moet worden. Het beïnvloedt het proces teveel. Daarom beschrijf ik vaak alleen wat ik innerlijk voel gebeuren en astrologie, de bewegingen van de planeten, lijken dan de enige absoluut objectieve zekerheid die zuiver correspondeert met dat wat ik ervaar. Ik gebruik astrologie ook meestal niet als voorspeller maar meer als duider achteraf van wat ik eerst ervaar zodat het proces voor me verhelderd wordt.
Wat ook duidelijk was in januari waren de 2 geestelijk hiërarchieën die aan de basis stonden van die 2 vurige heilige nachten: de Exousiai of Elohim en de Tronen of Tronoi, waarbij de Exousiai de vormgevers zijn (er wordt door de bronnen meestal bijgezegd: omvormers van wat er al is.) en de Tronen verschaffen het basismateriaal waarmee er dus omgevormd kan worden. Op die manier gezamenlijk bekeken kan het dus best zo zijn dat de Tronen steeds het basis materiaal leveren voor mijn innerlijk gevoelde lichamelijke veranderingen, de verdikkingen bijvoorbeeld. En de Exousiai zijn dan de uitvoerders die het eigenlijk vormgeven doen. Dat lijkt me een juiste constatering denk ik. En dan wordt het ook volstrekt logisch dat ik af en toe wat vuur voel “weglekken” uit die schaal(bowl) waarmee de Exousiai dan vervolgens dat vuur omvormen tot dat innerlijke lichaam. De Exousiai doen die transformatie. En dat is hoog spiritueel bezoek. Ze zijn allebei zeer hoog in de geestelijke hiërarchieën. Alhoewel ze ook hier op aarde alles oorspronkelijk hebben vorm gegeven en nog steeds doen is hun eigenlijke dagelijkse werk ook het scheppen en vormgeven van alle sterrenstelsels in het hele universum.
En als dus de correlatie klopt die ik steeds met de wereldwijde maatschappelijke processen voel en ervaar, dan is dat dus ook in de hele wereld momenteel aan de gang, wat dan natuurlijk heel bemoedigend is voor de toekomst. Mars in Scorpio he, Mars wil gewoon doen, actie en hamert er dus lekker op los sinds gisteren, dat is wat ik voel. Mars is ook de kracht van het woord, dus ook niet vreemd dan dat de verklaring van hoe het allemaal werkt, zoals ik hierboven beschreef, dan ook nu tot me komt of hoe het als een puzzel in elkaar valt. Het is natuurlijk ook het sluitings-vierkant van deze maan-cyclus besef ik me ineens en dat betekent integratie van ervaringen. Het lijkt trouwens wel een bouwplaats aan het worden hier op aarde voor al die spirituele krachten.
Prima, jullie zijn van harte welkom want het is dringend nodig dat er wat zaken gaan veranderen hier op deze planeet.
23 november,
OK, de puzzel wordt langzaam zichtbaar deze weken, de puzzle stukjes beginnen te passen, dus laat me vandaag eens beginnen met de betekenis en uitwerking van de komende Pluto-Saturnus conjunctie zoals het volgens mij in elkaar zit. En ik ben er zeker van dat dit klopt. Het valt me op dat in de Engelse vertaling het Nederlandse woord voor societal steeds vertaald wordt met social maar in de betekenissen in dit blog betekent het eigenlijk societal, (from society) its a google translate mistake. Everywhere you see the word “social” it means Societal except for the words “social justice”.
Om te beginnen haal ik Integriteit 2 hierheen en ik haal er het eerste en laatste stukje even vanaf omdat dat specifiek Nederlands is en even niet nodig is nu. Dus:
“In de 15e-16e eeuw tezamen met het ontwaken van het rationele bewustzijn ontwaakte ook het bijbehorende persoonlijke geweten in het individu. Allereerst veroorzaakte dit een krachtige geloofsvernieuwing in de velerlei varianten van de Reformatie. Dat was een grote stap op de lange weg naar dié zuiverheid van geloof waarbij woord en daad samenvallen in het handelen vanuit het hart, in navolging van Christus.
Vervolgens inspireerde het geweten eveneens de vele individuen die Vrijheid nastreefden,ook als dat impliceerde dat het christendom aan de kant gezet werd. De heldere schoonheid en kracht van het Verlichtingsdenken dat de aanzet gaf tot onafhankelijkheid en emancipatie van de mensheid in alle mogelijke richtingen is een prachtige vrucht van het rationele bewustzijn in samenwerking met het geweten.
ten derde stond en staat het geweten ook aan de wieg van een andere vrucht van het rationele bewustzijn. Een vrucht als reactie op gewetenloos wordende excessen van de Vrijheid; De vrucht van het wereldlijke Socialisme en zijn naar sociale rechtvaardigheid strevende voorgangers en geestverwanten; Het strijdbare antwoord op het steeds gewetenlozer wordende (Neo)Liberalisme. En tezamen met de Socialisten en zijn al dan niet religieuze geestverwanten stond en staat het geweten dan ook als inspiratiebron mede op de barricades, in de bijzonder lange en moeizame strijd voor sociale rechtvaardigheid door de eeuwen.
Wat ik u eigenlijk zeggen wil is dat de wortels van uw partijen, het kerkelijke Christendom, het Liberalisme en het Socialisme ten diepste verschillende facetten zijn van dezelfde edelsteen. En onze tijd heeft, na eeuwen slijpen door de generaties voor ons, de ongelooflijke eer om dit in te kunnen zien en gezamenlijk, door samenwerking, die edelsteen van de menselijke geest tot stralen te brengen.
Juist deze drassige uithoek van Europa waar samenwerking in het geestelijke DNA verankerd is, is de plek, net zoals dat in de 16e eeuw het geval was, waar dat proces krachtig in gang gezet kon en kan gaan worden. De wereld heeft behoefte aan een sterk voorbeeld van integere samenwerking van alle mensen van goede wil omdat dat de enige manier is om als mensheid verder te kunnen evolueren. U bent in staat om samen met elkaar een werkende bestuursvorm te scheppen die dienstbaar is aan het volk en waarbij een integere balans gevonden kan worden tussen sociale rechtvaardigheid en ruimte voor individuele vrijheid.
Bij een doorbraak naar een hoger bewustzijnsniveau of hogere eenheid vindt er altijd een strijd plaats tussen het oude en het nieuwe waarbij oprecht geofferd moet worden wat altijd moeilijk is. Het offeren levert de kracht om het nieuwe geboren te laten worden.Dit heeft altijd te maken met het vermogen tot zelfreflectie en de moed om te durven kijken naar de balk in eigen oog i.p.v. te blijven wijzen naar de splinter in andermans oog. Voor de Christenen zal dit herkenbaar klinken daar dit ook de jaarlijks terugkerende Lijdenstijd en Paas thematiek is die dit jaar m.i. herkenbaarder en sterker dan ooit voor u zal zijn.”
Ik beschrijf hier hoe uit de opkomst van het rationele bewustzijn zo rond 1500, een religieuze reformatie plaatsvindt: de zoektocht naar een betere en zuiverdere binding tussen woord en daad. Natuurlijk zijn er ook al voorlopers geweest in de eeuw er voor, bijvoorbeeld de Moderne Devotie, maar de grote doorbraak kwam met de Reformatie. Officieel begin in 1517. In de loop van de 16e eeuw ontstaat de vroege Verlichting, de zoektocht naar Vrijheid en vervolgens later vanaf eind 18e en de gehele 19e eeuw de zoektocht naar Sociale Rechtvaardigheid. En ook hier, natuurlijk zijn er net als bij Vrijheid vele voorlopers in de eeuwen ervoor maar in de 18e en 19e eeuw neemt het grotere, georganiseerde vorm aan. Die idealen van Vrijheid en Gelijkheid werden natuurlijk vooral in het rationele bewustzijn gegrondvest in de leuzen van de Franse Revolutie in 1789, Vrijheid, Gelijkheid, Broederschap. Ok, dat is min of meer het verhaal van de ontwikkeling van het Rationele Bewustzijn sinds 1500 zoals ook beschreven in Integriteit 2.
Nu even de planeten, Pluto-Saturnus conjuncties in Capricorn zijn belangrijke structurele maatschappelijke manifesterende conjuncties omdat Capricorn het teken is van fundamentele maatschappelijk structuren, net zo als dat het ook het teken is van het bottenstelsel in het menselijk lichaam is. Het is de harde basisstructuur waar alles op gebouwd is. Pluto is de planeet van deconstructie en hernieuwde constructie. Dus als Pluto en Saturnus elkaar tegenkomen in het teken van Capricornus, het eigen huis van Saturnus, dan gebeuren er grote maatschappelijke gebeurtenissen. Daar de elliptische omloop van Pluto bijna 250 jaar is, komt hij zo’n beetje 1 keer in de 250 jaar voor 18 jaar in het teken van Capricorn. Omdat Saturnus zelf een omlooptijd van ongeveer 29 jaar heeft, komen ze elkaar ongeveer tussen de 33 en 38 jaar tegen in steeds weer andere zodiakale tekens. Maar in Capricorn hooguit maar 1 keer in de 250 jaar, en ook daar kunnen Pluto en Saturnus elkaar mislopen omdat Pluto korter in Capricorn verblijft dan de omlooptijd van Saturnus is. Zo liepen ze elkaar mis in Capricorn in de periode tussen Pluto’s verblijf daar tussen 1762 en 1780. Ze ontmoette elkaar daarom in 1786 in het sterrenbeeld Aquarius dat staat voor idealisme, vrijheid, het grotere overzicht maar ook voor afstandelijkheid. De laatste keer dat ze elkaar tegenkwamen in Capricorn was dus de cyclus daarvoor en wel op 3 januari 1518. Het is dus 500 jaar geleden dat ze elkaar in Capricorn tegenkwamen en dat was de geboortetijd van het Rationele Bewustzijn met als eerste grote uiting de drang om de binding tussen woord en daad te herstellen. Het is ook de geboortetijd van het persoonlijke geweten. Verzet tegen de gecorrumpeerde kerk en maatschappij en het zoeken naar het herstel van de persoonlijke band tussen mens en God door zijn eigen persoonlijke geweten.
Tussen 1762 en 1780 kwam Pluto weer in Capricorn, weliswaar zonder Saturnus tegen te komen maar het liet wel zijn maatschappelijke sporen naar met als grootste evenement de Amerikaanse revolutie van 1776. Ze kwamen elkaar dus wel even later in het meer idealistische lucht teken Aquarius tegen in 1786 vlak voor de Franse Revolutie van 1789 die trouwens vooral via Thomas Paine, maar ook anderen, ideëel met elkaar verbonden zijn.
De volgende conjunctie in Capricorn is dus 12 januari 2020, 500 jaar na de laatste in 1518 en zo’n 230 na die net gemiste in Aquarius van 1786, die van Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap.
Die thema’s van Vrijheid en Gelijkheid zien we dus in wisselwerking met elkaar ontwikkeld worden de afgelopen 500 jaar, met een belangrijk tussentijds markeerpunt in 1786.
Dat waren de lange termijn historische ontwikkelingen. Nu de planetaire. De buitenplaneten Uranus en Neptunus zijn eigenlijk vrij makkelijk te associëren met Uranus-Vrijheid en Neptunus-Gelijkheid, waarbij volgens mij het dus ook duidelijk mag zijn zoals ik in dit blog vaak betoog dat Liberalisme de maatschappelijk vorm is van de mannelijke kant van de menselijke ziel, net zo als dat Socialisme de maatschappelijke vorm is van de vrouwelijke kant van de menselijke ziel. Dus je kan de verbinding zien zien in mijn ogen: Uranus-Liberalisme-Mannelijk en aan de andere kant Neptunus-Socialisme-Vrouwelijk.
Het zoeken naar die balans tussen mannelijk en vrouwelijk is de opgave van onze tijd en nou wil de situatie het dat we zo rond 1992 conjuncties hadden tussen Uranus en Neptunus in Capricorn. Die conjunctie komt ongeveer 1 keer in de 170 jaar voor en de laatste keer was dat toevallig ook in Capricorn maar dit is wel de laatste keer voor een paar duizend jaar. Ze schuiven iedere 170 jaar zo’n 15 graden op, dus de volgende is in 2164 in Aquarius en voorlopig voor 4000 jaar geen conjunctie meer in capricorn. Dus van deze manifesterende conjunctie moeten we wel gebruik maken, we zitten nu in het openings octile of semi-square aspect wat betekent dat het zich voorzichtig begint te manifesteren terwijl de weerstanden voelbaarder worden. Ik zeg steeds dat de Europese Unie door de weerstanden van de buitenwereld innerlijk steeds sterker wordt. Niemand wil er uit, behalve dan de domme, extreem Neo-liberale Brexiters dan. Groot Brittannië moet zijn definitieve keus nog maken deze maanden. De vorige Neptunus-Uranus conjunctie in 1821 was een roerige tijd met bijzonder veel onafhankelijkheids oorlogen, opstanden en de Grondwet verscheen steeds meer in de wereld, dus wel zeker een meer vrijere, zelfgekozen toekomst voor veel volkeren dat geheel naar capricornische aard in wettelijke structuren vastgelegd werd. een betere wereldwijde verhouding dus tussen Vrijheid, Gelijkheid en Zelfbeschikking. Die van 1992 laat meer afscheidingen zien van afgedwongen eenheden, bijvoorbeeld Sovjet Unie en Joegoslavië. Gek genoeg viel het me in die tijd al vaker op dat grotere verbanden nooit voor de lange termijn afgedwongen kunnen worden. Alleen de vrijwillige zelf gekozen grotere verbanden hebben een kans op lange termijn succes. Europese Unie is wel het meest duidelijke voorbeeld van een groter vrijwillig verbond van Staten. Een vrijwillig verbond dat geboren is om nu eindelijk de strijd, de conflicten en de oorlogen te overwinnen die dit continent voor eeuwen geteisterd hebben. Het is nu wel de laatste in Capricorn geweest in 1992 en hij wordt gevolgd door de manifesterende Saturnus-Pluto conjunctie van aanstaande januari, en aangezien Europa sinds 1500 de koploper is bij alle ontwikkelingen is de eenwording een belangrijk gegeven.
Laat andere delen van de wereld zich niet buitengesloten voelen dat ik het veel over Europa heb want ik ben er eigenlijk van overtuigd dat de ontwikkelingen van de Moderne Tijd vanaf 1500 hier begonnen zijn en daarom ook hier, bij de bron, tot een goed einde moeten worden gebracht. Alle ellende in de wereld is min of meer ook de schuld van het Europese denken vanwege alle excessen en ontsporingen van Neo-Liberalisme, dictatoriaal Socialisme en hun voorlopers door de eeuwen. Ook alle klimaat ontsporingen komen uiteindelijk voort uit ons onvermogen om de angst en de zelfzucht in onszelf te overwinnen. Dus de oorzaak ligt in mijn ogen in de ontwikkelingen die rond 1500 hier in Europa ingezet zijn. En daarom heeft Europa ook de verantwoordelijkheid om het volgens mij ook hier definitief op te lossen. Vandaar dat ik vele Europese ontwikkelingen benoem. Het is ook deels gewoon schuld erkennen van onze fouten en daar verantwoording voor proberen te nemen.
De volgende belangrijke, 1 keer in de 500 jaar voorkomende conjunctie tussen Pluto en Neptunus, is van 1892, de sterke opkomst van het maatschappelijke gelijkheidsideaal, Socialisme en Communisme gevolgd door zijn latere Russische en Chinese dictatoriale ontsporingen. De vorige Pluto-Neptunus conjunctie van 1398 valt bijna geheel samen met een mooie vroege variant van de Reformatie gedachte: de Moderne Devotie in Noord en Noord West Europa. Populair in het verspreidingsgebied van de Hanze (Hanseatic League). Bekendste representant was Thomas a Kempis met zijn beroemde boek “de Imitatio Christi”. 100 jaar dus voor de officiele Reformatie als een soort van richtingwijzer.
De laatste Uranus-Pluto conjunctie was in 1965. De manifestatie van Vrijheid, de sixties, gevolgd natuurlijk door zijn maatschappelijke Neo-liberale vrijheid ontsporingen. De Uranus-Pluto conjuncties zijn de meest voorkomende van de buiten planeten, zo ongeveer 1 keer in de ongeveer 115 jaar. de vorige voor die 1965 is dus in 1851 en van daaruit steeds 115 jaar terug. Ik zie ze als de Vrijheid impulsen door de eeuwen. met zijn drieën geven ze de grote ontwikkelingen aan van de de Vrijheid (Uranus) en Sociale ontwikkelingen (Neptunus) door de eeuwen; van Verlichting, handel, wetenschap, Industriële Revolutie en de vraag naar sociale rechtvaardigheid als reactie op de excessen van die vrijheid. De Saturnus-Pluto conjuncties die ongeveer 35 jaar uit elkaar liggen zijn dan steeds de manifesterende tussenstappen. Saturnus is immers de alles begrenzende realiteit, onze materiële werkelijkheid, de materiële manifestaties. En Pluto is natuurlijk degene die de transformaties uitvoert.
De laatste uiteindelijk evenwicht zoekende Uranus-Neptunus conjunctie van 1992 in capricorn, die samenvalt met de door de meeste astrologen geaccepteerde geboorte akte van de Europese Unie bij het Verdrag van Maastricht (getekend 7 februari 1992, in werking op 1 november 1993) is de laatste grote conjunctie voor de uiteindelijk Pluto-Saturnus conjunctie in Capricorn die alles gaat manifesteren. Saturnus in zijn eigen huis dwingt Pluto om alles samenvattend prijs te geven en alles te manifesteren. De eindstreep na 500 jaar ontwikkeling.
Het jaar 1992-1993 valt trouwens ook samen met het openingskwart van de laatste Saturnus-Pluto conjunctie in Libra van 1982, die zelf ook een interessante laatste Saturnus-Pluto conjunctie is, op het sluitings kwart naar de komende conjunctie in Capricorn. Die Libra conjunctie valt samen met de neergang van de Sovjet Unie, sterfjaar van de laatste lang zittende leider Brezjnev (die trouwens ook aan de macht kwam tijdens de voorgaande oppositie). Die eigenlijke neergang kwam pas 7 jaar later tot stand bij de beroemde val van de Berlijnse Muur, toen trouwens Saturnus in Capricorn was. Tegelijk was de Libra-conjunctie ook de opkomst van de laatste radicale, destructieve vorm van vrijheid, het Neo-liberalisme, onder leiding van Reagan en Thatcher. Die vorm van destructieve Vrijheid werd dan weer frontaal aangevallen tijdens de oppositie tussen Pluto en Saturnus in 2001 bij de aanslag op de Twin Towers gevolgd 7 jaar later door de symbolische ondergang en einde van het Neo liberalisme bij de financiële crash van Wallstreet in 2008 wat dan weer het jaar is dat Pluto in Capricorn arriveert. Alle excessen van Vrijheid en Sociale Rechtvaardigheid zijn tot hun uiterste consequenties doorgevoerd en ongeschikt bevonden. Het toneel wordt momenteel leeg geveegd om datgene wat zich wel positief ontwikkeld heeft de basis te laten zijn van de volgende cyclus.
Door een grappige speling van het lot werd trouwens de val van de Berlin Wall en Wall street dan ook al onbewust aangekondigd in 1982 door één van de culturele hoogtepunten uit dat jaar, de film van Pink Floyd: The Wall.
Kortom 500 jaar zoeken, ontwikkelen, strijden en leren om de balans tussen Vrijheid en Gelijkheid te vinden waarbij de belofte is dat als die balans gevonden wordt er Broederschap ontstaat. Vrijheid en Gelijkheid, oprecht en samenwerkend gezocht en beoefend doet Broederschap ontstaan. Dat is de belofte van de komende conjunctie in 2020: Broederschap door evenwicht tussen mannelijk en vrouwelijk, door evenwicht tussen liberalisme en socialisme en door het overwinnen van de ogenschijnlijke spanning tussen Uranus en Neptunus bij de maatschappelijke transformatie in Capricornus tijdens de conjunctie tussen Pluto en Saturnus. Alles wat niet verbonden is met deze evolutionair noodzakelijke richting ter overleving van de mensheid en zijn habitat, zal uitgestoten worden. Pluto in samenwerking met Saturnus breekt af wat overbodig en destructief is, en bouwt weer op wat in lijn is met de kosmische intelligentie. Het eindprodukt van 500 jaar rationeel bewustzijn tot nu toe. Balans tussen Vrijheid en Gelijkheid: Broederschap.
Ik zal de komende week dit bovenstaande en onderstaande stuk nog verbeteren en uitbreiden.
Ook vanuit mijn eigen horoscoop beginnen nu zaken duidelijk te worden. Zo heb ik begin juni een Uranus-Neptunus oppositie, er volgt er nog 1 in 2021. Komt maar een paar keer in je leven voor. Dat valt wel goed samen met wat ik hiervoor geschreven heb. Ik had Uranus en Neptunus nog niet zo bekeken en nu is dat compleet normaal en snap ik niet dat ik dat niet eerder zag. De mannelijke en vrouwelijke kant van de menselijke ziel worden terecht gekoppeld aan de binnen planeten Mars en Venus en dat klopt. Maar Uranus en Neptunus zijn natuurlijk op de één of andere manier hun kosmische representanten. Van Neptunus wist ik dat wel want ik leef al een jaar of 2 met een Neptunus-Venus conjunctie in Pisces. Vorig jaar tijdens de retrograde Zon-Venus conjunctie had ik er zelfs een paar weken 2 tegelijk en 1-2 dagen zelfs die 2 dezelfde precies in de dezelfde graad-minuut. en dat viel gevoelsmatig echt samen met oprijzen van de de vrouwelijke kant van de menselijke ziel. Ik noemde haar, naar antroposofisch gebruik, Sophia, een kosmische vrouwelijke kracht die verbonden is met de ontwikkeling van de mensheid. Als je daar wat van wil weten google dan maar antroposofie, Steiner en Sophia en dan vind je vast wel wat. Uranus en Mars had ik nog niet gekoppeld, maar waarom ook niet, ik heb al meer verschillende theoretische modellen van planeet koppels gezien, dus deze kan ook vast wel. Uranus geeft meer vrijheidsimpulsen af terwijl Mars een meer dwangmatig gedrag laat zien; aan het lagere ik gebonden natuurlijk. Maar ze zijn wel beiden hoog-energetisch en initiërend tot actie. Neptunus en Venus ervaar ik zelf sterk als bij elkaar horend, beiden bijzonder empathisch, dus dat zal wel kloppen. Tijdens die Uranus-Neptunus oppositie begin juni, Pinksteren, is er ook het begin van de nieuwe Venus cyclus die op hetzelfde punt valt als de Venus-cyclus van 2004, mijn Golgotha-initiatie jaar.
Vandaag, een dag later, de 24e, trouwens nog een artikel gevonden van Rudhyar over Uranus en Neptunus. Interessant : http://khaldea.com/rudhyar/astroarticles/planetssymbols_4.shtml
Integriteit 2 is geschreven rond 20 februari 2017 toen ik nog niks wist van astrologie en al helemaal niet van die komende Pluto-Saturnus conjunctie, terwijl het wel de verklaring en uitwerking van die conjunctie beschrijft. Mijn eigen beginpunt van mijn spirituele reis op Halloween nacht 1991 valt ook in die Uranus-Neptunus conjunctie tijd die boven op mijn natale Saturnus hing voor 2-3 jaar. En in die nacht was de actuele Saturnus in de 1e graad Aquarius waar die volgend jaar 21 december wederom is maar dan samen met Jupiter. En er is nog meer, maar voor mij geen enkele twijfel meer: Astrologie is een kosmische klok die je haarscherp zaken uit je leven kan verklaren. Maar tegelijk was het voor mij maar goed dat ik dat allemaal niet eerder wist want ik had beslist verstorende verwachtingen gehad. Nu is die verhelderende kennis precies op zijn plek; het helpt me om te begrijpen, en de verwachtingen kunnen me niet meer genoeg afleiden en beïnvloeden.
Wordt vervolgd en verbeterd……..
25 november,
Ik verwees hierboven naar een verhandeling over Uranus en Neptunus van Dane Rudhyar en net las ik zijn verhandeling over Mercurius en Pluto en ik was helemaal verrast. Hij beschrijft hier voor een groot stuk mijn fysieke ervaringen van de pijnappelklier (3e oog), de schaal in mijn hoofd de lichamelijke veranderingen en vooral die in mijn hoofd die ik steeds beschrijf, het is ongelooflijk. Ik kopieer hier de 2e helft van het artikel in het Engels en voeg daarna de link zelf toe want er staat meer:
One could also see in the Mercury symbol the glyph of the planet Venus with a suggested lunar crescent above it, or perhaps it is not really a lunar crescent but simply an extension of the Venusian circle extending and opening itself up to a downflow from the sky.
Indeed the pituitary body, which is found back of the center of the eyebrows, has often been spoken of as the “third eye,” and is supposed to be “ruled” by the Moon and, in a sense, to be like a cup ready to receive the “living waters” of the descending spirit.
All these possible interpretations constitute somewhat different ways of referring to the development of the mind, for this development represents, symbolically speaking, the extraction of the quintessence of truly vital and value-revealing personal experiences — a quintessence represented by Venus. Venus. is fundamentally the capacity in man to give meaning and value to personal experiences. Mercury takes this meaning and value, records them in the brain tapes of memory, relates them to other records, classifies, abstracts and generalizes, and as a result a mind unfolds its latent powers.
Out of the Venus flower and fruit the Mercury seed is born. And the seed is “immortal” — that is, it does not decay with the rest of the plant at the close of the year’s cycle, and it contains at its throbbing, core the potentiality of a new life-cycle. The seed is the agent of the whole biological species; only within this seed can mutation occur.
The seed is the agent of an entire species. This statement is profoundly important, and it gives us the clue to the relationship between Mercury and Pluto, These two planets have some unusual characteristics in common, mainly their elongated orbits. They both essentially refer to the mind, but while Mercury is mind within an individual person, Pluto is basically the mind of the human species — and more than this, the mind of the planet earth. This is so because the function of humanity is to extract consciousness out of earthly experiences of trillions of living persons and of thousands of cultures born, maturing and decaying on all continents during many, many millennia.
As we already saw, Pluto is really a servant of the galaxy while Mercury, so close to the Sun, is the messenger of Jupiter as this largest of all planets relates itself to the Sun. The closest and most remote of the known planets, Mercury and Pluto, provide an interesting and significant fact, in that the mind and its foundation, the nervous systems, are in a sense the factors most closely involved in man’s awareness of reality. It is the brain that sees, not the eyes. They merely register and pass on coded information.
At the opposite end of the mind process we may come to realize that, while each man has a Mercury mind in order to become personally aware of his environment and his place in the world, there is actually but one Pluto mind — that is, the mind of humanity, or planetary mind. Each individual person unconsciously tunes in to this vast collective mind. He does so through the “carrier wave” of the specific culture of the society within which he was born and within which he operates — through the particular language, archetypal symbols and social-religious biases of his culture.
The individual Mercury mind receives, unconsciously most of the time, and also transmits to the collective mind of its race, nation, culture. There is a constant interplay between the individual and the collective, and this interplay is the very substance of any man’s mind — both conscious and unconscious.
Indeed the pituitary body, which is found back of the center of the eyebrows, has often been spoken of as the “third eye,” and is supposed to be “ruled” by the Moon and, in a sense, to be like a cup ready to receive the “living waters” of the descending spirit.
All these possible interpretations constitute somewhat different ways of referring to the development of the mind, for this development represents, symbolically speaking, the extraction of the quintessence of truly vital and value-revealing personal experiences — a quintessence represented by Venus. Venus. is fundamentally the capacity in man to give meaning and value to personal experiences. Mercury takes this meaning and value, records them in the brain tapes of memory, relates them to other records, classifies, abstracts and generalizes, and as a result a mind unfolds its latent powers.
Out of the Venus flower and fruit the Mercury seed is born. And the seed is “immortal” — that is, it does not decay with the rest of the plant at the close of the year’s cycle, and it contains at its throbbing, core the potentiality of a new life-cycle. The seed is the agent of the whole biological species; only within this seed can mutation occur.
The seed is the agent of an entire species. This statement is profoundly important, and it gives us the clue to the relationship between Mercury and Pluto, These two planets have some unusual characteristics in common, mainly their elongated orbits. They both essentially refer to the mind, but while Mercury is mind within an individual person, Pluto is basically the mind of the human species — and more than this, the mind of the planet earth. This is so because the function of humanity is to extract consciousness out of earthly experiences of trillions of living persons and of thousands of cultures born, maturing and decaying on all continents during many, many millennia.
As we already saw, Pluto is really a servant of the galaxy while Mercury, so close to the Sun, is the messenger of Jupiter as this largest of all planets relates itself to the Sun. The closest and most remote of the known planets, Mercury and Pluto, provide an interesting and significant fact, in that the mind and its foundation, the nervous systems, are in a sense the factors most closely involved in man’s awareness of reality. It is the brain that sees, not the eyes. They merely register and pass on coded information.
At the opposite end of the mind process we may come to realize that, while each man has a Mercury mind in order to become personally aware of his environment and his place in the world, there is actually but one Pluto mind — that is, the mind of humanity, or planetary mind. Each individual person unconsciously tunes in to this vast collective mind. He does so through the “carrier wave” of the specific culture of the society within which he was born and within which he operates — through the particular language, archetypal symbols and social-religious biases of his culture.
The individual Mercury mind receives, unconsciously most of the time, and also transmits to the collective mind of its race, nation, culture. There is a constant interplay between the individual and the collective, and this interplay is the very substance of any man’s mind — both conscious and unconscious.
When Pluto was discovered in 1930, several astrological symbols for it were presented. By far the most significant was the one made popular for many years by the Paul Clancy Publications, with the closed circle and open cup of the Mercury symbol transposed, so the circle lay above within the cup’s brim. But the astronomers clung to a symbol blending the first two letters of the name Pluto, which “happened” to be the initials of the astronomer whose calculations led to the recent discovery of the planet — Percival Lowell.
The first-mentioned symbol suggested the planetary character of the Pluto mind by the circle, floating above the open cup. Out of individual tragedies and out of the very death of all cultures — but freed from them — we can witness the global reality of the mind, in which we all, thinking men and women, to whatever degree, “live, move and have our being.”
The first-mentioned symbol suggested the planetary character of the Pluto mind by the circle, floating above the open cup. Out of individual tragedies and out of the very death of all cultures — but freed from them — we can witness the global reality of the mind, in which we all, thinking men and women, to whatever degree, “live, move and have our being.”
Hier de link naar de pagina van Rudhyar. Naast Mercurius-Pluto en Uranus-Neptunus zijn er ook de symbool beschrijvingen van Jupiter-Saturnus en Zon-Maan. http://khaldea.com/rudhyar/astroarticles/planetssymbols_5.shtml
Zodra ik dat stuk van Rudhyar over Mercurius las was dat het volgende puzzelstuk dat in de puzzel paste. En dan is het gelijk duidelijk dat je dat ook niet van te voren moet weten. Het zou de hele reis er naar toe ontzettend beïnvloed hebben. Het is vrijwel hetzelfde effect wat ik in april 2018 had toen mijn hoofd als eerste door de opstandings poort ging met Pasen. De rozenkruisers(Rosicrucianism) maakte me toen duidelijk dat ik door de Saturnus initiatie ging, wat een immense verantwoordelijkheid gaf, alhoewel je daarbij wel geleid wordt door kosmische krachten waardoor mijn hoofd toen die gedachten gelijk kon afstoppen, en daaraan gekoppeld de verwachtingen me niet teveel konden beïnvloeden. Dit heeft precies hetzelfde effect en ik weet dat het klopt omdat het precies weergeeft wat ik ervaren heb de afgelopen jaren. Ook trouwens het eerste stuk van dat Mercurius verhaal wat ik niet gekopieerd heb. Die ervaring was er bijzonder sterk in de nacht van 27/28 december 2016 waarover ik vertel gedurende de Heilige Nachten van 2017.
Artikelen of hoofdstukken uit boeken van Rudhyar, vaak maar kleine stukjes tekst hoor, kunnen echt tot me spreken net zoals dat met me gebeurde in de jaren tussen 1992 en 2005 met boeken van Steiner en Bock.
Het bewijst maar weer dat de Wilsweg alleen maar kan werken als je geen verstorende projecties kan maken door verstandelijke kennis met je dagelijkse bewustzijn. De wilsweg loopt als het ware vanaf het eindpunt in de toekomst de weg terug naar het heden door de zuiverheid van die verbinding zo goed mogelijk blind en intuitief te volgen. En in principe doet iedereen dat die zijn/haar geweten volgt. “Doing the right thing”, omdat je geweten zegt dat dat de enige juiste keus is; de toekomst trekt je als het ware de goede richting op.
Maar gelukkig is de uitwerking van dat wat ik las over Mercurius niet meer in staat om me uit balans te trekken. De transformatie is al zo ver dat denken over de toekomst geen enkele invloed meer op me heeft. De verantwoordelijkheid voor het proces heeft geen uit balans brengende invloed meer op me. Ik ben puur naar binnen gekeerd. Bovendien is het me helemaal duidelijk dat ik persoonlijk helemaal niks ben, slechts net zoals een ieder een beperkt mens met al zijn beperkingen en zwakheden. En Mars dendert nog even door tot 3 januari in Scorpio. Het wordt er nog even goed in gehamerd; de boel wordt nog 6 weken versterkt.
26 november,
Het is nu net na de nieuwe maan in Sagittarius en dat is weer een vurige. Een machtige combinatie om Mars en Mercurius krachtig, transformerend en inzicht verwervend door Scorpio te voelen gaan terwijl de Zon en Maan een vurige bewustzijnsverruimende nieuwe maan cyclus beginnen terwijl Jupiter nog even aanwezig is in zijn eigen teken Sagittarius. Een bijzonder krachtige tijd, en ik weet dat ik dat vaker zeg maar het is echt een oplopende schaal van intensiteit. Mijn ik wordt steeds meer overgenomen en dat is goed, ik voel me zo in harmonie. En morgen, in deze krachtige week dus, mijn officiële 2e Saturnus return en de transformerende kracht is zo sterk. Het worden 2 ongelooflijke maanden.
Maar ik wilde eigenlijk over iets anders schrijven. Afgelopen dagen had ik af en toe weer eens een antroposofisch boekje in mijn hand dat me rond 1992 en 2003 veel geholpen heeft. Het is niet meer te krijgen maar het behandeld de Jaarfeesten en de schrijvers noemen daar ook week-pericopen, wat betekent dat iedere week een stukje Bijbeltekst heeft die volgens mijn ervaringen spiritueel meestal kloppend zijn. Komende zondag 1 december is het Advent: het begin van het christelijke jaar, de aartsengel Michael geeft het estafettestokje over aan Gabriel voor de komende 3 maanden. Maar deze laatste week voor Advent heeft als pericoop de laatst 2 hoofdstukken van de Openbaringen, 21 en 22. Ik schrijf hier kort hun samenvatting:
‘Een nieuw Jeruzalem’ De stad die doordrongen is van de goddelijke liefde. Opstandingskracht heeft een nieuwe wereld geschapen, in het beeld van de stad: oecumene die haar doel heeft bereikt, naar de maat van de mens ‘die is engelenmaat’. De gehele menselijke kosmos gaat over in een nieuwe bestaansvorm.
Oftewel, de indaling van het geweten, of het hogere ik, in het menselijke lichaam
Hoe toepasselijk en hoopvol kan het zijn.
