_____________________________________________________________
Januari 2019 Even een klein stukje achteraf. Realiseer je dat er bij de Wilsweg intuitieve stappen genomen worden die ogenschijnlijk wat onsamenhangend kunnen overkomen. De beelden zijn in het begin wat vaag maar worden bij het herhaalde jaarlijkse passeren steeds helderder, inzichtelijker en innerlijk verbondener. Ook waren er vooral in deze maanden veel dagen waarin ik geheel in nieuwe gedachten, impulsen en bezigheden op kon gaan, die ik hier impulsief opschreef. Achteraf denk ik dat ze hier op het blog eigenlijk vaak niet thuishoorden omdat ze voor niemand behalve mezelf interessant waren toentertijd. Teveel kladblok eigenlijk denk ik. Vooral astrologie openbaarde zich aan me in die tijd en dat doet het nog steeds met vlagen, maar het hoort niet hier op het blog thuis, dus het meeste heb ik maar weggesnoeid maar hier en daar wel nog wat stukjes laten staan. Dat je het weet. Ik blijf het ook af en toe moeilijk vinden om dingen te laten staan door wat ik nu weet, 3 kwart jaar later. Maar ik vind toch dat ik het zo moet laten staan omdat dit het was zoals ik er in die maanden tegen aan keek. Weet ook al van te voren dat tussen juni en september het spirituele contact echt minder was. De reden waarom snap ik nu pas maar zo gaat het op de Wilsweg: Je probeert het juiste te doen volgens je geweten maar ziet dan ook pas achteraf waar je dat gebracht heeft. De weg vraagt om "blind vertrouwen".
-----------------------------------------------------------------------------------------
Dit blog hoort bij de voorgaande Golgotha-post. Samen bestrijken ze de 3 maanden maart,april en mei, de voorjaars periode waarin de aartsengel Rafael de scepter zwaait. Indien u hier begint met lezen raad ik u echt aan om eerst Golgotha te lezen. Lang is ie sowieso niet.
Nacht van 2 op 3 april
Alhoewel de lijdenstijd goed beschreven staat in "Golgotha" heb ik nog een paar toevoegingen betreffende dit jaar. Gelijk bij het begin voelde ik inderdaad Gabriel's bescherming wegvallen en keerden de oude emoties en driften weer terug. Wederom moest ik zelf weer leren opstaan en de balans zelf leren houden. Dit kostte wel de nodige moeite maar voor het begin van de stille week leek alles weer op de rails en gedurende de stille week kwam er zelfs een boel hulp vanuit de geestelijke wereld. Op 1e paasdag kwam ik op het net terecht op een site van de Rozenkruisers die eigenlijk vertelde wat er vanaf Goede Vrijdag in me gebeurde.
https://spiritueleteksten.nl/algemeen/het-vervaardigen-van-de-graal-in-jezelf-als-een-jozef-van-arimathea/#comme
Ik voel deze stroom daadwerkelijk door de bovenkant van mijn neus gaan naar mijn hart waar vaak een juichend gevoel is. Maar dat laatste was er al vaker vanaf begin januari. Vooral de roze en de roze-lichtgroene toermalijn laten mijn hart sinds januari zingen. Ik kan het niet anders omschrijven. Vanaf Pasen is dat juichen van mijn hart ook geïntensiveerd, vooral als ik die toermalijnen omhang( ééntje altijd) of vast pak. Reguliere Amethist is trouwens ook sinds januari reuze behulpzaam maar is in zijn voelbare intensiteit bescheidener.
Sowieso veel herkenning van hetzelfde gevoel in mijn hoofd zoals dat er ook was tijdens de 12 heilige nachten. Het elektriserende gevoel van begin januari nu vooral rond mijn neus. Mijn borstkas voelt deze nacht ook doordrongen van het verdikkende gevoel van februari. Alles voelt goed en juist.
Toch lijkt ook hier alles zich in omgekeerde richting te ontwikkelen of in ieder geval in een andere volgorde dan het Rozenkruisers geschrift, maar ook dat is een kenmerk van mijn hele scholingsweg. Symbolisch genoeg is mijn kleine huurhuisje, waar ik nu 5-6 jaar woon, vernoemd naar St Antonius van Padua omdat de eigenaar bij de bouw vlak na WO 2 alle bouwmaterialen uit allerlei verschillende hoeken en gaten bij elkaar moest zoeken en het huisje met horten en stoten gebouwd is. Ook de beschreven vuurproef heb ik trouwens volgens mij al voor mijn Golgotha-ervaring in 2004 ondergaan; Het was er zelfs de directe aanleiding voor denk ik nu. Ik herinner mij bijzonder intense dagen voor de stille week waarin ik wankelend maar net overeind kon blijven terwijl alle angsten en hoogmoed vele malen versterkt op me afgevuurd werden en mijn geweten maar op het randje grip op de zaak kon houden. Wist alleen niet dat dat de vuurproef heette.
Hoe dan ook voel ik mezelf nu duidelijk innerlijk aanwezig op een verhoging waar ik wederom geconcentreerd gecentreerd moet blijven. Het proces lijkt na Pasen in een volgende fase aanbeland en wederom wacht ik in geconcentreerde stilte verder af wat komen gaat. Wonderlijke gebeurtenissen.
Al surfend op die Rozenkruisers-site kom ik ook weer op een pagina waar ik afgelopen december ook was. Ik heb het boek toen zelfs besteld maar net zoals andere boeken nog niet of nauwelijks ingekeken. Toch raakt het me wederom want dit is wat er in me plaatsvindt.
https://spiritueleteksten.nl/symboliek/symboliek-van-saturnus-en-de-saturnus-inwijding-in-het-christelijke-inwijdingsmysterie-dei-gloria-intacta/#more-1440 Voor de liefhebber.
Het is nu 's morgens 3 april en door het slapen zijn er herinneringen terug gekomen aan de lijdenstijd 2004 door dat bovengenoemde stuk over Jozef van Arimathea.
De lijdenstijd 2004 was toen inderdaad de vuurproef. De intensiteit van die weken komt nu weer terug in mijn geheugen. Vooral de angsten en in mindere mate de hoogmoed bestookten me toen van binnen uit met een verhevigde intensiteit en ik wist nog maar net overeind te blijven. De Stille Week bracht toen het volledig doordrongen worden door een euforisch gevoel wat ik benoemde als het vinden van de Graal wat ik toen ook vaak verkondigde. De post Golgotha in dit blog is ook een vrij precieze beschrijving van die maand. Het nagloeien duurde toen tot diep in die zomer en in mindere mate nog wat langer.
In de kerstnacht 2004 ervoer ik voor de eerste en enige keer volledig bewust het binnenkomen door mijn kruin van de Christuskracht, maar die ging toen dwars door me heen en door mijn voeten er weer uit, de aarde in. 12 jaar later, met Advent 2016 voelde ik hem, totaal niet meer verwacht, door mijn voeten bij mezelf naar binnen komen en die spirituele energie en/of mijn hoger ik is zich nu in etappes naar boven aan het werken door mij heen. Ik ben er eigenlijk van overtuigd dat dat in 3 jaarlijkse etappes gaat gebeuren, waarvan nu het zwaarste onderdeel van de 1e stap achter de rug is. 2017 was volgens mij een 4e en dus eigenlijke eerste stap maar die was vager en moeilijker voelbaar. Behalve dan de Lijdenstijd die in 2017 bijzonder intens was waar die eerder genoemde "Helm", bij gebrek aan een betere omschrijving, aan de binnenkant van mijn schedel werd aangelegd. Die intensiteit lijkt met het jaar te groeien en sterker te worden. Het overzicht van de puzzel wordt steeds zichtbaarder voor me. Wordt vervolgd.
Het vrije schooltje waar ik toen werkte en die nu helaas niet meer bestaat, heette trouwens toepasselijk Merlijn en is in het laatste jaar van mijn wonen in Engeland over de kop gegaan. Ik hoorde dat daar pas achteraf en ik heb later vaker gedacht dat de geestwereld me die 3 jaar in Engeland had neergezet om het afsterven van dat schooltje, dat me erg aan het hart ging, niet mee te hoeven maken. Mijn e-mail lag er in die jaren meerdere malen voor langere tijd uit omdat ik in meer of mindere mate off-grid leefde en hotmail toentertijd de vervelende gewoonte had om je hele inbox te legen als je er een maand geen gebruik van maakte. Ik ben later vaak nog een boel boze oude kennissen tegen gekomen die dachten dat ik bewust hun mail niet beantwoord had, maar het was de geestwereld die me in isolatie zette. Bij deze nog mijn excuses voor die onbedoelde botheid mochten die oude kennissen ooit op dit blog terecht komen.
St Antonius van Padua (1195-1231) trouwens is een vriend en tijdgenoot van Franciscus van Assisi en patroonheilige van de Franciscanen. Beiden leefde in het begin van de 13e eeuw rond 1220.
Door mijn bestudering van de astrologie afgelopen winter weet ik nu dat conjuncties tussen Jupiter en Saturnus die iedere 20 jaar plaats vinden belangrijk zijn. Nu is er het gegeven dat die conjuncties 200 jaar lang in hetzelfde element plaatsvinden. De afgelopen 200 jaar lang in de aardetekens, dus stier, maagd en steenbok. In november/december 2020 vindt de eerste in het luchtteken waterman plaats. Het begin dus van 200 jaar luchttekens. In 1226, het sterfjaar van Franciscus, was het eveneens de eerste keer in waterman na 200 jaar aardetekens, waarbij in acht genomen dat Franciscus in 1224 de stigmata ontving en daarna zijn Zonnelied schreef. In 2020 herhaalt die conjunctie zich dus voor het eerst in 800 jaar in waterman met daarbij ook nog Pluto in zijn nabijheid. 2020 is astrologisch bijzonder omdat die conjunctie ook nog in januari wordt voorafgegaan door de Saturnus-Pluto conjunctie in steenbok (laatste keer in 1517) met Jupiter dit keer ook nog eens in zijn nabijheid in steenbok. En tussen die 2 conjuncties is er van Pasen tot diep in de zomer 2020 de Jupiter-Pluto conjunctie in steenbok. Astrologisch gezien dus een bijzonder spectaculair jaar dat niet eerder voorgekomen is de afgelopen duizenden jaren.
s'Avonds de 3e uit nieuwsgierigheid nog even gekeken wat er 800 jaar eerder voor de 1e luchtconjunctie in 1226 rond de 1e luchtconjunctie in 392 gebeurde op religieus gebied. En "stom toevallig" blijkt dat de periode van het conflict in de kerk tussen Augustinus en Pelagius, betreffende Vrije Wil en Predestinatie. Wonderlijk genoeg heb ik hier in mijn jonge studentenjaren, al was ik dat vergeten, nog een studie aan gewijd omdat volgens mij het Pelagianisme de grondslag was voor het afwijkende Ierse christendom. Voor mijn jaren dat ik geïnteresseerd raakte in Antroposofie concludeerde ik tijdens mijn studie reguliere Geschiedenis dat de historische Arthur, begin 6e eeuw bewust of onbewust daadwerkelijk een rol heeft gespeeld bij de geboorte van dat Ierse christendom dat op de grondslag van het Pelagianisme, door zijn afwijzing van de predestinatie en de erfzonde en zijn nadruk op de Vrije Wil van de mens een acceptabele vorm van christendom werd voor de Keltische en later ook de Germaanse cultuur. Het begin eigenlijk van de fundamentele strijd binnen het christendom die tot in onze tijd nog gevoerd wordt tussen de zuidelijke Maanweg en de noordelijke Wilsweg. Dit is wel een openbaring voor me. De historische lijnen worden steeds zichtbaarder. Toch niet voor niks geweest die astrologische kennisopname in de winter.
De historische Arthur leek trouwens van geen meter op de middeleeuwse hoofse versie. In mijn toenmalige scriptie, genaamd "Arthur; Symbool van een tijdsgewricht" betoogde ik toentertijd dat het belang van Arthur's historische daden lag in het tegenhouden van de oprukkende Angelen en Saksen, en het uitstel van ongeveer 50 jaar die dat de West Britse Keltische cultuur gaf, met Glastonbury als waarschijnlijk Keltisch religieus centrum, om meer te versmelten met het Pelagiaans geïnspireerde christendom dat vooral in kloostervorm veel meer aansloot bij de Keltische druïde-, en niet hierarchisch ingestelde religieuze cultuur. Arthur's rol werd in later eeuwen volgens mij met terugwerkende kracht uitvergroot door de latere herwaardering van de ontstaansgeschiedenis van dat Brits-Ierse, niet hierarchisch ingestelde, klooster georiënteerde christendom vanwege de belangrijke groei en ontwikkeling die dat Iers-Britse christendom in de vervolg eeuwen doormaakte. Dat was althans mijn rationele conclusie na bestudering van dat tijdvak gedurende mijn studietijd in de tachtiger jaren. Ik weet trouwens niet of ik die scriptie nog kan vinden vanwege de vele verhuizingen sinds die tijd. Maar de grote lijnen zitten nog wel in mijn hoofd merk ik nu. Officieel heette die scriptie trouwens:
Arthur; Symbool van een tijdsgewricht- of -Ik heb de klok wel horen luiden maar weet ik nu ook waar die dekselse klepel hangt? Met op de kaft een afbeelding van de Glastonbury Tor.
Het is nu s'ochtends de 4e na een boswandeling en ik merk dat er historische en biografische associaties in me binnenkomen. De laatste 10-15 regels van het stukje hierboven waren al van voor die wandeling.
Als kind en jonge man was ik absoluut een liefhebber van de Arthur verhalen maar evenzeer had ik ook een groot respect voor reguliere wetenschappelijke Geschiedenis. Ik zie nu dat die scriptie duidelijke een eerste poging was om beide werelden met elkaar te verbinden.
Daarnaast las ik in het bos ook de eerste bladzijdes van de Saturnus-inwijding (zie link hier een stukje boven) van Jan van Rijckenborgh en de herkennings associaties vliegen reeds om mijn oren. Ik schijn dat dus nu te mogen lezen en dat ga ik dus de komende dagen ook doen. Wonderlijk dat ik dat boek al voor Kerst in huis had en er nog niet in gelezen heb. Maar ja, zo werkt het bij mij. Misschien is er na enige bladzijdes alweer de zachte aandrang om er weer tijdelijk mee te stoppen. De gevoeligheid voor dergelijke impulsen lijkt met de maanden en jaren steeds sterker te worden.
Daarnaast plaats ik hier ook mijn geboortedatum en -tijd voor mogelijk geïnteresseerde astrologen onder de lezers vanwege transparantie en omdat ik de laatste maanden beter begin te begrijpen hoeveel een deskundig iemand daaruit af kan leiden. Zelf ben ik echt niet meer dan een beginnend amateur op dat gebied:
volledige naam: Peter Wolfs, geboren op 28 maart 1960 te Heerlen in Nederland om 00.10 uur . Daarbij hoort de aantekening dat er zo’n 2 minuten speling naar beide kanten kan zitten. Het verschil tussen mijn astrologische geboortedatum en mijn officiele geboortedatum, 27 maart 1960, zit hem erin dat ik officieel om 23.50 op de 27e ter wereld kwam met mijn vader zelf als medicus erbij. Maar eigenlijk was ik 20 minuten later geboren om 00.10 uur, op de 28e dus. Maar het kwam mijn ouders praktisch beter uit dat ik op de 27e geboren zou worden, het is maar 20 minuten uiteindelijk. Dus ben ik officieel op de 27e geregistreerd. Ik weet dit pas sinds 2020 (dus dit hele blokje is pas later gecorrigeerd in 2023) ,toen mijn moeder nog net als laatste getuige me dit alles meedeelde. Ze zei zelf dat het er toen pas uitkwam omdat haar remmingen begonnen te verslappen, voordat bij haar de dementie toesloeg dus. Dus ik ben echt op de 28e geboren was. En dat klopte ook eigenlijk beter met mijn ascendant die nu Sagittarius is, waar ik me ook gelijk veel meer thuis voelde. Gek genoeg heb ik ze wel een keer of 10 gevraagd toen ze allebei nog leefden of ik echt wel op de 27e geboren was want ik had al tijden een intuitief vermoeden en ik vond 10 voor twaalf altijd heel verdacht klinken, omdat ik de praktische inslag van mijn moeder kende. Mijn oudere zus was namelijk precies een jaar eerder geboren op 27 maart 1959, het was dus gewoon praktischer, 2 verjaardagen op 1 dag. En 10 voor twaalf klinkt bijna hetzelfde als 10 over twaalf, het verschilt uiteindelijk maar 1 letter, dat komt goed uit bij mogelijke versprekingen, dus het is eigenlijk ook makkelijk bij liegen. De 27e kwam haar gewoon beter uit, de schat. En pa kon het officieel regelen. Blij dat ik het nog hoorde voordat de dementie toesloeg.
5 april,
afgelopen nacht de herdenking van Martin Luther King te Memphis gekeken.
Een absolute grootheid. Mooie keynote speech van Michael Pfleger. Helaas wat te zacht en teveel wind maar de inhoud is wel erg goed.
https://www.youtube.com/watch?v=zfB4avr6bmA
Of kijk eens één van zijn eigen speeches:
https://www.youtube.com/results?search_query=+speeches+martin+luther+king++
6 april,
Eergisteren en vandaag heb ik hoofdstuk 8 over de saturnus-inwijding eerst oppervlakkig gelezen. De link vervolgens beter en de eerste 2 bladzijdes van dat hoofdstuk vandaag indringend. Verder lezen was daarna echt niet meer nodig want het drong zo diep in mijn ziel. Ik snap volkomen dat ik dit niet eerder had kunnen lezen want waarschijnlijk had ik niet opgekund tegen de immense druk die het weten hierover had opgeleverd. Nu, na Pasen, lijkt het geen probleem meer want mijn hart is nu duidelijk "besneden"(zie link over de graal bovenin), en mijn hoofd voelt aan alsof het door een barrière is en totaal ongevoelig voor de druk. De eerder genoemde "helm" die ik voel aan de binnenkant van mijn schedel houdt een grote helderheid in mijn hoofd vast. Dezelfde helderheid die ik eerder voelde tijdens de 12 heilige nachten en die er toen 3 nachten achter elkaar was. Ik voel nu soms ook een elektriserend gevoel buiten mijn hoofd en de toermalijn lijkt dat af en toe een beetje te laten knetteren wat reinigend en versterkend aanvoelt.
Ik weet dat dit voor Rozenkruisers en Antroposofen allemaal vreemd klinkt omdat ik geen ingewijde ben in het jargon, de boekenkennis en het esoterische denken. Ik bewandel een pure praktijkweg. Ik heb weinig esoterische boekenwijsheid opgedaan. Het meest duidelijke en verhelderende stuk dat ik over mijn scholingsweg heb gelezen is nog steeds het eerste stukje waar ik in november/december 1991 op stuitte. Dat korte geschrift was van Bernard Lievegoed, "scholingswegen", en dan wel speciaal het gedeelte over de Saturnusweg. Het eenvoudige beeld dat daaruit oprees heeft altijd een vlammende reactie in mijn ziel opgeroepen.
Lievegoed beschreef dat beeld als het bouwen van een huis waarbij de bouw begint met het plaatsen van een zwevend dak, hangend in het luchtledige, als uitgangspunt. Op de tast vervolgens de weg naar beneden zoeken, het bouwen van de muren. En tenslotte op dezelfde tastende wijze het leggen van het fundament waardoor het contact met de aarde gemaakt wordt. En dat laatste is wat nu aan het gebeuren is in die eerder genoemde 3 etappes. Er is wel een visuele blindheid op deze weg, alles gaat op de tast, op gevoel, op intuïtie. Een voordeel van deze blindheid is wel dat het dwars door de Ahrimanische mist van de hedendaagse Maanweg heen snijdt. Daar heeft het geen last van. Van spirituele inslag tot aarding,met Golgotha halverwege als verbindend punt tussen dat begin- en eindpunt. Golgotha als centraal onderdeel heb ik trouwens zelf toegevoegd aan het verhaal van Lievegoed. Maar dat zal hij me niet kwalijk nemen.
En dan moet er ook nog worden toegevoegd dat de Saturnusweg een weg is die we met zeer velen tegelijk lopen. Al eeuwenlang loopt een ieder mee op deze weg die praktisch probeert om zo gewetensvol en integer mogelijk te leven. Het wakker worden voor deze Broederschap van de Geest is wat de komende jaren in een stroomversnelling zal komen
Ik ben dit door Lievegoed kort beschreven beeld nergens anders zo helder en bondig verwoord tegengekomen. Het heeft me door de 26 en een half jaar dat ik nu op deze weg loop met periodes steeds weer kunnen inspireren op momenten dat ik de inspiratie en de hoop aan het verliezen, en soms ook kwijt was. Maar nu weet ik, met dank aan Jan van Rijckenborgh, wiens geschriften op de Rozenkruisers-site me de laatste verhelderingen gaven rond Pasen van dit jaar, dat we aan het aankomen zijn. Nu is er het onwrikbare geloof binnengekomen dat we die weg met zijn allen tot het einde zullen afleggen de komende 2 - 2,5 jaar en dat we dus met velen zullen ontwaken in deze morele Broederschap. Dus dank Rozenkruisers en Jan van Rijckenborgh voor dit laatste verhelderende zetje.
8 april,
Ik werd vanmorgen wakker met de "sicilian briton" in mijn hoofd en de datum 6 april, dit jaar de goede vrijdag van de orthodoxe kerk en de datum van mijn eigen Golgotha-schrijven in de stille week van 2004.
Allereerst die "sicilian briton", sowieso een naam die zo weggelopen lijkt te zijn uit "the Godfather".
Maar ik heb hem toentertijd beschreven in de voornoemde scriptie over Arthur en Pelagius, die ik trouwens nog niet gevonden heb. Bij de wiki pagina kom ik de referentie van John Morris- The age of Arthur tegen. Nu herinner ik mij dat ik me toen achteraf al verbaasde dat ik zijn boek in de tachtiger jaren wonderlijk genoeg gemist had, waarschijnlijk omdat het wetenschappelijk niet echt geaccepteerd was, het niet vertaald was en er toentertijd geen internet was. Ik heb het daarna ook niet meer gelezen en weet dus eigenlijk niet wat zijn conclusies waren en zijn omdat we beiden gedeeltelijk hetzelfde onderwerp hadden bestudeerd met dat verschil dat het bij hem een levenswerk is geweest en bij mij slechts een half jaar studie.
Iedere rechtgeaarde socialist zal dit een leuk verhaal vinden en het maakt ook gelijk duidelijk dat socialisme echt niet in de 19e eeuw werd uitgevonden. De "Sicilian Briton" was een monnik in het gevolg van Pelagius in Rome rond het jaar 400 die vrij radicale standpunten had waar Pelagius zich geregeld van moest distantiëren om de relatie met Augustinus en de autoriteiten van de kerk en van het wereldlijke Rome werkbaar te houden. Maar toch weigerde Pelagius om hem uit zijn gevolg te verwijderen. Hij heeft een paar traktaten geschreven die allen handelden over sociaal onrecht.
Hij verdeelde de mensheid in 3 categorieën: rijken,armen en zij die genoeg hebben. En nu predikte deze monnik vurig dat de rijken, vrijwillig of desnoods onvrijwillig hun geld moesten afstaan aan de armen zodat iedereen genoeg zou hebben. Die vurigheid van zijn preken leidde geregeld tot het massaal scanderen op de pleinen van Rome van de leus: "Tolle Divitem" , "verdeel alle rijkdom". Het valt goed te begrijpen dat de wereldlijke en geestelijke autoriteiten in Rome zich niet helemaal prettig voelde bij deze uitingen. Het vermoeden is er dan ook dat deze "Sicilian Briton" welzeker een rol heeft gespeeld bij de verdere verwijdering tussen Pelagius en Augustinus.
Ik zie de scene zo voor me: "Hey Pela, lets make that Augusto guy an offer he can't refuse......, and if he still does we gonna make him go sleep with his beloved fishes".
"Oh no Sici, you can't do those things anymore ....., you're Christian now!"
Bij de associatie met 6 april kom ik uit bij Rafael Santi, geboorte-en sterfdatum 6 april (1483-1520), Hier wederom levend en werkend rond de Saturnus-Pluto conjunctie in steenbok in 1517. Ik weet niet veel van kunst maar ik zou zeggen: kijk eens op zijn wiki-pagina. Bij mij sprongen gelijk,"de droom van een ridder" en "de Transfiguratie" in het oog. Die kon er wel wat van. https://nl.wikipedia.org/wiki/Rafa%C3%ABl_(kunstenaar)
De lichamelijk veranderingen zijn zich trouwens nog steeds verder aan het ontwikkelen. Rond mijn hoofd wordt de intensiteit steeds sterker. Rond mijn hoofd lijkt ook een soort van verdikking op te treden zowel binnen als buiten mijn hoofd. Die roze-groene toermalijn maakt duidelijk overuren.
Gisteren ben ik ook een uurtje of 4 redelijk misselijk geweest na het eten van een paar stukjes spek bij een broodje. Dat lijkt dus eigenlijk niet meer te kunnen. Nou at ik ook maar heel weinig vlees maar af en toe wel wat. Vreemd genoeg at ik net een broodje kaas en dat voelt ook niet helemaal lekker in mijn maag. Broodje pindakaas daarvoor was wel ok. Misschien een beetje vreemd dat ik dat hier vermeld maar het maakt wel mooi duidelijk hoe dat gevoel en die intuïtie ook op dit vlak bij me werkt. Het is een soort aftasten waarbij het dan proefondervindelijk duidelijk voor me wordt wat beter voor me is. In het kader van meer verantwoordelijkheid dragen voor mijn eigen karma lijkt dit daar enigszins op; Eveneens zelf dus meer de gevolgen dragen voor mijn eigen eetpatroon. Ben ook eerlijk gezegd wel wat kilootjes te zwaar. Kan best wat af. Een groei in sensitiviteit dus.
Om die sensitiviteit op een ander vlak ook nog eens duidelijk te maken:
Vanmiddag had ik bedacht om de vijfde voordracht van Steiner, Apocalypse en Priesterschap eens te gaan lezen vanwege de Sardes associatie met van Rijckenborgh. Het boek van Steiner heb ik nu zo'n 2 jaar in huis maar heb er nog steeds maar een paar bladzijdes uit gelezen vanwege dezelfde voornoemde intuïtieve redenen. Nu is er natuurlijk een groot verschil tussen "lezen met je verstand(ahrimanisch) en lezen met je ziel" en dat verschil, waar de meeste mensen zich niet van bewust zijn, moet de reden zijn voor het niet-lezen en het wachten op het juiste tijdstip. Ik kan me gewoon niet concentreren vanaf het openslaan op bladzijde 69. Ik kom niet verder dan de eerste 3 regels zonder dat mijn hoofd afdwaalt waarmee het aangeeft, niet nu! Wel nu!, om dat hier dan maar op te schrijven. Blijft vreemd omdat dat boek van Steiner natuurlijk een absoluut top boek moet zijn op esoterisch gebied, maar het is me niet toegestaan om er voortijdig in te lezen. Nou hakten die eerste 2 bladzijdes van hoofdstuk 8 van van Rijckenborgh over Sardes er ook al meer dan diep genoeg in, waarmee ik voorlopig ook wel even door kan. Dus laat ik het maar even zo.
Nu wilde ik vanmiddag eigenlijk naar buiten en ben dat vanmiddag ook gegaan omdat die lente dit weekend zo lekker losbarst, maar toch heb ik het maar kort gehouden want de intuïtie dreef me weer naar binnen naar de computer alwaar ik dit blog weer wat bijgewerkt en aangevuld heb. Ook kom ik nu vol tot de ontdekking dat het internet en vooral wikipedia ideaal voor me zijn omdat ik associaties gelijk kan checken en volgen. Grappig genoeg had ik net vorige week 10 euro gedoneerd vanwege hun dienstbare, nuttige werk in deze tijd van fake news en fake facts.
Zo werd ik weer terug gedreven naar de wiki-pagina van Rafael Santi en de Transfiguratie. En vanaf die pagina gelijk door naar Elia, en daar vliegen de associaties weer naar binnen bij me. https://nl.wikipedia.org/wiki/Elia_(profeet)
Ik ken Elia eigenlijk amper. Ik heb altijd alleen maar Nieuwe Testament gelezen en wel vanaf mijn jeugd altijd gek geweest (wie niet) op Chi Coltrane's versie: https://www.youtube.com/watch?v=p97oVI2IA3k
Dit moest er even dringend uit voel ik. Wat het betekent zal zich deze weken wel verder uitkristalliseren. Het is nu rustiger in mijn hoofd.
Na een paar keer Chi Coltrane springt ook deze muzikale associatie van Lennon in mijn hoofd.
Vorig jaar in de lijdenstijd kwam deze al bijzonder sterk binnen in mijn hoofd: https://www.youtube.com/watch?v=xLy2SaSQAtA Klaarblijkelijk (on)bewuste profeten uit de sixties en de seventies, net als Martin Luther King trouwens, waarvan eerder 2 linken vermeld.
Ah, natuurlijk, het is Orthodox Pasen https://nl.wikipedia.org/wiki/Gedaanteverandering_van_Jezus
Deze hakt er trouwens ook in voor me http://vo-perikopen.blogspot.nl/2009/03/reminiscere-5e-zondag-voor-pasen.html . Het brengt nu wel steeds meer het besef dat ik mijn ziel dienstbaar ter beschikking wil, moet en zal stellen aan deze gigantische macro-kosmische krachten. Voor Pasen was ik echt verpletterd geweest onder die immense verantwoordelijkheid. Nu kunnen mijn hart en mijn hoofd slechts juichen.
9 april,
Het mooie van (nog) niet serieus genomen worden door grotere groepen mensen is dat je in het verborgene kunt blijven en ongestoord je gang kan gaan tot het tijdstip van onthullen daar is. Het is ook wel een ongelooflijk gebeuren. Als ik er zelf niet zo duidelijk, helder en krachtig bij betrokken was zou ik er ook geen ene donder van geloven. Maar die rust wordt door mezelf in deze periode nog steeds bijzonder op prijs gesteld, vooral in dit jaargetijde. Ik heb deze winter ook wat geleerd over de sabian symbolen, mooi en verhelderend vaak. De interpretaties van Sandbach, Lonsdale en Dane Rudhyar vind ik bijzonder treffend. En ze spreken afwisselend tot me; De ene keer is de één helderder dan de ander en de andere keer is het andersom.
Ik maakte vanochtend de associatie via de verheerlijking op de berg, de transfiguratie van Rafael Santi, potverdorie wat een kleuren en wat een schilder trouwens, via een sabian symbool naar de Helm van Hades die onzichtbaar maakt voor andere spirituele entiteiten. Hades, zoon van Kronos, of in het latijn: Pluto, zoon van Saturnus. Niet zo heel veel diepere achtergronden over die Helm te vinden op het net maar dat lijkt me ook wel passend voor een voorwerp dat onzichtbaar maakt. Geheimzinnig mythologisch voorwerp. https://en.wikipedia.org/wiki/Cap_of_invisibility Pluto op bezoek bij zijn vader Saturnus in het ouderlijk steenbok huis.
Het bruist bijzonder sterk in mijn hoofd, het proces lijkt gewoon tijd nodig te hebben.
10 april 's avonds,
Gisteren en vanochtend bruiste het in mijn hoofd en dat is nu sinds een uurtje terug. Vanmiddag en het begin van de avond slaperig en redelijk misselijk geweest. het duurde even voordat ik begreep dat dat door het eten kwam. ik moet stoppen met eten! Ik moet nog steeds even wennen aan dat idee maar dat moet dan maar. Mijn maag moet ook duidelijk even wennen maar dat neemt nu wel af. Vanavond breidt er zich ook een tintelend warm, elektriserend gevoel vanuit mijn hoofd naar beneden uit. Mijn strottehoofd voelt open aan alsof ik een paar uur gezongen heb. Heb redelijk wat muziek gemaakt in mijn leven alhoewel het al een paar jaar stil ligt maar ik zal het de komende week weer oppakken. Wel eenvoudige muziek hoor, sixties, seventies, gitaar en zang. Redelijk wat op straat gespeeld met periodes. Zoetige smaak bovenin mijn gehemelte en een stroom energie door hoofdzakelijk mijn romp maar ik kan het ook in mijn ledematen voelen. Ik schrijf dit trouwens op om het te registreren. Over een week zal ik het niet meer precies weten. Het kan ooit van belang zijn.
Ik snap ook dat ik weinig lezers meer over zal hebben die het tot hier hebben volgehouden.
Maar diegenen kunnen dan later wel zeggen dat ze er van het begin af aan bij zijn geweest want ik beloof diegenen uit de grond van mijn hart dat alles echt is en naar waarheid opgeschreven.
Die associatie met de helm van Hades geeft me ook eigenlijk helemaal de zekerheid dat een ieder die op deze site terechtkomt en het aangaat om het te volgen hier ook thuishoort. Er zal een goede reden zijn dat je hier aanbeland bent.
Ik ben niet psychotisch, psychiatrisch of een fantast, ook nooit geweest. Ik weet wel dat een ieder die verder komt op zijn/haar spirituele pad door fases zal gaan waarin hij/zij voor gek versleten zal worden door de buitenwereld. De kracht van het leren vertrouwen op je eigen innerlijk wordt af en toe op deze wijze getest. Min of meer kluizenaar zijnd op dit moment maakt natuurlijk dat het me helemaal geen donder kan schelen wat een ander daar van denkt. En sowieso, sinds Pasen dit jaar heb ik niet het idee dat ook maar iets of iemand me nog aan het twijfelen kan krijgen. Er is een grote transformatie gaande in mijn ziel en in mijn lichaam. Volgens mij heb ik inwoning van een hoge spirituele entiteit waar ik naar aard en karakter wel bij pas en die aan het versmelten is met mijn ziel en ik verwelkom hem met alle liefde en vertrouwen dat dat het juiste is voor de mensheid. Het is een bijzonder energieke en enthousiaste persoonlijkheid die zin heeft om er tegenaan te gaan de komende jaren en die het net als ik niet echt heeft op schriftgeleerden en mierenneukers. Bovendien is ie erg van de sociale rechtvaardigheid en kan zich erg pissig maken over gewetenloze misbaksels. Denk "Sicilian Briton". Het kan natuurlijk ook gewoon mijn Hoger Ik zijn.
11 april,
Ik werd vanochtend wakker in tranen en ik denk dat het tijd is om te praten over mijn persoonlijk diepste pijn door de jaren en dat zijn mijn kinderen, wat ik hier zal bespreken in relatie tot deze Saturnus-inwijding of Golgotha-initiatie.
Vanaf het begin van de spirituele inslag 1 november 1991 is er een groeiende innerlijke strijd geweest met de geestwereld. De eerste jaren was dat nog niet zo sterk, maar toch verbaasde het me dat ik in het contact met mijn eigen kinderen, ik woonde alleen vanaf 1989, niet dezelfde stuwende energie kon leggen die ik wel in mijn werk met kinderen en jongeren kon leggen. Daarnaast was er buiten het werk en andere maatschappelijke verplichtingen een sterke drang naar binnen. Door de jaren groeide mijn irritatie met de geestelijke wereld omdat ik voelde dat dat ook zo gestuurd werd door de geestelijke wereld. Die onvrede en irritatie culmineerde rond 2003 steeds meer in, wat ik voor mezelf benoemde als "vechten met mijn engel". Op bepaalde momenten weigerde ik om verder te gaan op dit, door hen zo gestuurde, spirituele pad. Dit konden langdurige innerlijke conflicten zijn waarbij het mij dan uiteindelijk duidelijk gemaakt werd dat de geestelijke wereld mij de belofte deed dat dat later recht gezet zou worden, maar aan dat later werd nooit een tijdstip gekoppeld, dus met geregeld terugkerende periodes herhaalde dit proces zich. Met het naderen van het Golgotha-moment in de eerste maanden van 2004 intensiveerde deze strijd zich, net zoals alle andere ervaringen uiteraard. Gedurende de Lijdenstijd toen het me duidelijk werd dat ik alles moest loslaten, mijn ziel volledig ter beschikking moest stellen aan de geestelijke wereld, laaide dit conflict nogmaals in veelvuldig versterkte hevigheid op, in wat, naar ik nu begrijp, een onderdeel was van die eerder genoemde vuurproef. Tegelijk kwam er ook de duidelijke belofte dat dat ooit rechtgezet zou worden, maar wederom werd daar nog steeds geen tijdstip aan verbonden. Ik kan nu zien dat dat het gebeuren is wat er spiritueel uitgedrukt wordt met het Abraham verhaal, waarin hij de opdracht krijgt om zijn eigen kind te offeren. Dat dat op het laatste moment echter niet hoeft zoals het verhaal verteld heb ik echter nog nooit ervaren. Ik ken de afloop vanuit het boek, maar nog steeds niet vanuit de praktijk en zij hebben nooit gevraagd om deze shit. In blind vertrouwen heb ik u uiteindelijk na een lange worsteling geloofd.
Door de jaren heen is het contact met mijn kinderen niet slecht maar kan echt wel beter. Het gaat vaak met golfbewegingen. Er is zoveel gemist en misgelopen. Met periodes kwam dit verdriet weer vol naar boven met bijbehorende woede en onbegrip naar de geestwereld. Ik snap en snapte dat het nodig was om Golgotha te doorstaan, dat alles doorgesneden moest worden en dat ik in isolatie moest, maar het moet ook ooit tijd worden om die gemaakte belofte in te lossen. De geestwereld liegt niet!
Nou voorvoel ik de laatste 1,5 jaar dat dat moment wel aan het naderen is. Eerst dacht ik dat dat waarschijnlijk in 2020 zou zijn maar sinds Pasen begint het me te dagen dat de werkzaamheid op het materiële vlak van mijn inwonende gast naar ik vermoed al eerder gaat beginnen. Met Pinksteren komen we weer boven in het jaarritme en vindt er iets van een manifestatie plaats op het fysieke vlak. En ik sta er eigenlijk op, indien dat inderdaad zo is, dat zijn eerste activiteit het inlossen van die lang geleden gedane belofte is. En innerlijk voel ik dat dat ook gaat gebeuren alhoewel dat natuurlijk net zo goed pas over 2 jaar zal zijn. Alles wijst immers naar 2020. Het zal wel ongeduld mijnerzijds zijn. Als de daad maar bij het woord gevoegd gaat worden. Ik wacht in hoopvolle verwachting. (toevoeging eind 2019: De relatie met mijn kinderen is sterk verbeterd de afgelopen jaren, het kan nog steeds beter maar ik voel duidelijk dat het de goede kant op gaat.)
Nu, een paar uur later realiseer ik me dat ditzelfde natuurlijk precies hetzelfde geldt voor de hele mensheid, zijnde Gods kinderen. We kennen het eind van het Boek. Het wordt tijd God dat je je beloftes in daden omzet. het wachten heeft lang genoeg geduurd.
Inmiddels 11 uur 's avonds. Ik moet toch nog even wat over dat eten melden. Ik heb het eind van de middag toch nog één keer geprobeerd met een half broodje pindakaas om er zeker van te zijn en omdat mijn maag ook duidelijk even moet wennen aan deze omkering; geen eten meer!
Ergens wel jammer, ik vond eten toch altijd wel een prettige bezigheid. Maar ik werd er gewoon weer een uur of 4 slaperig en licht misselijk van, dus dat lijkt wel duidelijk. Lichamelijk voordeel zal wel zijn dat ik snel kilo's zal verliezen. Maar het is mentaal wel even wennen, alleen maar thee en water.
Maar ja, ik neem aan dat mijn lichaam er wel snel aan zal wennen. Bedenk dat bij mij alles eigenlijk min of meer in omgekeerde volgorde plaatsvindt en ik ook niet goed op de hoogte ben van de volgorde van de imaginatieve maanweg, maar ja, het wijst zichzelf eigenlijk tastenderwijs.
12 april
Afgelopen nacht was ik ook nog terecht gekomen bij de archieven van mijn eerste grote spirituele leraar, Rudolf Steiner. Ik kwam terecht bij zijn allerlaatste lezing van 28 september 1924 http://wn.rsarchive.org/Lectures/19240928p01.html over Elia. Fijn dat Ita Wegman ook nog even genoemd werd door hem. Ze is na zijn dood duidelijk bijzonder slecht behandeld door de Antroposofen. Bijzonder verhelderend voor me. Thanks Rudolf!
De historische lijn die hier in dit blog naar boven lijkt te komen is de "Sicilian Briton", Merlijn, Sint Antonius van Padua en Raphael. Die eerste drie lijken steeds in paren te komen: Pelagius/Sicilian Briton, Merlijn/Arthur en Franciscus/Antonius Eén van elk paar zou zo maar eens een inwoning van Vidar kunnen zijn. Ik voel ook een bijzondere verwantschap tussen -, en een intense aanwezigheid van- Elia en Vidar, en mijn inwonende gast is duidelijk een vurige strijdbare engel. Of mijn Hoger Ik is natuurlijk gewoon vurig en strijdbaar. Hij kon hartelijk lachen om die Pela-Sici scene. We zullen zien.
Laat me hier de laatste woorden van Rudolf Steiner's laatste lezing neerzetten"
Mijn ziel begint hier helemaal van te gloeien:
Springing from Powers of the Sun,
Laat me duidelijk zijn dat ik absoluut geen geschriften kenner of een boek-wijze ben.
Weet dat ik tussen 2004 en 2016 zo goed als niks gelezen heb op spiritueel gebied en tussen 1992 en 2004 ook niet veel meer dan het herhalend lezen van geschriften van Steiner en Bock over vooral Michael en de jaarcyclus. En dat in relatie tot mijn eigen handelen. Ik denk dat het verreweg meest gelezen boekwerkje voor mij de Antroposofische Weekspreuken zijn die steeds meer levend geworden zijn voor me tussen 1992 en 2004. Nu ik ze weer ter hand genomen heb spatten ze bij me naar binnen en ik zal daar iets over vertellen: vanaf het eerste moment dat ik de kaft van de Antroposofische Weekspreuken zag, ik daarin onmiddellijk een artistieke impressie van noordelijke Nederland. Toch is die associatie er bij velen totaal niet maar ik denk altijd dat je dat als Nederlander met enige kijk op landkaarten onmiddellijk moet zien. Altijd toevallig gevonden.
Ieders geweten kan naar de hemel reiken. Daar is geen langdurige theoretische scholingsweg meer voor nodig.
DE WILSWEG IS OPEN sinds afgelopen herfst(zie Michael en de Wilsweg), het gaat om daden, je geloof openbaart zich in je handelen, je ware intenties zullen steeds zichtbaarder worden.
Instant Karma is gonna get you! Oh Yeah
Hier nog even een link naar wat oud collega's( geen bekenden) waarvan ik vind dat ze goed, helder en juist zijn, je kan zien dat ze gevormd zijn door het vele praktische werken met kinderen en jongeren. Vanaf offervuur begon mijn ziel echt te gloeien en bijna te ontvlammen. https://vrijeschoolpedagogie.com/tag/vuur/
Ik had hier een heel lang stuk op de koffie geschreven maar heb het achteraf in etappes allemaal verwijderd want ik was echt helemaal hyper van de koffie zag ik achteraf.
Mijn globale maandelijkse astrologische informatie haal ik trouwens voornamelijk bij een oude hippie op you-tube die ik bijzonder graag mag en die ieder maand op de laatste woensdag een voorbeschouwing doet over de volgende maand. Ik kwam bij hem toevallig terecht afgelopen december en ik vind hem eenvoudig, helder, to the point en goed te begrijpen voor iemand die min of meer een leek is. Hij ziet er uit als een oude hippie in zijn spacy shirts maar hij is echt ok hoor. Dat Mercurius retrograde verhaal komt ook grotendeels uit zijn april-video die ik hier zal geven voor de geinteresseerde. Ik vind hem goed, de maand vooruit in een gezellig uurtje en je zal er van verbaasd staan hoe accuraat het is in al zijn eenvoud. https://www.youtube.com/watch?v=hGmmH6K_--o Eerste ongeveer 10 minuten zijn vaak wat huishoudelijke mededelingen.
14april
Ik ben vanaf vandaag een weekje vrij en dat lijkt ook goed van pas te komen:
Om te beginnen moet ik even kwijt dat ik gisteren een bijzondere ervaring had waarin ik de aanwezigheid van mijn gast en van het lichamelijke proces duidelijk voelde. Ik moest 's middags even flink vaart maken met mijn taxi om ergens op tijd te zijn, 3 ritten achter elkaar, en dat leek hij echt leuk te vinden, de snelheid en het sturen vooral. Het is wel steeds een gezamenlijke aanwezigheid. Het voelt niet aan alsof hij iets wil overnemen. Mijn Vrije Wil blijft heilig, zoals het hoort. Ik voelde prompt fysiek zijn aanwezigheid opgloeien in mijn hoofd én mijn bovenlichaam tot ongeveer de onderkant van mijn ribben. Het transformatieproces is dus al een aardig stuk gevorderd.
Tegelijk voel ik sinds gisteravond een lichamelijke vermoeidheid, ook in mijn hoofd, opkomen en daar kan ik mooi aan toe geven de komende week. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met het niet meer eten wat ik eerst nog aardig lastig vond maar de reflexen om te willen eten beginnen nu te dalen. Het is natuurlijk ook logisch, het lichaam moet schoongemaakt worden van afvalstoffen. Ik drink alleen nog maar kamillethee en water. En inderdaad, zoals eerder vermoed, hoort dat schoonmaken van het lichaam middels vasten natuurlijk bij de lijdenstijd. Het verband dat ik terug moet naar de lijdenstijd vanwege mijn lichamelijkheid lijkt nu achteraf dus ook geheel voor de hand te liggen.
Ik snap nu ook steeds beter waarom die kennismaking met de astrologie in de winter zo van belang was. Als je blind de toekomst in moet dan is de wel toegestane abstracte sterrenwijsheid best wel een grote hulp om tot meer samenhang en begrip te komen.
Vandaag kwam een associatie met Mercurius naar de voorgrond vanwege een retrograde verhandeling als aanleiding. Ik ging eens door mijn Paasblog heen waar ik verwijzingen naar Mercurius heb . Astrologisch heb ik nooit zo op hem gelet maar ik zal er eens beter op hem letten. Weet wel de 1e associatie met psychische pomp tussen bewust-onbewust en communicatie in het algemeen.
Allereerst natuurlijk de Engelse lezing van Steiner waarvan de link een stukje hierboven waarin Steiner de doorgang van de schilder Raphael door de Mercuriussfeer beschrijft als de sfeer van de Kosmische Helers en creativiteit. De aartsengel Rafael moet dan ook wel een Mercurius wezen zijn zeg ik zonder te checken. Zijn werking wordt enigszins beschreven in mijn Golgotha post maar ik had dat niet gekoppeld aan Mercurius. In dat geval wordt het hele jaargetijde waarin we nu zitten dus door de Mercuriussfeer gestuurd vanaf de Lijdenstijd tot Pinksteren. De eerste helft tot Pasen heb ik dus in 2004 doorgemaakt en de 2e helft na Pasen nu dus. Fascinerend nieuw stukje van de puzzel voor me!
Boel zal voor een boel antroposofen en esoterische gesneden koek zijn maar voor mij nog niet.
De perikopen link van 8 april is ook erg boeiend voor me als ik hem zo weer lees na een week. Elia wordt hier genoemd als vertegenwoordiger van de toekomstige Mercurius fase van de mensheid, evenals de vertegenwoordiger van het toekomstige menselijke geweten. Tsjonge jonge wat een herkenning. Hier wederom, gesneden koek voor de Maanweg maar ik kom tastend van de andere kant, wat wel betekent dat ik volgens mij de aarde begin te naderen. Bij die perikopen link ook weer die heldere taal voor mij van iemand die in de praktijk van het onderwijs staat. Bedankt Joep voor al je perikopen-werk.
De wiki pagina tenslotte. Bij de planeet pagina valt me het sterke magnetische veld op en de rozet-vormige baan. Ook het verhaal van Vulcanus als zijnde een mogelijke planeet of planetoïde aan de binnenkant van Mercurius. Ik vond het eerst vreemd dat dat in tijden van dat we tot diep in het heelal kunnen kijken nog niet gevonden zou zijn. Maar even later wordt het toch duidelijk dat dat niet goed gaat omdat ie zo dichtbij de zon staat, Het licht, is te sterk. Aha we zijn "blind"in die regio zo vlak bij de zon in ons zonnestelsel. Alhoewel Einstein's berekeningen duidelijk maakten dat er geen planeet aanwezig kon zijn is er wel nog steeds mogelijk ruimte voor planetoïden. Zou toch wel mooi zijn als er deze jaren iets van die aard ook daadwerkelijk gevonden gaat worden. Zou leuk zijn voor Rudolf. De opening van de Wilsweg afgelopen september viel ook samen met het einde van de Cassini-Huygens Saturnusmissie op het fysieke vlak, dus wie weet.
15 april
Laat ik deze 3e zondag na Pasen eens beginnen met 2 weekspreuken van Rudolf Steiner van de vorige week en van vandaag. Sinds een paar maanden voel ik ze sterk en vanaf Pasen nog intenser:
Daarbuiten in de zintuigwereld
verliest gedachtenmacht 't zelfstandig zijn;
nu vinden geesteswerelden
de mensenloot weer terug,
die wel zijn kiem in hen,
doch die zijn zielevrucht
in zich moet vinden.
Zo spreekt tot het wereld-al,
zich zelf vergetend,
en indachtig 't eigen oerbestaan,
het groeiend mensen-ik:
In U, mijzelf bevrijdend
uit boeien van mijn eigenheid,
doorgrond ik pas mijn ware wezen.
Laatste eetmelding: ben nu ook gestopt met thee want ook daarvan begon ik slaperig te worden. Dus er blijft alleen water over. Ik breng het verder alleen nog ter sprake als er verandering optreedt.
Het is nu 's avonds laat en ik schrijf even op dat ik me lichamelijk zwak voel. De energie wordt vanuit mijn hoofd naar beneden getrokken. Voel wel activiteit in mijn onderlichaam en ben ook gewicht aan het verliezen. Ik heb zo het vermoeden dat dit wel enige tijd gaat duren. Het voelt wel juist aan verder maar het kan dus zomaar zijn dat ik de komende dagen weinig zal schrijven. De energie gaat duidelijk naar beneden.
16 april,
Vanochtend vroeg kreeg ik een duidelijke hint dat dat lichamelijk zwakkere gevoel tot de 23e zal gaan duren wat astrologisch ook wel lijkt te kloppen. Volgende week is het een bijzonder sterke week, nog krachtiger dan deze week, vooral in combinatie met mijn eigen horoscoop. Dus bereid ik me maar voor op een rustige week. Heb nog wel een interessante historische lijn te vertellen betreffende de Tempeliers via het Lam Gods van Jan van Eyck en de Moderne Devotie van Geert Groote en Thomas a Kempis naar het nu en het hier. Zal daar deze week wat over vertellen omdat ik de laatste maand het idee heb dat het verhaal zijn voleinding nadert in mijn hoofd na schoksgewijs eigen historisch onderzoek de laatste 1,5 jaar. Het wacht zoals alles in mijn leven momenteel op het juiste moment. Alle belangrijke lijnen in mijn leven lijken de komende 2 maanden naar een samenkomst te leiden.
17 april
Ik voel me vanochtend mentaal toch weer een stuk energieker dus dat is fijn.
In mijn Golgotha blog schreef ik:
Als de mens zal opstaan,
komt de hemel naar beneden.
Daar wil ik even op doorgaan: De mens is opgestaan door de eeuwenlang geaccumuleerde gewetensvolle, onbaatzuchtige daden van alle mensen van goede wil, door zowel individuele mensen alswel door groepen. Het "Wir schaffen das" van het Duitse volk was de laatste druppel die de emmer deed overlopen waardoor het antwoord van de hemel in gang is gezet; de hemel is onderweg naar beneden sinds de herfst van 2016. Dat is trouwens wel een proces van meerdere jaren. Ieder jaar komen ze dichterbij. "Wir schaffen das" was de laatste edelsteen, de parel, die Artaban de 4e wijze, impulsief weg gaf om een vluchtend kind vrij te kopen en zo te behoeden voor gevangenneming. Met St Jan en de gehele St Janstijd komt de hemel de opgerichte mens halverwege tegemoet en zal het contact gemaakt gaan worden en zal het hemelse vuur het menselijke bewustzijn gaan raken om daar het Vuur van de Wil te laten ontbranden. De Urielsfeer komt voor het eerst in het menselijke bewustzijn.
Lucas 12 Vuur ben ik komen werpen op aarde,
en wat wil ik anders dan dat het reeds ontbrandt.
Lees eventueel nog eens deze link vanaf offervuur https://vrijeschoolpedagogie.com/tag/vuur/
Het ontbrandende Vuur van de Wil zal het innerlijke vuur van alle idealen-dragers in de wereld gaan versterken terwijl het de dienaren van de angst-haat en zelfzucht wilder zal maken. De scheiding in leefwerelden zal steeds zichtbaarder en reëler worden. Ook zullen de hemelse krachten in de vorm van engelen zich meer met de zielen van alle mensen van goede wil mogen gaan verbinden om ze zo van het heilige vuur te voorzien en om te helpen bij het bevechten van innerlijke demonen. Vooral rond de Michael tijd zal dit proces zich gaan intensiveren.
Dat ontbrandende Vuur zal ook het effect hebben van een gordijn dat langzaam opgetrokken wordt waardoor alle gewetensvolle mensen, alle idealen-dragers, een bewustere verbondenheid met elkaar zullen ervaren, de Broederschap van de Geest.
Ik neem aan dat dit proces gefaseerd gaat in 2 jaar. Een gedeelte zal a.s. herfst bewuster de ingang van de Wilsweg betreden en het jaar erop zullen dat er nog veel meer zijn. Reken er op dat het ontbrandende offervuur het Karma zal gaan versnellen, Vidar begint zich te verheffen, waardoor wat binnen in het individu is zich meer naar buiten zal gaan keren door karma versnellingen. Ook dit in een oplopende intensiteit de komende jaren. Het tot leven komen van de Wilsweg zal de Ahrimanische mist doorklieven; Of in andere woorden: de verheffing van Vidar veroorzaakt karmaversnellingen die Fenris, de leugenwolf zichtbaar zullen maken en tezamen met alle mensen van goede wil zal Fenris gedood worden. Of in nog andere woorden: De Saturnusweg brengt de aankomst van de 4e wijze Artaban. Niet bij de geboorte van Christus maar bij zijn Golgotha gang. Door gewetenvormende omstandigheden is hij verlaat maar brengt alsnog zijn helende gift van het zelfreflectieve vermogen van het rationele bewustzijn; Als dit zelfreflectieve vermogen uit vrije wil en onzelfzuchtigheid de offerbereidheid vind om de eigen angst-haat-en zelfzucht te offeren uit dienstbaarheid aan het geheel en aan de liefde dan verwordt het tot een helende kracht.
's Avonds nog even de vermelding dat dat zwakke lichamelijke gevoel vandaag een stukje minder was. In mijn hoofd voelt het zo als eerder vermeld weer stukken beter dus ik denk dat de grootste voorbereidende werkzaamheden in het onderlichaam voor een belangrijk deel achter de rug zijn. Het vermoeide gevoel lijkt te verdwijnen.
18 april,
Voel me vandaag weer een stuk beter en ik ga zo een lekker stuk lopen op deze prachtige dag. De afgelopen dagen kon ik hooguit naar buiten met de e-fiets vanwege de vermoeidheid maar vandaag gaan we weer eens wandelen.
Ging prima, nog niet helemaal de oude maar toch flinke wandeling. Doet me trouwens toch denken dat die naar mijn onderlichaam gegane energie rond het weekend te maken had met herstelwerkzaamheden aldaar. Genoten van het weer!
19 april
Vanochtend ook weer een schitterende dag. Zal dus ook wel weer de hele dag op stap zijn.
Ik had een paar dagen geleden een gesprek met mijn dochter en ze vroeg me hoe ik me voelde. En voor mezelf ook enigszins verrassend antwoordde ik dat ik mezelf voelde alsof ik getrouwd was.
Ik voel dat mijn ziel aan het versmelten is; alle driftleven, angsten, haat en zelfzucht zijn weggevallen en ik voel mezelf vredig en gelukkig daaronder. Vandaag realiseerde ik me dat dat natuurlijk ook het Pinkster thema is, de bruiloft tussen hemel en aarde! Dat maakt natuurlijk wel dat ik eigenlijk een beetje vooruitloop en dat de juiste uitdrukking zou moeten zijn dat ik eigenlijk in een soort van ondertrouw ben. Het duurt nog een paar weken/maanden of jaren, net alsdat die versmelting ook nog wel een paar weken/maanden of jaren zal duren. Ik weet niet of ze dit ook bedoelen met de "chemische bruiloft van Christiaan Rosenkreuz" ,want dat heb ik nooit gelezen. Maar qua titel zou het best wel eens kunnen. Vermoedelijk valt het samen met het Wereld-Pinksterfeest in 2020.
21 april,
Ik kom net op een pagina over Uriel die ook weer bijzonder treffend is en geheel in lijn met alles wat ik zelf verkondig. Ik kende Uriel niet zo goed, eigenlijk alleen als aartsengel van de 3 zomermaanden en dat hij door de mensheid zelf bereikt moet worden. Op welk punt we volgens mij nu ook gekomen zijn. Komisch eigenlijk dat ik al zo lang een sterke Saturnus verwantschap ervaar en niet eens wist dat Uriel de aartsengel is die bij Saturnus hoort. Maar alles wat in onderstaand artikel gezegd wordt komt min of meer overeen met mijn eigen schrijven. . Ik voeg hier dan ook de link met het korte artikel toe en kopieer ook een gedicht daaruit.
http://sozial.goetheanum.org/fileadmin/sozialwissenschaft/2012/socialforum/Uriel__the_most_unknown_archangel.pdf
Uriel, ruling guardian of summer heights,
You with the all-penetrating gaze.
From your eyes stream forth The light of the resting stars,
Of the wandering moon, Of fire flaming powers of lightning.
You watch and judge the reapers of the harvest,
Of us, man on earth, usurpers of the light.
You, Archangel Uriel, conscience of the world,
Wisest among all angels.
Ik voel me trouwens prima de afgelopen dagen. Ik voel wel dat ik lichamelijk maat moet houden maar alles kan, ik voel me energiek. Die drie echt zwakkere dagen hadden denk ik toch met werk aan mijn onderlichaam te maken, Ben nu ook 58 en 2 operaties in het onderlichaam gehad. Het vasten gaat steeds makkelijker. Drink wel veel meer water dan normaal.
22 april,
Laat ik tot de zomer elke zondag maar eens beginnen met de Steiner weekspreuk, gewoon omdat ze mooi en waar zijn.
Ik voel het wezen van mijn wezen:
zo spreekt mijn voelen,
dat in de zonverlichte wereld
met 't stromend licht tot eenheid smelt;
het wil aan 't klare denken
nu ook de warmte schenken
en mens en wereld
in eenheid hecht verbinden.
23 april,
Vannacht en vanochtend werd ik wakker met het besef dat ik mijn oude ik nog meer moet loslaten. De impulsen van angst, zelfzucht en boosheid flakkeren nog steeds op en gek genoeg merk ik dat in mijn dromen. Nou ben ik al heel lang gewend om zodra ik me daar bewust van wordt, negatieve gedachten uit mijn hoofd te zetten en dat lukt me door die jarenlange ervaring ook best wel goed. Het principe is voor mij dat als je een ongewenste gedachte tegenhoudt op het moment dat ie je hoofd binnen wil, dat het dan veel makkelijker is om dat te doen dan dat ie in je hoofd blijft rondgaan, zijn destructieve werk doet en ook je gevoel in beweging zet. Hoe eerder eruit gooien hoe makkelijker dat gaat dus. Ik weet niet of het de beste methode is maar voor mij heeft het altijd goed gewerkt.
Nou wordt door de veranderingen in mijn hoofd de speelruimte voor negatieve gedachten steeds kleiner alsof er een steeds dikkere wand in mijn hoofd van buiten naar binnen groeit die die ruimte steeds kleiner maakt waardoor mijn bewustzijn om los te laten evenredig sensitiever wordt want als die gedachten die wand raken dan merk ik dat overduidelijk. Waar ik het meest last van heb is ergernissen en boosheid om sociale misstanden in de wereld. Ik kan me daar bij tijd en wijle nog boos om maken totdat het die wand raakt waardoor ik weer besef dat ik los moet laten, wat ik dan ook prompt doe.
Aan de ene kant weet ik nu dat Uriel de engel van het Geweten is en aan de andere kant ook de engel van Gods toorn is. En ik weet dat wanneer het offervuur zal ontbranden dat ook die toorn zal oplaaien op de wereld tegen vooral die mensen waarbij er innerlijk geen verwant vuur brandt, zijnde de zielen die verteerd worden door angst-haat-en zelfzucht. Bij mensen in wie het verwante vuur brandt, liefde-warmte-idealen, zal het een versterking teweegbrengen. Tegelijk weet ik ook dat niemand in de wereld wordt achtergelaten. Uiteindelijk zal er compassie voor iedereen zijn. Sommige mensen met verduisterde zielen zullen er misschien nog duizenden jaren over moeten doen om tot inzicht te komen maar de terugweg, het tot inkeer komen, mag en zal nooit afgesloten worden.
Dit maakt dat ik intens voel dat ik moet streven naar het compleet loslaten; Dat oude ik, die oude reflexen, moeten verdwijnen en dat zal denk ik de komende week(en) ook mijn streven zijn.
Lees als je wilt nogmaals de link van 21 april over Uriel want die is voor mij echt bijzonder treffend. Mijn hele ontwikkeling, mijn denken en mijn schrijven hebben me klaarblijkelijk onbewust geleidt naar Uriel snap ik nu. Echt wonderlijk dat ik hier amper iets over wist en inderdaad ook wonderlijk dat Rudolf Steiner hier zo weinig over heeft gezegd. Maar misschien was dat ook wel de bedoeling dat dat tot deze jaren verborgen zou blijven. Alle openbaring gebeurt immers op het daarvoor juiste tijdstip. Mijn conclusie:
DE WILSWEG LEIDT VAN MICHAEL NAAR URIEL.
25 april,
Gisteren en vandaag weer een nieuw lichamelijke gewaarwording en gevoel. Het voelt aan alsof er een uitwendige druk staat op mijn lichaam of op dat nieuwe "innerlijke-lichaam" die het compacter en massiever maakt. Tegelijk wordt daarbij weer gevraagd, meer dan voorheen, om éénpuntig geconcentreerd te blijven, dus met zo min mogelijk diepergaande afleiding. Tegelijk ook rustig aan doen en weinig energie verspillen. Dat voelt allemaal ook weer juist aan dus daar zal ik me deze dagen aan houden. Er zal dus even weinig geschreven worden vermoed ik.
26 april,
Vandaag hetzelfde als de laatste 2 dagen maar ik wil even wat anders toevoegen.
De weekspreuk van Steiner(22 april) spreekt over het gevoel dat aan het denken nu ook de warmte wil schenken. Nou voel ik dat in zoverre dat als ik de juiste muziek op zet mijn hart zo ongeveer explodeert en dan moet ik het weer snel uitzetten. Maar tegelijk voel ik ook duidelijk, de omgekeerde Saturnus weg, dat ik hier nog niet in mee mag gaan omdat eerst de aarde gezocht moet worden. Ik kan het dus naar keuze binnen laten maar ik voel tegelijk heel duidelijk dat ik dat nog niet moet doen omdat het het innerlijke proces op dit moment verstoord. Ik heb wel gisteren alvast nieuwe snaren op mijn gitaar gezet na 2 jaar niet spelen. Af en toe probeer ik dan een stukje te spelen wachtend en proberend tot het moment dat ik er wel klaar voor ben.
27 april,
Ik moet vanavond echt melden dat de ietwat vurige energie die ik voorheen vooral voelde in mijn bovenlichaam, het duidelijkst bij het autorijden ergens vermeld hierboven, zich nu ook aan het verplaatsen is naar mijn onderlichaam. En dat is een sterke verandering.
29 april,
Moet inderdaad melden dat er inderdaad grote vooruitgang gemaakt is in mijn onderlichaam. Ik kan geregeld die vurige energie voelen rondgaan in mijn onderlichaam. Daarnaast voel ik de inwoning ook een stuk sterker. Eerst voelde het als een verbinding door mijn kruin maar nu voelt het geregeld zo breed als mijn hele hoofd. Alsof mijn hoger ik en/of mijn engel dieper naar binnen zakken. Tegelijk voel ik steeds sterker de dringende noodzaak om alle gedachten betreffende verleden en speculatie over de toekomst gelijk los te laten. Zoveel mogelijk éénpuntig gericht blijven en hooguit wat oppervlakkige verstrooiing is het devies. Overgave in vertrouwen. De vorderingen zijn dus daar na 2 weken vasten. Dat gaat trouwens prima. Ik vermoed dat de ontslakkingsfase er binnenkort aankomt zodat het van binnen dan weer geheel schoon zal zijn. Ik voel me goed en helder en ik ben ook al een boel kilo's kwijt wat een prettige bijkomstigheid is. Kortom alles lijkt op koers.
O ja, zondag, dus ook weer tijd voor de weekspreuk:
In 't licht dat uit de geestesdiepten
in ruimte vruchtbaar wevend,
het scheppen van de goden openbaart:
daarin verschijnt het zielewezen
uitgebreid tot het wereldzijn
en opgestaan
uit d'innerlijke macht van het benauwend zelf.
30 april,
Ik werd vanochtend wakker vanuit een droom met een sterk sexueel verlangen. Associaties brachten me gelijk terug naar vooral de 1e helft van de negentiger jaren en ook de jaren tussen 2001 en 2004 waarin ik vooral moest leren om Liefde van zelfzuchtige angsten en verlangens te leren scheiden. Mijn grote liefdes in die jaren waren onmogelijke liefdes omdat ze al een relatie hadden. Evengoed waren die Liefdes met periodes wel wederzijds. Door de daardoor gestelde morele grenzen te leren respecteren ondanks dat je, soms allebei tegelijk, in vuur en vlam stond leerde ik dat ware Liefde vraagt om het offer van de zelfzuchtigheid en van je angsten; De Ridderdeugden en de Hoofse Liefde. Zonder dat offer wordt de Liefde overmeesterd door angst en zelfzucht en zal uiteindelijk verwateren en verdwijnen. Zuiverheid van Liefde vraagt om beheersing van het lager ik. Dienstbaar aan de Liefde leren zijn maakt dat ze langer bij je blijft en andere delen van je leven begint te verlichten. Iedere verliefdheid is uiteindelijk een Godsvonk. Het is aan ons om daarvan te willen leren en er iets mee te doen. Laat me wel eerlijk zijn dat het me bij andere korte relaties waar de liefde niet zo intens was in de jaren ertussenin niet lukte maar dat maakte me toen ook niet zoveel uit. Langduriger sexueel genot middels het tegenhouden van het eigen orgasme heb ik ook pas in die jaren leren kennen.
3 mei,
Ik schrijf momenteel niet veel omdat er eigenlijk niks nieuws te vertellen valt. Ik ben voornamelijk bezig met éénpuntig gericht blijven en in mijn gedachten zo min mogelijk speculatie en opwinding toe te laten, net alsof die eerder genoemde wanden in mijn hoofd de overblijvende ruimte minimaal maken. Ik geef me daaraan over en voel me verder prima. De vorderingen zijn er wel maar er valt weinig meer over te vertellen dan dit op het moment. Ik zal de komende dagen dus waarschijnlijk niet veel te melden hebben. Dat u het weet.
Laat me u er ook nog even op attent maken dat integriteit 1 en 2 de fundamentele basis vormen voor de Wilsweg. Voor het rationele bewustzijn voor een ieder begrijpelijk indien er een geweten aanwezig is. Zoals ik bij de Golgotha-post zeg:
Het Moedig en Integer willen, durven en kunnen volgen van het Geweten, wat betekent: het rechtstreeks willen dienen van de Toekomst, is het enige wat echt een voorwaarde is voor het kunnen gaan van de Wilsweg, welk geloof of welke overtuiging, religieus of atheïstisch je dan ook tot dat punt gebracht heeft.
En: De kracht en zuiverheid van de intentie tot integer handelen bepaalt de sterkte van het geestelijke anker dat de samenleving bij elkaar.houdt, wat vooral ervaarbaar is en getest wordt gedurende zelf veroorzaakte turbulente stormen en ontwrichtende tijden.
6 mei,
Ik voel vanochtend voor het eerst dat de energie in mijn hoofd zich rondom begint te sluiten. Storende gedachten zijn ook geminimaliseerd. Ik ben benieuwd hoe ik me over 2 weken voel. Deze week is de Hemelvaart week wat toch ook weer enige markering zou moeten geven aan het eind van de week.
Weekspreuk voor deze week:
Verrezen is uit het eigen zijn
mijn zelf om zich te vinden
als wereldopenbaring
in tijd- en ruimtekrachten;
de wereld toont mij overal
als goddelijk oerbeeld
het ware wezen van wat in mij werd afgebeeld.
ook zijn voor mij wederom de perikopen notities van Joep Eikenboom verhelderend:
http://vo-perikopen.blogspot.nl/2009/05/rogate-5e-zondag-na-pasen.html
8 mei,
Laat me vandaag vertellen dat sinds zondag mijn bewustzijn steeds meer in een meditatieve rust terecht komt. Het einde van het proces dat in januari begon lijkt in zicht te komen. Mijn ik heeft zich er bij neergelegd dat de hemel het beter weet en verzet zich niet meer tegen de transformatie. Mijn verstand is veel te beperkt om grip te kunnen krijgen op de uitkomst van het transformatieproces. Er rest mij niets anders dan overgave in vertrouwen. Vandaar de meditatieve rust.
Ik woon buiten aan de rand van bos en duinen dus deze dagen ben ik natuurlijk veel buiten al wandelend en fietsend. Ik heb mijn werk ook geminderd tot zoveel als wat ik nodig heb om materieel te kunnen bestaan dus ik heb veel vrij en daar geniet ik van. Alles gaat dus prima en naar wens.
11 mei,
De situatie blijft min of meer hetzelfde met als enige toevoeging dat vanaf een uur of 1 's middags op Hemelvaartsdag de stroom tussen mijn hart en mijn hoofd weer versterkt waarneembaar werd met wederom een sterk elektriserend gevoel aan de bovenkant van mijn neus. Alles vergelijkbaar met de aan het begin van dit paasblog beschreven Graal-verhaal. Fysiek voel ik wel dat ik het nu langzamerhand rustiger aan moet doen maar ik kan alles nog en mentaal ben ik nog steeds scherp. Persoonlijk vind ik wel dat het vasten op deze manier niet langer dan tot Pinksteren mag duren. Maar ja, Pinksteren was ook steeds het richtpunt en ik voel me nog steeds gezond. Ik ben wel echt een boel gewicht kwijtgeraakt. Al mijn kleren gaan steeds wijder zitten; alsof ik 20 jaar terug in de tijd ga. Maar ja, zolang ik me nog fit genoeg voel en mentaal geconcentreerd en scherp ben tijdens mijn werk accepteer ik het zoals het gaat.
12 mei,
Vandaag toch nog even melden dat er vanaf vanmiddag iets opvallends gebeurde. Er ontstond een soort stroom tussen mijn hoofd en mijn buik. Ik weet nog niet wat dat betekent maar dat zullen we vanzelf wel merken. Ik voel het nog steeds in mijn buik en het is nu avond.`
13 mei,
Er gebeurt genoeg binnenin me maar ik kan er (nog) geen duiding aan geven. Ik houd me deze week dan ook maar vast aan de astrologie die voor deze week, vanaf dinsdag-woensdag, het inzetten van een grote langjarige verandering voorspelt.
Gezien de synchroniciteit die ik ervaar met maatschappelijke gebeurtenissen en dan vooral met het onafhankelijker, krachtiger, zelfbewuster en meer één worden van Nederland en Europa tussen de wereldmachten; Als een soort van zich verheffende Michaelische stellingname tussen Oost en West oftewel tussen de extremen Ahriman en Lucifer. Tussen deze beiden zal Europa de balans moeten zien te vinden en te houden. De spanningen in het Midden-Oosten groeien eveneens naar een ontlading toe en het op eigen benen staan van Europa als de voorbeeldgevende, samenwerkende balanshoudende kracht is noodzakelijk en urgent. Die synchroniciteit ervaar ik en daarom verwacht ik de komende weken en maanden versterkende ontwikkelingen in zowel de wereld als in mezelf.
het belangrijkste wat astrologisch deze week gebeurt is dat Uranus van Ram naar Stier overgaat vergezeld van gunstige constellaties. Uranus heeft een omlooptijd van 84 jaar en blijft dus zo'n 7 jaar in één sterrenbeeld. De laatste keer dat Uranus overging van Ram naar Stier was in 1934 durende tot in 1941/1942, De opstanding van het Beest. Europa was niet sterk genoeg om de ontsporende extremistische haat-krachten van de flanken in bedwang te houden, het midden implodeerde. Nu, 84 jaar later, komen we wederom op het punt waarop Europa de centrifugale, ontbindende krachten zal moeten weerstaan, het samenwerkende midden zal sterk genoeg moeten zijn want anders zijn we gedoemd om dezelfde fouten te herhalen met nu nog veel destructievere gevolgen. Het Beest roert zijn kop weer en het Midden, het bemiddelende Hart, zal moedig en sterk genoeg moeten zijn. Europa zal zijn historische Michaelische missie moeten vervullen om de mensheid op het juiste pad te krijgen. En Hemelse hulp zal er zijn om dat te bewerkstelligen.
17 mei,
Ik heb de afgelopen dagen weer de goeie oude Emil Bock gelezen over de jaarfeesten. Hij maakte me eigenlijk duidelijk dat de dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren de dagen zijn dat Christus de kloof tussen mens en God overbrugt. Hier kan mijn gevoel het wel mee eens zijn. Het stralende intense gevoel in mijn hoofd wordt steeds sterker en mijn tijd breng ik grotendeels door in een soort meditatieve rust. Alle aanzetten van gedachten die samenhangen met angst-haat en zelfzucht worden al gelijk in de vroegste kiem gesmoord; de energie in mijn hoofd lijkt zich gesloten te hebben en laat geen vervuilende gedachten meer toe; Het beeld van de maagd neem ik aan, wachtend op Pinksteren.
PINKSTEREN
21 mei,
Eindelijk Pinksteren en dan toch weer anders:
Laat me eerst nog eens herhalen dat ik zoals bekend "blind" de toekomst in ga om geen verwachtingen van tevoren te hebben die dan vervolgens in de weg gaan staan omdat er verwachtingen worden geschept waaraan de werkelijkheid moet gaan voldoen. Je gaat dan dus zoeken naar tekenen die aan die verwachtingen voldoen en uiteraard ben je dan ook ietwat teleurgesteld als de werkelijkheid dat niet doet. Nu weet ik dat van tevoren en ben er aan gewend dat zaken altijd anders lopen dan ik denk dus mijn verwachtingen zijn al, door ervaring, geminimaliseerd. Mijn ervaring leert me dat ik op de Saturnus-weg meestal de logica en de samenhang pas achteraf kan zien omdat het in eerste instantie gaat om het voelen en ervaren wat er direct in me gebeurd en daar dan ook mijn keuzes op moet baseren. Bovendien speelt ook nog mee dat ik met Pasen merkte dat ook de Oosters-orthodoxe paasdatum er toe deed. Dit jaar, zoals meestal, viel dat een week later en die hele week was belangrijk. Beiden data lijken verbonden en belangrijk. Vandaar dat ik deze week alle verdere interpretaties van de ontwikkelingen open wil houden omdat het volgende week zondag pas Oosters-orthodox Pinksteren is.
Nu, wat er dus wel gebeurde:
In de ochtend groeide de intensiteit in mijn hoofd sterk en het buitengewone wat er gebeurde was dat het voor het eerst buiten mijn hoofd groeide en zo is het nu, een dag later, nog steeds. De afgelopen maand heb ik steeds de "helm-ervaring"gehad die het stralende aspect in mijn hoofd vast hield maar sinds gisteren treedt het daar dus buiten. Ik ervaar geen pinkstervlammen of tongen of iets wat daar op lijkt maar "slechts"een groeiende intensiteit van de innerlijk al langer gevoelde aanwezigheid en een groei daarvan buiten mijn lichaamsgrenzen.
De drieslag van Emil Bock:
Hemelvaart: De herrezene verandert de oude kosmos door zich ermee te verbinden, in de nieuwe kosmos.
Pinksteren: Doordat hij de herrezene in zich voelt, krijgt de mens het vermogen zich met de nieuwe kosmos te verbinden. Het geheim van de nieuwe gemeenschap, dat boven hem zweeft, is voor hem het begin van de nieuwe kosmos.
St jan: Johannes de Doper, de mens van de oude kosmos gaat als beschermgeest van de gemeenschap voor naar de nieuwe kosmos.
Of in een ander beeld van Bock:
Met Pinksteren krijgt het inwonende hoger ik van de mens zijn vleugels waarmee hij, tezamen met de aarde-ziel, op kan wieken naar de Hemel (naar Uriel) alwaar in het offervuur van St Jan de oude Adam kan verbranden en waarin de nieuwe Adam geboren kan worden.
Wat betreft het vasten moet ik toch ook nog opmerken dat het nog steeds goed gaat. Ik ben wel steeds kritisch of het fysiek nog wel kan maar keer op keer merk ik dat er toch steeds weer genoeg energie is op het moment dat ik dat nodig heb. Ik moet wel zuinig aan doen maar dat kan ook. Ik heb veel vrij maar als ik moet werken kan ik dat nog steeds goed en geconcentreerd doen. Ik hou het dus allemaal goed in de gaten maar op deze voet vat het nog steeds vol te houden en het voelt ook aan dat dat van belang is.
Wat het trouwen betreft heb ik zaterdag ook een soort van maatschappelijke synchroniciteit ervaren met de koninklijke bruiloft in Engeland. Hoogtepunt van de dienst was voor mij met afstand de preek van Michael Curry over "the Power of Love" en zijn verhandeling over "the harnassing of Fire" van Teilhard de Chardin. Dit alles gevolgd door de prachtige gospel "Stand by me".
23 mei,
Gisteren ben ik dan toch weer gaan eten. Ik had met Pinksteren al wat eten ingeslagen omdat ik toch voorvoelde dat het niet lang meer kon duren. Gistermiddag daalde mijn energie zover dat ikzelf vond dat ik weer moest gaan eten. Ik begin nu weer aan te sterken, voel me goed en ben totaal niet misselijk zoals ik dat rond midden april wel werd van eten. Het vasten lijkt nodig geweest te zijn voor processen gedurende die ruime maand.
Het stralende gevoel in en om mijn hoofd blijft trouwens constant zonder verdere bijzonderheden.
27 mei, Orthodox Pinksteren
Vanochtend werd ik wakker met het besef van de samenhang in mezelf en ook in relatie tot de ervaren wereldse synchroniciteit. Tegelijk was er ook het besef dat het Orthodox Pinksteren was, dus ook hier is er een samenhang tussen westers en orthodox net zo als met Pasen. Wat dát verband is weet ik niet maar ik merk alleen op dat dat verband er bij beiden als praktische ervaring wel is.
Dan de innerlijke samenhang: Eerst moet ik nog vertellen dat ik me innerlijk nog steeds op een verhoging voel en mijn hart nog steeds "besneden" aanvoelt zodat het nu al sinds Pasen totaal niet meer taalt naar enig werelds verlangen. Ook de verbinding tussen hart en hoofd die over het algemeen stralend aanvoelt is er nog steeds; weliswaar de ene keer sterker dan de andere keer maar hij is er steeds. En sinds Pinksteren is er dan het verschijnsel dat het stralende in mijn hoofd zich ook naar buiten mijn hoofd heeft verplaatst. Wat me echter wel opgevallen is de afgelopen 6 weken, en wat ik ook hier en daar vermeld heb, is dat op de één of andere manier mijn hart zich (nog) niet mag uiten, wat op zich apart is omdat het hart nu juist het verbindende orgaan is dat centraal staat in dit hele gebeuren. Ik heb wel ergens in dit paas-blog geschreven dat het aanvoelt alsof mijn hart in sommige situaties bijna explodeert maar daarbij voel ik dan ook de aandrang dat ik me daar (nog) niet aan mag overgeven, alsof er eerst iets anders gerealiseerd moet worden. Dat is nog steeds zo; geregeld heb ik tranen in mijn ogen als ik in de wereld compassievolle daden zie, mijn hart regeert daar bijzonder sterk op maar tegelijk blijf ik voelen dat ik me daar nog steeds niet aan over mag geven.
Wat ik de laatste weken merk is, omdat alle angst-haat en zelfzucht buitengesloten zijn, ik me steeds minder oordelend opstel; mezelf minder eenzijdig laat leiden door verlangens en ergernissen. Daardoor ontstaat er steeds meer ruimte voor het bemiddelende hart wanneer dat zijn rechtmatige plaats in zal gaan nemen. Alle ruimte die er innerlijk wordt gecreëerd is voorbereiding.
Qua maatschappelijk synchroniciteit wordt het me ook steeds duidelijker. In de blogs over de vorige zomer, herfst en winter periodes heb ik geregeld geschreven over Nederland en Europa (vooral noord-west, centraal- en noord-Europa, dus vooral de oude Germaanse en west-Keltische stamgebieden, het Hanze-gebied ofwel grotendeels de protestants christelijke gebieden oftewel die cultuur-gebieden die sterker en veel langer onder invloed hebben gestaan van het Vrije Wils denken dat veel meer aansloot bij die Germaanse en Keltische cultuur in tegenstelling tot de zuidelijke en oosterse culturen.)
In het westen, Engeland en vooral Amerika, is er een radicale vervorming van de individuele vrijheids-impuls opgetreden; het Neo-liberalisme. De vrijheids-impuls is verworden tot het onverbiddelijke recht van de sterkste, al het collectieve sociale denken wordt uitgedreven als zijnde in strijd met de individuele vrijheid.(In Engeland wordt de strijd tussen het Europese en het Neo-liberale denken trouwens letterlijk uitgevochten in de strijd om de mogelijk Brexit.) In het oosten, oost-Europa en Azie is er precies het tegenover gestelde gebeurt. De radicale collectivistische sociale-impuls leidde hier tot een partij dictatuur waar alle individuele vrijheids-impulsen werden en worden uitgebannen omdat ze zogezegd een gevaar zijn voor het ondergeschikt makende collectieve systeem. De mens is in dit geval een onbetekenend, kleinmakend inwisselbaar radartje in het geheel, De extreme individuele vijheids-impuls die het individu op een voetstuk plaatst is het Luciferische principe (de zelfzucht) en het klein- en ondergeschikt-makende collectivistische principe is het Ahrimanische principe die regeert dmv de angst zoals we vandaag de dag goed kunnen waarnemen in bv Rusland en China. Eenzijdig leiden beiden slechts tot verwoestende conflicten, zowel innerlijk als in het groot op wereldschaal (zie bv Michael). De innerlijke balans tussen beiden principes kan alleen gevonden worden in het bemiddelende hart dat probeert om beiden principes met elkaar in harmonie te brengen. Op wereldlijk niveau is deze bemiddelende rol toebedeeld aan Europa waar beiden impulsen al een paar honderd jaar aanwezig zijn en waar samenlevingen vooral in het noorden het verst gevorderd zijn in het zoeken naar de balans tussen beiden principes.
Vanuit de dreiging van een escalerend wereldwijd conflict met potentieel vernietigende gevolgen wordt Europa nu gedwongen om op eigen benen te gaan staan en onafhankelijk van beiden extremen het bemiddelende hart te worden dat een helende verzoening kan bewerkstelligen. Europa zal die zelfbewuste empathische onafhankelijke rol moeten spelen tussen zowel Oost en West alswel tussen Noord (rijk) en Zuid (arm). Tussen rijk en arm is ook een bemiddelende rol nodig omdat een zich grenzen sluitend noorden de potentiële vluchtelingen stromen slechts zal laten aangroeien terwijl een zich volledig openstellend Europa slechts overweldigd zal worden. Ook hier moet er een samenwerkende balans gevonden worden om de conflicten en het probleem van de vluchtelingenstromen en in te perken en waar mogelijk sprongsgewijs op te lossen. Samenwerken vanuit het hart biedt ook hier slechts als enige een wezenlijke oplossing.
Hoe dan ook, ik voel de synchroniciteit tussen de wereldgebeurtenissen en mezelf en zie dan ook met vreugde dat Europa zich bewuster begint te worden van het belang van die onafhankelijke positie; De slaafse volgzaamheid jegens Amerika is niet meer daar, Europa's zelfstandigheid begint te ontwaken. Ook zie ik met vreugde dat zelfs Rutte begint met het durven stelling nemen tegen Poetin en Rusland wat betreft de MH17. Normaal is hij een slaafse volgeling van het groot-kapitaal maar dit keer lijkt hij eindelijk eens morele principes te laten prevaleren ipv economische belangen. Ook het zelfstandig stelling durven nemen in het Midden-Oosten is een goede zaak. De onafhankelijke bemiddelde rol in al die conflicten ligt Europa het beste en in het bewust en krachtig vorm geven van die rol zou wel eens de oplossing kunnen liggen voor al die grote wereldproblemen. Gezien de synchroniciteit verwacht ik hier dus ook in de zomer of de komende jaren doorbraken. Een doorbraak die gepaard zal gaan met de nodige strijd. In Europa zijn er momenteel en de afgelopen honderden jaren vele miljoenen mensen geweest die hun zelfzucht en hun angsten geofferd hebben voor het nastreven van idealen voor een betere wereld. Al die geaccumuleerde daden van onbaatzuchtigheid zullen mede helpen om tot hemelse daadkracht te komen die actief zal worden in de komende herfsten, met als materiele metafoor de vruchtdraging van het natuurlijke seizoen, of met de spirituele metafoor, de vruchten van de innerlijke zon, zijnde het tot leven komen van de jaarlijkse Michael-tijd.
6 juni,
Het is eigenlijk al een paar dagen na de pinkstertijd, die 2 weken na Pinksteren afloopt. Op zondag 3 juni vond de overgang plaats van het voorjaar die geregeerd werd door de aartsengel Rafael(van Lijdenstijd t/m Pinkstertijd), naar de zomertijd, de 3 maanden die geregeerd wordt door de aartsengel Uriel. Ik merkte vanaf mijn schrijven vanaf 3 juni dat er een andere energie was maar realiseerde me pas vandaag, woensdag, dat zondag die overgang plaats heeft gevonden. Het schrijven vanaf 3 juni heb ik dus verplaatst naar mijn nieuwe volgende post betreffende St-Jan-Uriel-Zomer 2018.
Wel rijst er deze dagen een verhelderende terugblik op die denk ik goed kan dienen als afsluiting van deze Paas-Rafael-Pinksteren post.
Vanmorgen werd ik dus wakker met het beeld van de maagdelijke ziel en plotseling kwamen de afrondende associaties naar boven. Met Pinksteren voelde ik het buiten mijn hoofd treden van de heldere straling in mijn hoofd wat nu stabiel aanwezig is, en nu snap ik dat dat de stralenkrans is van de maagdelijke ziel. Het op een verhoging zijn en het niet meer talen naar wereldse verlangens wordt samengevat in het beeld van de maagdelijk ziel met de Maan onder haar voeten. En het "besneden hart" is het beeld van de maagdelijke ziel bekleed met de Zon. De maagdelijke ziel is klaar om zich te verheffen naar de vurige Urielsfeer, het inwonende Hogere Ik krijgt zijn vleugels om met de Aarde en met Christus op te wieken naar de Hemel en de Sterrenwereld. De heelmeester Rafael die begon met het stellen van de diagnose in de lijdenstijd waar het bij de mensheid aan scheelde: de mens stond en staat voor een schijnbaar onoverbrugbare kloof tussen de menselijke en de geestelijke wereld, die alleen overbrugd kan worden door het hart. En met Pinksteren eindigt de heelmeester Rafael zijn genezende werk: de bloesems bloeien in de natuur, de aarde hult zich in haar bruiloftsgewaad net zoals de maagdelijke menselijke ziel zich nu kan hullen in haar bruiloftsgewaad, bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en de stralende sterren rond haar hoofd. Klaar om die kloof te overbruggen.
Dit beeld zie en voel ik, maar wel, voor nu, veel zwakker dan hierboven geformuleerd.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met terugwaartse blik zie ik nu in begin oktober dat de spirituele energie gedurende de maand mei begon te vervagen alhoewel ik wel de hele zomer een verbinding ben blijven voelen. Vanaf de herfst equinox op 23 september is de energie weer op volle sterkte terug.
Nu half oktober snap ik dat ik door een soort van partiële opstanding ben gegaan dit voorjaar die zich naar ik denk in 3 stappen van een jaar verder zal voltrekken. Volgend jaar dus stap 2 en in 2020 stap 3 van boven naar beneden: van hoofd naar voeten. Het lezen van een lezing van Rudolf Steiner maakte dit besef in me los: //wn.rsarchive.org/Lectures/GA/GA0102/19080413p01.html
Het begon in april met mijn hoofd, gevolgd door mijn bovenlichaam zoals vermeld in het blog, waarna ik een soort van verbreding bij mijn hoofd voelde alsof een spirituele entiteit zich liet inzakken. Ik snap nu dat ie andersom ging, naar boven uittredend, zich verheffend. Dat besef kwam er omdat ie bij de herfst-equinox op 23 september weer overduidelijk naar binnen kwam. De hele zomer was mijn bewustzijn ook doffer terwijl ik nog wel een verbinding bleef voelen, maar zwakker dus dan april-mei. Zo zie je maar weer, ik zie achteraf pas waar ik ben beland en dat is goed maar de behoefte blijft maar terug komen om er meer vooruitziende grip op te krijgen. Toch een soort van angst. Leren loslaten dus. Blind, tastend en intuitief gaat het, en anders niet.
Een absolute grootheid. Mooie keynote speech van Michael Pfleger. Helaas wat te zacht en teveel wind maar de inhoud is wel erg goed.
https://www.youtube.com/watch?v=zfB4avr6bmA
Of kijk eens één van zijn eigen speeches:
https://www.youtube.com/results?search_query=+speeches+martin+luther+king++
6 april,
Eergisteren en vandaag heb ik hoofdstuk 8 over de saturnus-inwijding eerst oppervlakkig gelezen. De link vervolgens beter en de eerste 2 bladzijdes van dat hoofdstuk vandaag indringend. Verder lezen was daarna echt niet meer nodig want het drong zo diep in mijn ziel. Ik snap volkomen dat ik dit niet eerder had kunnen lezen want waarschijnlijk had ik niet opgekund tegen de immense druk die het weten hierover had opgeleverd. Nu, na Pasen, lijkt het geen probleem meer want mijn hart is nu duidelijk "besneden"(zie link over de graal bovenin), en mijn hoofd voelt aan alsof het door een barrière is en totaal ongevoelig voor de druk. De eerder genoemde "helm" die ik voel aan de binnenkant van mijn schedel houdt een grote helderheid in mijn hoofd vast. Dezelfde helderheid die ik eerder voelde tijdens de 12 heilige nachten en die er toen 3 nachten achter elkaar was. Ik voel nu soms ook een elektriserend gevoel buiten mijn hoofd en de toermalijn lijkt dat af en toe een beetje te laten knetteren wat reinigend en versterkend aanvoelt.
Ik weet dat dit voor Rozenkruisers en Antroposofen allemaal vreemd klinkt omdat ik geen ingewijde ben in het jargon, de boekenkennis en het esoterische denken. Ik bewandel een pure praktijkweg. Ik heb weinig esoterische boekenwijsheid opgedaan. Het meest duidelijke en verhelderende stuk dat ik over mijn scholingsweg heb gelezen is nog steeds het eerste stukje waar ik in november/december 1991 op stuitte. Dat korte geschrift was van Bernard Lievegoed, "scholingswegen", en dan wel speciaal het gedeelte over de Saturnusweg. Het eenvoudige beeld dat daaruit oprees heeft altijd een vlammende reactie in mijn ziel opgeroepen.
Lievegoed beschreef dat beeld als het bouwen van een huis waarbij de bouw begint met het plaatsen van een zwevend dak, hangend in het luchtledige, als uitgangspunt. Op de tast vervolgens de weg naar beneden zoeken, het bouwen van de muren. En tenslotte op dezelfde tastende wijze het leggen van het fundament waardoor het contact met de aarde gemaakt wordt. En dat laatste is wat nu aan het gebeuren is in die eerder genoemde 3 etappes. Er is wel een visuele blindheid op deze weg, alles gaat op de tast, op gevoel, op intuïtie. Een voordeel van deze blindheid is wel dat het dwars door de Ahrimanische mist van de hedendaagse Maanweg heen snijdt. Daar heeft het geen last van. Van spirituele inslag tot aarding,met Golgotha halverwege als verbindend punt tussen dat begin- en eindpunt. Golgotha als centraal onderdeel heb ik trouwens zelf toegevoegd aan het verhaal van Lievegoed. Maar dat zal hij me niet kwalijk nemen.
En dan moet er ook nog worden toegevoegd dat de Saturnusweg een weg is die we met zeer velen tegelijk lopen. Al eeuwenlang loopt een ieder mee op deze weg die praktisch probeert om zo gewetensvol en integer mogelijk te leven. Het wakker worden voor deze Broederschap van de Geest is wat de komende jaren in een stroomversnelling zal komen
Ik ben dit door Lievegoed kort beschreven beeld nergens anders zo helder en bondig verwoord tegengekomen. Het heeft me door de 26 en een half jaar dat ik nu op deze weg loop met periodes steeds weer kunnen inspireren op momenten dat ik de inspiratie en de hoop aan het verliezen, en soms ook kwijt was. Maar nu weet ik, met dank aan Jan van Rijckenborgh, wiens geschriften op de Rozenkruisers-site me de laatste verhelderingen gaven rond Pasen van dit jaar, dat we aan het aankomen zijn. Nu is er het onwrikbare geloof binnengekomen dat we die weg met zijn allen tot het einde zullen afleggen de komende 2 - 2,5 jaar en dat we dus met velen zullen ontwaken in deze morele Broederschap. Dus dank Rozenkruisers en Jan van Rijckenborgh voor dit laatste verhelderende zetje.
8 april,
Ik werd vanmorgen wakker met de "sicilian briton" in mijn hoofd en de datum 6 april, dit jaar de goede vrijdag van de orthodoxe kerk en de datum van mijn eigen Golgotha-schrijven in de stille week van 2004.
Allereerst die "sicilian briton", sowieso een naam die zo weggelopen lijkt te zijn uit "the Godfather".
Maar ik heb hem toentertijd beschreven in de voornoemde scriptie over Arthur en Pelagius, die ik trouwens nog niet gevonden heb. Bij de wiki pagina kom ik de referentie van John Morris- The age of Arthur tegen. Nu herinner ik mij dat ik me toen achteraf al verbaasde dat ik zijn boek in de tachtiger jaren wonderlijk genoeg gemist had, waarschijnlijk omdat het wetenschappelijk niet echt geaccepteerd was, het niet vertaald was en er toentertijd geen internet was. Ik heb het daarna ook niet meer gelezen en weet dus eigenlijk niet wat zijn conclusies waren en zijn omdat we beiden gedeeltelijk hetzelfde onderwerp hadden bestudeerd met dat verschil dat het bij hem een levenswerk is geweest en bij mij slechts een half jaar studie.
Iedere rechtgeaarde socialist zal dit een leuk verhaal vinden en het maakt ook gelijk duidelijk dat socialisme echt niet in de 19e eeuw werd uitgevonden. De "Sicilian Briton" was een monnik in het gevolg van Pelagius in Rome rond het jaar 400 die vrij radicale standpunten had waar Pelagius zich geregeld van moest distantiëren om de relatie met Augustinus en de autoriteiten van de kerk en van het wereldlijke Rome werkbaar te houden. Maar toch weigerde Pelagius om hem uit zijn gevolg te verwijderen. Hij heeft een paar traktaten geschreven die allen handelden over sociaal onrecht.
Hij verdeelde de mensheid in 3 categorieën: rijken,armen en zij die genoeg hebben. En nu predikte deze monnik vurig dat de rijken, vrijwillig of desnoods onvrijwillig hun geld moesten afstaan aan de armen zodat iedereen genoeg zou hebben. Die vurigheid van zijn preken leidde geregeld tot het massaal scanderen op de pleinen van Rome van de leus: "Tolle Divitem" , "verdeel alle rijkdom". Het valt goed te begrijpen dat de wereldlijke en geestelijke autoriteiten in Rome zich niet helemaal prettig voelde bij deze uitingen. Het vermoeden is er dan ook dat deze "Sicilian Briton" welzeker een rol heeft gespeeld bij de verdere verwijdering tussen Pelagius en Augustinus.
Ik zie de scene zo voor me: "Hey Pela, lets make that Augusto guy an offer he can't refuse......, and if he still does we gonna make him go sleep with his beloved fishes".
"Oh no Sici, you can't do those things anymore ....., you're Christian now!"
Bij de associatie met 6 april kom ik uit bij Rafael Santi, geboorte-en sterfdatum 6 april (1483-1520), Hier wederom levend en werkend rond de Saturnus-Pluto conjunctie in steenbok in 1517. Ik weet niet veel van kunst maar ik zou zeggen: kijk eens op zijn wiki-pagina. Bij mij sprongen gelijk,"de droom van een ridder" en "de Transfiguratie" in het oog. Die kon er wel wat van. https://nl.wikipedia.org/wiki/Rafa%C3%ABl_(kunstenaar)
De lichamelijk veranderingen zijn zich trouwens nog steeds verder aan het ontwikkelen. Rond mijn hoofd wordt de intensiteit steeds sterker. Rond mijn hoofd lijkt ook een soort van verdikking op te treden zowel binnen als buiten mijn hoofd. Die roze-groene toermalijn maakt duidelijk overuren.
Gisteren ben ik ook een uurtje of 4 redelijk misselijk geweest na het eten van een paar stukjes spek bij een broodje. Dat lijkt dus eigenlijk niet meer te kunnen. Nou at ik ook maar heel weinig vlees maar af en toe wel wat. Vreemd genoeg at ik net een broodje kaas en dat voelt ook niet helemaal lekker in mijn maag. Broodje pindakaas daarvoor was wel ok. Misschien een beetje vreemd dat ik dat hier vermeld maar het maakt wel mooi duidelijk hoe dat gevoel en die intuïtie ook op dit vlak bij me werkt. Het is een soort aftasten waarbij het dan proefondervindelijk duidelijk voor me wordt wat beter voor me is. In het kader van meer verantwoordelijkheid dragen voor mijn eigen karma lijkt dit daar enigszins op; Eveneens zelf dus meer de gevolgen dragen voor mijn eigen eetpatroon. Ben ook eerlijk gezegd wel wat kilootjes te zwaar. Kan best wat af. Een groei in sensitiviteit dus.
Om die sensitiviteit op een ander vlak ook nog eens duidelijk te maken:
Vanmiddag had ik bedacht om de vijfde voordracht van Steiner, Apocalypse en Priesterschap eens te gaan lezen vanwege de Sardes associatie met van Rijckenborgh. Het boek van Steiner heb ik nu zo'n 2 jaar in huis maar heb er nog steeds maar een paar bladzijdes uit gelezen vanwege dezelfde voornoemde intuïtieve redenen. Nu is er natuurlijk een groot verschil tussen "lezen met je verstand(ahrimanisch) en lezen met je ziel" en dat verschil, waar de meeste mensen zich niet van bewust zijn, moet de reden zijn voor het niet-lezen en het wachten op het juiste tijdstip. Ik kan me gewoon niet concentreren vanaf het openslaan op bladzijde 69. Ik kom niet verder dan de eerste 3 regels zonder dat mijn hoofd afdwaalt waarmee het aangeeft, niet nu! Wel nu!, om dat hier dan maar op te schrijven. Blijft vreemd omdat dat boek van Steiner natuurlijk een absoluut top boek moet zijn op esoterisch gebied, maar het is me niet toegestaan om er voortijdig in te lezen. Nou hakten die eerste 2 bladzijdes van hoofdstuk 8 van van Rijckenborgh over Sardes er ook al meer dan diep genoeg in, waarmee ik voorlopig ook wel even door kan. Dus laat ik het maar even zo.
Nu wilde ik vanmiddag eigenlijk naar buiten en ben dat vanmiddag ook gegaan omdat die lente dit weekend zo lekker losbarst, maar toch heb ik het maar kort gehouden want de intuïtie dreef me weer naar binnen naar de computer alwaar ik dit blog weer wat bijgewerkt en aangevuld heb. Ook kom ik nu vol tot de ontdekking dat het internet en vooral wikipedia ideaal voor me zijn omdat ik associaties gelijk kan checken en volgen. Grappig genoeg had ik net vorige week 10 euro gedoneerd vanwege hun dienstbare, nuttige werk in deze tijd van fake news en fake facts.
Zo werd ik weer terug gedreven naar de wiki-pagina van Rafael Santi en de Transfiguratie. En vanaf die pagina gelijk door naar Elia, en daar vliegen de associaties weer naar binnen bij me. https://nl.wikipedia.org/wiki/Elia_(profeet)
Ik ken Elia eigenlijk amper. Ik heb altijd alleen maar Nieuwe Testament gelezen en wel vanaf mijn jeugd altijd gek geweest (wie niet) op Chi Coltrane's versie: https://www.youtube.com/watch?v=p97oVI2IA3k
Dit moest er even dringend uit voel ik. Wat het betekent zal zich deze weken wel verder uitkristalliseren. Het is nu rustiger in mijn hoofd.
Na een paar keer Chi Coltrane springt ook deze muzikale associatie van Lennon in mijn hoofd.
Vorig jaar in de lijdenstijd kwam deze al bijzonder sterk binnen in mijn hoofd: https://www.youtube.com/watch?v=xLy2SaSQAtA Klaarblijkelijk (on)bewuste profeten uit de sixties en de seventies, net als Martin Luther King trouwens, waarvan eerder 2 linken vermeld.
Ah, natuurlijk, het is Orthodox Pasen https://nl.wikipedia.org/wiki/Gedaanteverandering_van_Jezus
Deze hakt er trouwens ook in voor me http://vo-perikopen.blogspot.nl/2009/03/reminiscere-5e-zondag-voor-pasen.html . Het brengt nu wel steeds meer het besef dat ik mijn ziel dienstbaar ter beschikking wil, moet en zal stellen aan deze gigantische macro-kosmische krachten. Voor Pasen was ik echt verpletterd geweest onder die immense verantwoordelijkheid. Nu kunnen mijn hart en mijn hoofd slechts juichen.
9 april,
Het mooie van (nog) niet serieus genomen worden door grotere groepen mensen is dat je in het verborgene kunt blijven en ongestoord je gang kan gaan tot het tijdstip van onthullen daar is. Het is ook wel een ongelooflijk gebeuren. Als ik er zelf niet zo duidelijk, helder en krachtig bij betrokken was zou ik er ook geen ene donder van geloven. Maar die rust wordt door mezelf in deze periode nog steeds bijzonder op prijs gesteld, vooral in dit jaargetijde. Ik heb deze winter ook wat geleerd over de sabian symbolen, mooi en verhelderend vaak. De interpretaties van Sandbach, Lonsdale en Dane Rudhyar vind ik bijzonder treffend. En ze spreken afwisselend tot me; De ene keer is de één helderder dan de ander en de andere keer is het andersom.
Ik maakte vanochtend de associatie via de verheerlijking op de berg, de transfiguratie van Rafael Santi, potverdorie wat een kleuren en wat een schilder trouwens, via een sabian symbool naar de Helm van Hades die onzichtbaar maakt voor andere spirituele entiteiten. Hades, zoon van Kronos, of in het latijn: Pluto, zoon van Saturnus. Niet zo heel veel diepere achtergronden over die Helm te vinden op het net maar dat lijkt me ook wel passend voor een voorwerp dat onzichtbaar maakt. Geheimzinnig mythologisch voorwerp. https://en.wikipedia.org/wiki/Cap_of_invisibility Pluto op bezoek bij zijn vader Saturnus in het ouderlijk steenbok huis.
Het bruist bijzonder sterk in mijn hoofd, het proces lijkt gewoon tijd nodig te hebben.
10 april 's avonds,
Gisteren en vanochtend bruiste het in mijn hoofd en dat is nu sinds een uurtje terug. Vanmiddag en het begin van de avond slaperig en redelijk misselijk geweest. het duurde even voordat ik begreep dat dat door het eten kwam. ik moet stoppen met eten! Ik moet nog steeds even wennen aan dat idee maar dat moet dan maar. Mijn maag moet ook duidelijk even wennen maar dat neemt nu wel af. Vanavond breidt er zich ook een tintelend warm, elektriserend gevoel vanuit mijn hoofd naar beneden uit. Mijn strottehoofd voelt open aan alsof ik een paar uur gezongen heb. Heb redelijk wat muziek gemaakt in mijn leven alhoewel het al een paar jaar stil ligt maar ik zal het de komende week weer oppakken. Wel eenvoudige muziek hoor, sixties, seventies, gitaar en zang. Redelijk wat op straat gespeeld met periodes. Zoetige smaak bovenin mijn gehemelte en een stroom energie door hoofdzakelijk mijn romp maar ik kan het ook in mijn ledematen voelen. Ik schrijf dit trouwens op om het te registreren. Over een week zal ik het niet meer precies weten. Het kan ooit van belang zijn.
Ik snap ook dat ik weinig lezers meer over zal hebben die het tot hier hebben volgehouden.
Maar diegenen kunnen dan later wel zeggen dat ze er van het begin af aan bij zijn geweest want ik beloof diegenen uit de grond van mijn hart dat alles echt is en naar waarheid opgeschreven.
Die associatie met de helm van Hades geeft me ook eigenlijk helemaal de zekerheid dat een ieder die op deze site terechtkomt en het aangaat om het te volgen hier ook thuishoort. Er zal een goede reden zijn dat je hier aanbeland bent.
Ik ben niet psychotisch, psychiatrisch of een fantast, ook nooit geweest. Ik weet wel dat een ieder die verder komt op zijn/haar spirituele pad door fases zal gaan waarin hij/zij voor gek versleten zal worden door de buitenwereld. De kracht van het leren vertrouwen op je eigen innerlijk wordt af en toe op deze wijze getest. Min of meer kluizenaar zijnd op dit moment maakt natuurlijk dat het me helemaal geen donder kan schelen wat een ander daar van denkt. En sowieso, sinds Pasen dit jaar heb ik niet het idee dat ook maar iets of iemand me nog aan het twijfelen kan krijgen. Er is een grote transformatie gaande in mijn ziel en in mijn lichaam. Volgens mij heb ik inwoning van een hoge spirituele entiteit waar ik naar aard en karakter wel bij pas en die aan het versmelten is met mijn ziel en ik verwelkom hem met alle liefde en vertrouwen dat dat het juiste is voor de mensheid. Het is een bijzonder energieke en enthousiaste persoonlijkheid die zin heeft om er tegenaan te gaan de komende jaren en die het net als ik niet echt heeft op schriftgeleerden en mierenneukers. Bovendien is ie erg van de sociale rechtvaardigheid en kan zich erg pissig maken over gewetenloze misbaksels. Denk "Sicilian Briton". Het kan natuurlijk ook gewoon mijn Hoger Ik zijn.
11 april,
Ik werd vanochtend wakker in tranen en ik denk dat het tijd is om te praten over mijn persoonlijk diepste pijn door de jaren en dat zijn mijn kinderen, wat ik hier zal bespreken in relatie tot deze Saturnus-inwijding of Golgotha-initiatie.
Vanaf het begin van de spirituele inslag 1 november 1991 is er een groeiende innerlijke strijd geweest met de geestwereld. De eerste jaren was dat nog niet zo sterk, maar toch verbaasde het me dat ik in het contact met mijn eigen kinderen, ik woonde alleen vanaf 1989, niet dezelfde stuwende energie kon leggen die ik wel in mijn werk met kinderen en jongeren kon leggen. Daarnaast was er buiten het werk en andere maatschappelijke verplichtingen een sterke drang naar binnen. Door de jaren groeide mijn irritatie met de geestelijke wereld omdat ik voelde dat dat ook zo gestuurd werd door de geestelijke wereld. Die onvrede en irritatie culmineerde rond 2003 steeds meer in, wat ik voor mezelf benoemde als "vechten met mijn engel". Op bepaalde momenten weigerde ik om verder te gaan op dit, door hen zo gestuurde, spirituele pad. Dit konden langdurige innerlijke conflicten zijn waarbij het mij dan uiteindelijk duidelijk gemaakt werd dat de geestelijke wereld mij de belofte deed dat dat later recht gezet zou worden, maar aan dat later werd nooit een tijdstip gekoppeld, dus met geregeld terugkerende periodes herhaalde dit proces zich. Met het naderen van het Golgotha-moment in de eerste maanden van 2004 intensiveerde deze strijd zich, net zoals alle andere ervaringen uiteraard. Gedurende de Lijdenstijd toen het me duidelijk werd dat ik alles moest loslaten, mijn ziel volledig ter beschikking moest stellen aan de geestelijke wereld, laaide dit conflict nogmaals in veelvuldig versterkte hevigheid op, in wat, naar ik nu begrijp, een onderdeel was van die eerder genoemde vuurproef. Tegelijk kwam er ook de duidelijke belofte dat dat ooit rechtgezet zou worden, maar wederom werd daar nog steeds geen tijdstip aan verbonden. Ik kan nu zien dat dat het gebeuren is wat er spiritueel uitgedrukt wordt met het Abraham verhaal, waarin hij de opdracht krijgt om zijn eigen kind te offeren. Dat dat op het laatste moment echter niet hoeft zoals het verhaal verteld heb ik echter nog nooit ervaren. Ik ken de afloop vanuit het boek, maar nog steeds niet vanuit de praktijk en zij hebben nooit gevraagd om deze shit. In blind vertrouwen heb ik u uiteindelijk na een lange worsteling geloofd.
Door de jaren heen is het contact met mijn kinderen niet slecht maar kan echt wel beter. Het gaat vaak met golfbewegingen. Er is zoveel gemist en misgelopen. Met periodes kwam dit verdriet weer vol naar boven met bijbehorende woede en onbegrip naar de geestwereld. Ik snap en snapte dat het nodig was om Golgotha te doorstaan, dat alles doorgesneden moest worden en dat ik in isolatie moest, maar het moet ook ooit tijd worden om die gemaakte belofte in te lossen. De geestwereld liegt niet!
Nou voorvoel ik de laatste 1,5 jaar dat dat moment wel aan het naderen is. Eerst dacht ik dat dat waarschijnlijk in 2020 zou zijn maar sinds Pasen begint het me te dagen dat de werkzaamheid op het materiële vlak van mijn inwonende gast naar ik vermoed al eerder gaat beginnen. Met Pinksteren komen we weer boven in het jaarritme en vindt er iets van een manifestatie plaats op het fysieke vlak. En ik sta er eigenlijk op, indien dat inderdaad zo is, dat zijn eerste activiteit het inlossen van die lang geleden gedane belofte is. En innerlijk voel ik dat dat ook gaat gebeuren alhoewel dat natuurlijk net zo goed pas over 2 jaar zal zijn. Alles wijst immers naar 2020. Het zal wel ongeduld mijnerzijds zijn. Als de daad maar bij het woord gevoegd gaat worden. Ik wacht in hoopvolle verwachting. (toevoeging eind 2019: De relatie met mijn kinderen is sterk verbeterd de afgelopen jaren, het kan nog steeds beter maar ik voel duidelijk dat het de goede kant op gaat.)
Nu, een paar uur later realiseer ik me dat ditzelfde natuurlijk precies hetzelfde geldt voor de hele mensheid, zijnde Gods kinderen. We kennen het eind van het Boek. Het wordt tijd God dat je je beloftes in daden omzet. het wachten heeft lang genoeg geduurd.
Inmiddels 11 uur 's avonds. Ik moet toch nog even wat over dat eten melden. Ik heb het eind van de middag toch nog één keer geprobeerd met een half broodje pindakaas om er zeker van te zijn en omdat mijn maag ook duidelijk even moet wennen aan deze omkering; geen eten meer!
Ergens wel jammer, ik vond eten toch altijd wel een prettige bezigheid. Maar ik werd er gewoon weer een uur of 4 slaperig en licht misselijk van, dus dat lijkt wel duidelijk. Lichamelijk voordeel zal wel zijn dat ik snel kilo's zal verliezen. Maar het is mentaal wel even wennen, alleen maar thee en water.
Maar ja, ik neem aan dat mijn lichaam er wel snel aan zal wennen. Bedenk dat bij mij alles eigenlijk min of meer in omgekeerde volgorde plaatsvindt en ik ook niet goed op de hoogte ben van de volgorde van de imaginatieve maanweg, maar ja, het wijst zichzelf eigenlijk tastenderwijs.
12 april
Afgelopen nacht was ik ook nog terecht gekomen bij de archieven van mijn eerste grote spirituele leraar, Rudolf Steiner. Ik kwam terecht bij zijn allerlaatste lezing van 28 september 1924 http://wn.rsarchive.org/Lectures/19240928p01.html over Elia. Fijn dat Ita Wegman ook nog even genoemd werd door hem. Ze is na zijn dood duidelijk bijzonder slecht behandeld door de Antroposofen. Bijzonder verhelderend voor me. Thanks Rudolf!
De historische lijn die hier in dit blog naar boven lijkt te komen is de "Sicilian Briton", Merlijn, Sint Antonius van Padua en Raphael. Die eerste drie lijken steeds in paren te komen: Pelagius/Sicilian Briton, Merlijn/Arthur en Franciscus/Antonius Eén van elk paar zou zo maar eens een inwoning van Vidar kunnen zijn. Ik voel ook een bijzondere verwantschap tussen -, en een intense aanwezigheid van- Elia en Vidar, en mijn inwonende gast is duidelijk een vurige strijdbare engel. Of mijn Hoger Ik is natuurlijk gewoon vurig en strijdbaar. Hij kon hartelijk lachen om die Pela-Sici scene. We zullen zien.
Laat me hier de laatste woorden van Rudolf Steiner's laatste lezing neerzetten"
Mijn ziel begint hier helemaal van te gloeien:
Springing from Powers of the Sun,
Radiant Spirit-powers, blessing all Worlds! For Michael's garment of rays Ye are predestined by Thought Divine. He, the Christ-messenger, revealeth in you — Bearing mankind aloft — the sacred Will of Worlds. Ye, the radiant Beings of Aether-Worlds, Bear the Christ-Word to Man. Thus shall the Heralds of Christ appear To the thirstily waiting souls, To whom your Word of Light shines forth In cosmic age of Spirit-Man. Ye, the disciples of Spirit-Knowledge, Take Michael's Wisdom beckoning, Take the Word of Love of the Will of Worlds Into your soul's aspiring, a c t i v e l y !
Laat me duidelijk zijn dat ik absoluut geen geschriften kenner of een boek-wijze ben.
Weet dat ik tussen 2004 en 2016 zo goed als niks gelezen heb op spiritueel gebied en tussen 1992 en 2004 ook niet veel meer dan het herhalend lezen van geschriften van Steiner en Bock over vooral Michael en de jaarcyclus. En dat in relatie tot mijn eigen handelen. Ik denk dat het verreweg meest gelezen boekwerkje voor mij de Antroposofische Weekspreuken zijn die steeds meer levend geworden zijn voor me tussen 1992 en 2004. Nu ik ze weer ter hand genomen heb spatten ze bij me naar binnen en ik zal daar iets over vertellen: vanaf het eerste moment dat ik de kaft van de Antroposofische Weekspreuken zag, ik daarin onmiddellijk een artistieke impressie van noordelijke Nederland. Toch is die associatie er bij velen totaal niet maar ik denk altijd dat je dat als Nederlander met enige kijk op landkaarten onmiddellijk moet zien. Altijd toevallig gevonden.
Ieders geweten kan naar de hemel reiken. Daar is geen langdurige theoretische scholingsweg meer voor nodig.
DE WILSWEG IS OPEN sinds afgelopen herfst(zie Michael en de Wilsweg), het gaat om daden, je geloof openbaart zich in je handelen, je ware intenties zullen steeds zichtbaarder worden.
Instant Karma is gonna get you! Oh Yeah
Hier nog even een link naar wat oud collega's( geen bekenden) waarvan ik vind dat ze goed, helder en juist zijn, je kan zien dat ze gevormd zijn door het vele praktische werken met kinderen en jongeren. Vanaf offervuur begon mijn ziel echt te gloeien en bijna te ontvlammen. https://vrijeschoolpedagogie.com/tag/vuur/
Ik had hier een heel lang stuk op de koffie geschreven maar heb het achteraf in etappes allemaal verwijderd want ik was echt helemaal hyper van de koffie zag ik achteraf.
Mijn globale maandelijkse astrologische informatie haal ik trouwens voornamelijk bij een oude hippie op you-tube die ik bijzonder graag mag en die ieder maand op de laatste woensdag een voorbeschouwing doet over de volgende maand. Ik kwam bij hem toevallig terecht afgelopen december en ik vind hem eenvoudig, helder, to the point en goed te begrijpen voor iemand die min of meer een leek is. Hij ziet er uit als een oude hippie in zijn spacy shirts maar hij is echt ok hoor. Dat Mercurius retrograde verhaal komt ook grotendeels uit zijn april-video die ik hier zal geven voor de geinteresseerde. Ik vind hem goed, de maand vooruit in een gezellig uurtje en je zal er van verbaasd staan hoe accuraat het is in al zijn eenvoud. https://www.youtube.com/watch?v=hGmmH6K_--o Eerste ongeveer 10 minuten zijn vaak wat huishoudelijke mededelingen.
14april
Ik ben vanaf vandaag een weekje vrij en dat lijkt ook goed van pas te komen:
Om te beginnen moet ik even kwijt dat ik gisteren een bijzondere ervaring had waarin ik de aanwezigheid van mijn gast en van het lichamelijke proces duidelijk voelde. Ik moest 's middags even flink vaart maken met mijn taxi om ergens op tijd te zijn, 3 ritten achter elkaar, en dat leek hij echt leuk te vinden, de snelheid en het sturen vooral. Het is wel steeds een gezamenlijke aanwezigheid. Het voelt niet aan alsof hij iets wil overnemen. Mijn Vrije Wil blijft heilig, zoals het hoort. Ik voelde prompt fysiek zijn aanwezigheid opgloeien in mijn hoofd én mijn bovenlichaam tot ongeveer de onderkant van mijn ribben. Het transformatieproces is dus al een aardig stuk gevorderd.
Tegelijk voel ik sinds gisteravond een lichamelijke vermoeidheid, ook in mijn hoofd, opkomen en daar kan ik mooi aan toe geven de komende week. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met het niet meer eten wat ik eerst nog aardig lastig vond maar de reflexen om te willen eten beginnen nu te dalen. Het is natuurlijk ook logisch, het lichaam moet schoongemaakt worden van afvalstoffen. Ik drink alleen nog maar kamillethee en water. En inderdaad, zoals eerder vermoed, hoort dat schoonmaken van het lichaam middels vasten natuurlijk bij de lijdenstijd. Het verband dat ik terug moet naar de lijdenstijd vanwege mijn lichamelijkheid lijkt nu achteraf dus ook geheel voor de hand te liggen.
Ik snap nu ook steeds beter waarom die kennismaking met de astrologie in de winter zo van belang was. Als je blind de toekomst in moet dan is de wel toegestane abstracte sterrenwijsheid best wel een grote hulp om tot meer samenhang en begrip te komen.
Vandaag kwam een associatie met Mercurius naar de voorgrond vanwege een retrograde verhandeling als aanleiding. Ik ging eens door mijn Paasblog heen waar ik verwijzingen naar Mercurius heb . Astrologisch heb ik nooit zo op hem gelet maar ik zal er eens beter op hem letten. Weet wel de 1e associatie met psychische pomp tussen bewust-onbewust en communicatie in het algemeen.
Allereerst natuurlijk de Engelse lezing van Steiner waarvan de link een stukje hierboven waarin Steiner de doorgang van de schilder Raphael door de Mercuriussfeer beschrijft als de sfeer van de Kosmische Helers en creativiteit. De aartsengel Rafael moet dan ook wel een Mercurius wezen zijn zeg ik zonder te checken. Zijn werking wordt enigszins beschreven in mijn Golgotha post maar ik had dat niet gekoppeld aan Mercurius. In dat geval wordt het hele jaargetijde waarin we nu zitten dus door de Mercuriussfeer gestuurd vanaf de Lijdenstijd tot Pinksteren. De eerste helft tot Pasen heb ik dus in 2004 doorgemaakt en de 2e helft na Pasen nu dus. Fascinerend nieuw stukje van de puzzel voor me!
Boel zal voor een boel antroposofen en esoterische gesneden koek zijn maar voor mij nog niet.
De perikopen link van 8 april is ook erg boeiend voor me als ik hem zo weer lees na een week. Elia wordt hier genoemd als vertegenwoordiger van de toekomstige Mercurius fase van de mensheid, evenals de vertegenwoordiger van het toekomstige menselijke geweten. Tsjonge jonge wat een herkenning. Hier wederom, gesneden koek voor de Maanweg maar ik kom tastend van de andere kant, wat wel betekent dat ik volgens mij de aarde begin te naderen. Bij die perikopen link ook weer die heldere taal voor mij van iemand die in de praktijk van het onderwijs staat. Bedankt Joep voor al je perikopen-werk.
De wiki pagina tenslotte. Bij de planeet pagina valt me het sterke magnetische veld op en de rozet-vormige baan. Ook het verhaal van Vulcanus als zijnde een mogelijke planeet of planetoïde aan de binnenkant van Mercurius. Ik vond het eerst vreemd dat dat in tijden van dat we tot diep in het heelal kunnen kijken nog niet gevonden zou zijn. Maar even later wordt het toch duidelijk dat dat niet goed gaat omdat ie zo dichtbij de zon staat, Het licht, is te sterk. Aha we zijn "blind"in die regio zo vlak bij de zon in ons zonnestelsel. Alhoewel Einstein's berekeningen duidelijk maakten dat er geen planeet aanwezig kon zijn is er wel nog steeds mogelijk ruimte voor planetoïden. Zou toch wel mooi zijn als er deze jaren iets van die aard ook daadwerkelijk gevonden gaat worden. Zou leuk zijn voor Rudolf. De opening van de Wilsweg afgelopen september viel ook samen met het einde van de Cassini-Huygens Saturnusmissie op het fysieke vlak, dus wie weet.
15 april
Laat ik deze 3e zondag na Pasen eens beginnen met 2 weekspreuken van Rudolf Steiner van de vorige week en van vandaag. Sinds een paar maanden voel ik ze sterk en vanaf Pasen nog intenser:
Daarbuiten in de zintuigwereld
verliest gedachtenmacht 't zelfstandig zijn;
nu vinden geesteswerelden
de mensenloot weer terug,
die wel zijn kiem in hen,
doch die zijn zielevrucht
in zich moet vinden.
Zo spreekt tot het wereld-al,
zich zelf vergetend,
en indachtig 't eigen oerbestaan,
het groeiend mensen-ik:
In U, mijzelf bevrijdend
uit boeien van mijn eigenheid,
doorgrond ik pas mijn ware wezen.
Laatste eetmelding: ben nu ook gestopt met thee want ook daarvan begon ik slaperig te worden. Dus er blijft alleen water over. Ik breng het verder alleen nog ter sprake als er verandering optreedt.
Het is nu 's avonds laat en ik schrijf even op dat ik me lichamelijk zwak voel. De energie wordt vanuit mijn hoofd naar beneden getrokken. Voel wel activiteit in mijn onderlichaam en ben ook gewicht aan het verliezen. Ik heb zo het vermoeden dat dit wel enige tijd gaat duren. Het voelt wel juist aan verder maar het kan dus zomaar zijn dat ik de komende dagen weinig zal schrijven. De energie gaat duidelijk naar beneden.
16 april,
Vanochtend vroeg kreeg ik een duidelijke hint dat dat lichamelijk zwakkere gevoel tot de 23e zal gaan duren wat astrologisch ook wel lijkt te kloppen. Volgende week is het een bijzonder sterke week, nog krachtiger dan deze week, vooral in combinatie met mijn eigen horoscoop. Dus bereid ik me maar voor op een rustige week. Heb nog wel een interessante historische lijn te vertellen betreffende de Tempeliers via het Lam Gods van Jan van Eyck en de Moderne Devotie van Geert Groote en Thomas a Kempis naar het nu en het hier. Zal daar deze week wat over vertellen omdat ik de laatste maand het idee heb dat het verhaal zijn voleinding nadert in mijn hoofd na schoksgewijs eigen historisch onderzoek de laatste 1,5 jaar. Het wacht zoals alles in mijn leven momenteel op het juiste moment. Alle belangrijke lijnen in mijn leven lijken de komende 2 maanden naar een samenkomst te leiden.
17 april
Ik voel me vanochtend mentaal toch weer een stuk energieker dus dat is fijn.
In mijn Golgotha blog schreef ik:
Als de mens zal opstaan,
komt de hemel naar beneden.
Daar wil ik even op doorgaan: De mens is opgestaan door de eeuwenlang geaccumuleerde gewetensvolle, onbaatzuchtige daden van alle mensen van goede wil, door zowel individuele mensen alswel door groepen. Het "Wir schaffen das" van het Duitse volk was de laatste druppel die de emmer deed overlopen waardoor het antwoord van de hemel in gang is gezet; de hemel is onderweg naar beneden sinds de herfst van 2016. Dat is trouwens wel een proces van meerdere jaren. Ieder jaar komen ze dichterbij. "Wir schaffen das" was de laatste edelsteen, de parel, die Artaban de 4e wijze, impulsief weg gaf om een vluchtend kind vrij te kopen en zo te behoeden voor gevangenneming. Met St Jan en de gehele St Janstijd komt de hemel de opgerichte mens halverwege tegemoet en zal het contact gemaakt gaan worden en zal het hemelse vuur het menselijke bewustzijn gaan raken om daar het Vuur van de Wil te laten ontbranden. De Urielsfeer komt voor het eerst in het menselijke bewustzijn.
Lucas 12 Vuur ben ik komen werpen op aarde,
en wat wil ik anders dan dat het reeds ontbrandt.
Lees eventueel nog eens deze link vanaf offervuur https://vrijeschoolpedagogie.com/tag/vuur/
Het ontbrandende Vuur van de Wil zal het innerlijke vuur van alle idealen-dragers in de wereld gaan versterken terwijl het de dienaren van de angst-haat en zelfzucht wilder zal maken. De scheiding in leefwerelden zal steeds zichtbaarder en reëler worden. Ook zullen de hemelse krachten in de vorm van engelen zich meer met de zielen van alle mensen van goede wil mogen gaan verbinden om ze zo van het heilige vuur te voorzien en om te helpen bij het bevechten van innerlijke demonen. Vooral rond de Michael tijd zal dit proces zich gaan intensiveren.
Dat ontbrandende Vuur zal ook het effect hebben van een gordijn dat langzaam opgetrokken wordt waardoor alle gewetensvolle mensen, alle idealen-dragers, een bewustere verbondenheid met elkaar zullen ervaren, de Broederschap van de Geest.
Ik neem aan dat dit proces gefaseerd gaat in 2 jaar. Een gedeelte zal a.s. herfst bewuster de ingang van de Wilsweg betreden en het jaar erop zullen dat er nog veel meer zijn. Reken er op dat het ontbrandende offervuur het Karma zal gaan versnellen, Vidar begint zich te verheffen, waardoor wat binnen in het individu is zich meer naar buiten zal gaan keren door karma versnellingen. Ook dit in een oplopende intensiteit de komende jaren. Het tot leven komen van de Wilsweg zal de Ahrimanische mist doorklieven; Of in andere woorden: de verheffing van Vidar veroorzaakt karmaversnellingen die Fenris, de leugenwolf zichtbaar zullen maken en tezamen met alle mensen van goede wil zal Fenris gedood worden. Of in nog andere woorden: De Saturnusweg brengt de aankomst van de 4e wijze Artaban. Niet bij de geboorte van Christus maar bij zijn Golgotha gang. Door gewetenvormende omstandigheden is hij verlaat maar brengt alsnog zijn helende gift van het zelfreflectieve vermogen van het rationele bewustzijn; Als dit zelfreflectieve vermogen uit vrije wil en onzelfzuchtigheid de offerbereidheid vind om de eigen angst-haat-en zelfzucht te offeren uit dienstbaarheid aan het geheel en aan de liefde dan verwordt het tot een helende kracht.
's Avonds nog even de vermelding dat dat zwakke lichamelijke gevoel vandaag een stukje minder was. In mijn hoofd voelt het zo als eerder vermeld weer stukken beter dus ik denk dat de grootste voorbereidende werkzaamheden in het onderlichaam voor een belangrijk deel achter de rug zijn. Het vermoeide gevoel lijkt te verdwijnen.
18 april,
Voel me vandaag weer een stuk beter en ik ga zo een lekker stuk lopen op deze prachtige dag. De afgelopen dagen kon ik hooguit naar buiten met de e-fiets vanwege de vermoeidheid maar vandaag gaan we weer eens wandelen.
Ging prima, nog niet helemaal de oude maar toch flinke wandeling. Doet me trouwens toch denken dat die naar mijn onderlichaam gegane energie rond het weekend te maken had met herstelwerkzaamheden aldaar. Genoten van het weer!
19 april
Vanochtend ook weer een schitterende dag. Zal dus ook wel weer de hele dag op stap zijn.
Ik had een paar dagen geleden een gesprek met mijn dochter en ze vroeg me hoe ik me voelde. En voor mezelf ook enigszins verrassend antwoordde ik dat ik mezelf voelde alsof ik getrouwd was.
Ik voel dat mijn ziel aan het versmelten is; alle driftleven, angsten, haat en zelfzucht zijn weggevallen en ik voel mezelf vredig en gelukkig daaronder. Vandaag realiseerde ik me dat dat natuurlijk ook het Pinkster thema is, de bruiloft tussen hemel en aarde! Dat maakt natuurlijk wel dat ik eigenlijk een beetje vooruitloop en dat de juiste uitdrukking zou moeten zijn dat ik eigenlijk in een soort van ondertrouw ben. Het duurt nog een paar weken/maanden of jaren, net alsdat die versmelting ook nog wel een paar weken/maanden of jaren zal duren. Ik weet niet of ze dit ook bedoelen met de "chemische bruiloft van Christiaan Rosenkreuz" ,want dat heb ik nooit gelezen. Maar qua titel zou het best wel eens kunnen. Vermoedelijk valt het samen met het Wereld-Pinksterfeest in 2020.
21 april,
Ik kom net op een pagina over Uriel die ook weer bijzonder treffend is en geheel in lijn met alles wat ik zelf verkondig. Ik kende Uriel niet zo goed, eigenlijk alleen als aartsengel van de 3 zomermaanden en dat hij door de mensheid zelf bereikt moet worden. Op welk punt we volgens mij nu ook gekomen zijn. Komisch eigenlijk dat ik al zo lang een sterke Saturnus verwantschap ervaar en niet eens wist dat Uriel de aartsengel is die bij Saturnus hoort. Maar alles wat in onderstaand artikel gezegd wordt komt min of meer overeen met mijn eigen schrijven. . Ik voeg hier dan ook de link met het korte artikel toe en kopieer ook een gedicht daaruit.
http://sozial.goetheanum.org/fileadmin/sozialwissenschaft/2012/socialforum/Uriel__the_most_unknown_archangel.pdf
Uriel, ruling guardian of summer heights,
You with the all-penetrating gaze.
From your eyes stream forth The light of the resting stars,
Of the wandering moon, Of fire flaming powers of lightning.
You watch and judge the reapers of the harvest,
Of us, man on earth, usurpers of the light.
You, Archangel Uriel, conscience of the world,
Wisest among all angels.
Ik voel me trouwens prima de afgelopen dagen. Ik voel wel dat ik lichamelijk maat moet houden maar alles kan, ik voel me energiek. Die drie echt zwakkere dagen hadden denk ik toch met werk aan mijn onderlichaam te maken, Ben nu ook 58 en 2 operaties in het onderlichaam gehad. Het vasten gaat steeds makkelijker. Drink wel veel meer water dan normaal.
22 april,
Laat ik tot de zomer elke zondag maar eens beginnen met de Steiner weekspreuk, gewoon omdat ze mooi en waar zijn.
Ik voel het wezen van mijn wezen:
zo spreekt mijn voelen,
dat in de zonverlichte wereld
met 't stromend licht tot eenheid smelt;
het wil aan 't klare denken
nu ook de warmte schenken
en mens en wereld
in eenheid hecht verbinden.
23 april,
Vannacht en vanochtend werd ik wakker met het besef dat ik mijn oude ik nog meer moet loslaten. De impulsen van angst, zelfzucht en boosheid flakkeren nog steeds op en gek genoeg merk ik dat in mijn dromen. Nou ben ik al heel lang gewend om zodra ik me daar bewust van wordt, negatieve gedachten uit mijn hoofd te zetten en dat lukt me door die jarenlange ervaring ook best wel goed. Het principe is voor mij dat als je een ongewenste gedachte tegenhoudt op het moment dat ie je hoofd binnen wil, dat het dan veel makkelijker is om dat te doen dan dat ie in je hoofd blijft rondgaan, zijn destructieve werk doet en ook je gevoel in beweging zet. Hoe eerder eruit gooien hoe makkelijker dat gaat dus. Ik weet niet of het de beste methode is maar voor mij heeft het altijd goed gewerkt.
Nou wordt door de veranderingen in mijn hoofd de speelruimte voor negatieve gedachten steeds kleiner alsof er een steeds dikkere wand in mijn hoofd van buiten naar binnen groeit die die ruimte steeds kleiner maakt waardoor mijn bewustzijn om los te laten evenredig sensitiever wordt want als die gedachten die wand raken dan merk ik dat overduidelijk. Waar ik het meest last van heb is ergernissen en boosheid om sociale misstanden in de wereld. Ik kan me daar bij tijd en wijle nog boos om maken totdat het die wand raakt waardoor ik weer besef dat ik los moet laten, wat ik dan ook prompt doe.
Aan de ene kant weet ik nu dat Uriel de engel van het Geweten is en aan de andere kant ook de engel van Gods toorn is. En ik weet dat wanneer het offervuur zal ontbranden dat ook die toorn zal oplaaien op de wereld tegen vooral die mensen waarbij er innerlijk geen verwant vuur brandt, zijnde de zielen die verteerd worden door angst-haat-en zelfzucht. Bij mensen in wie het verwante vuur brandt, liefde-warmte-idealen, zal het een versterking teweegbrengen. Tegelijk weet ik ook dat niemand in de wereld wordt achtergelaten. Uiteindelijk zal er compassie voor iedereen zijn. Sommige mensen met verduisterde zielen zullen er misschien nog duizenden jaren over moeten doen om tot inzicht te komen maar de terugweg, het tot inkeer komen, mag en zal nooit afgesloten worden.
Dit maakt dat ik intens voel dat ik moet streven naar het compleet loslaten; Dat oude ik, die oude reflexen, moeten verdwijnen en dat zal denk ik de komende week(en) ook mijn streven zijn.
Lees als je wilt nogmaals de link van 21 april over Uriel want die is voor mij echt bijzonder treffend. Mijn hele ontwikkeling, mijn denken en mijn schrijven hebben me klaarblijkelijk onbewust geleidt naar Uriel snap ik nu. Echt wonderlijk dat ik hier amper iets over wist en inderdaad ook wonderlijk dat Rudolf Steiner hier zo weinig over heeft gezegd. Maar misschien was dat ook wel de bedoeling dat dat tot deze jaren verborgen zou blijven. Alle openbaring gebeurt immers op het daarvoor juiste tijdstip. Mijn conclusie:
DE WILSWEG LEIDT VAN MICHAEL NAAR URIEL.
25 april,
Gisteren en vandaag weer een nieuw lichamelijke gewaarwording en gevoel. Het voelt aan alsof er een uitwendige druk staat op mijn lichaam of op dat nieuwe "innerlijke-lichaam" die het compacter en massiever maakt. Tegelijk wordt daarbij weer gevraagd, meer dan voorheen, om éénpuntig geconcentreerd te blijven, dus met zo min mogelijk diepergaande afleiding. Tegelijk ook rustig aan doen en weinig energie verspillen. Dat voelt allemaal ook weer juist aan dus daar zal ik me deze dagen aan houden. Er zal dus even weinig geschreven worden vermoed ik.
26 april,
Vandaag hetzelfde als de laatste 2 dagen maar ik wil even wat anders toevoegen.
De weekspreuk van Steiner(22 april) spreekt over het gevoel dat aan het denken nu ook de warmte wil schenken. Nou voel ik dat in zoverre dat als ik de juiste muziek op zet mijn hart zo ongeveer explodeert en dan moet ik het weer snel uitzetten. Maar tegelijk voel ik ook duidelijk, de omgekeerde Saturnus weg, dat ik hier nog niet in mee mag gaan omdat eerst de aarde gezocht moet worden. Ik kan het dus naar keuze binnen laten maar ik voel tegelijk heel duidelijk dat ik dat nog niet moet doen omdat het het innerlijke proces op dit moment verstoord. Ik heb wel gisteren alvast nieuwe snaren op mijn gitaar gezet na 2 jaar niet spelen. Af en toe probeer ik dan een stukje te spelen wachtend en proberend tot het moment dat ik er wel klaar voor ben.
27 april,
Ik moet vanavond echt melden dat de ietwat vurige energie die ik voorheen vooral voelde in mijn bovenlichaam, het duidelijkst bij het autorijden ergens vermeld hierboven, zich nu ook aan het verplaatsen is naar mijn onderlichaam. En dat is een sterke verandering.
29 april,
Moet inderdaad melden dat er inderdaad grote vooruitgang gemaakt is in mijn onderlichaam. Ik kan geregeld die vurige energie voelen rondgaan in mijn onderlichaam. Daarnaast voel ik de inwoning ook een stuk sterker. Eerst voelde het als een verbinding door mijn kruin maar nu voelt het geregeld zo breed als mijn hele hoofd. Alsof mijn hoger ik en/of mijn engel dieper naar binnen zakken. Tegelijk voel ik steeds sterker de dringende noodzaak om alle gedachten betreffende verleden en speculatie over de toekomst gelijk los te laten. Zoveel mogelijk éénpuntig gericht blijven en hooguit wat oppervlakkige verstrooiing is het devies. Overgave in vertrouwen. De vorderingen zijn dus daar na 2 weken vasten. Dat gaat trouwens prima. Ik vermoed dat de ontslakkingsfase er binnenkort aankomt zodat het van binnen dan weer geheel schoon zal zijn. Ik voel me goed en helder en ik ben ook al een boel kilo's kwijt wat een prettige bijkomstigheid is. Kortom alles lijkt op koers.
O ja, zondag, dus ook weer tijd voor de weekspreuk:
In 't licht dat uit de geestesdiepten
in ruimte vruchtbaar wevend,
het scheppen van de goden openbaart:
daarin verschijnt het zielewezen
uitgebreid tot het wereldzijn
en opgestaan
uit d'innerlijke macht van het benauwend zelf.
30 april,
Ik werd vanochtend wakker vanuit een droom met een sterk sexueel verlangen. Associaties brachten me gelijk terug naar vooral de 1e helft van de negentiger jaren en ook de jaren tussen 2001 en 2004 waarin ik vooral moest leren om Liefde van zelfzuchtige angsten en verlangens te leren scheiden. Mijn grote liefdes in die jaren waren onmogelijke liefdes omdat ze al een relatie hadden. Evengoed waren die Liefdes met periodes wel wederzijds. Door de daardoor gestelde morele grenzen te leren respecteren ondanks dat je, soms allebei tegelijk, in vuur en vlam stond leerde ik dat ware Liefde vraagt om het offer van de zelfzuchtigheid en van je angsten; De Ridderdeugden en de Hoofse Liefde. Zonder dat offer wordt de Liefde overmeesterd door angst en zelfzucht en zal uiteindelijk verwateren en verdwijnen. Zuiverheid van Liefde vraagt om beheersing van het lager ik. Dienstbaar aan de Liefde leren zijn maakt dat ze langer bij je blijft en andere delen van je leven begint te verlichten. Iedere verliefdheid is uiteindelijk een Godsvonk. Het is aan ons om daarvan te willen leren en er iets mee te doen. Laat me wel eerlijk zijn dat het me bij andere korte relaties waar de liefde niet zo intens was in de jaren ertussenin niet lukte maar dat maakte me toen ook niet zoveel uit. Langduriger sexueel genot middels het tegenhouden van het eigen orgasme heb ik ook pas in die jaren leren kennen.
3 mei,
Ik schrijf momenteel niet veel omdat er eigenlijk niks nieuws te vertellen valt. Ik ben voornamelijk bezig met éénpuntig gericht blijven en in mijn gedachten zo min mogelijk speculatie en opwinding toe te laten, net alsof die eerder genoemde wanden in mijn hoofd de overblijvende ruimte minimaal maken. Ik geef me daaraan over en voel me verder prima. De vorderingen zijn er wel maar er valt weinig meer over te vertellen dan dit op het moment. Ik zal de komende dagen dus waarschijnlijk niet veel te melden hebben. Dat u het weet.
Laat me u er ook nog even op attent maken dat integriteit 1 en 2 de fundamentele basis vormen voor de Wilsweg. Voor het rationele bewustzijn voor een ieder begrijpelijk indien er een geweten aanwezig is. Zoals ik bij de Golgotha-post zeg:
Het Moedig en Integer willen, durven en kunnen volgen van het Geweten, wat betekent: het rechtstreeks willen dienen van de Toekomst, is het enige wat echt een voorwaarde is voor het kunnen gaan van de Wilsweg, welk geloof of welke overtuiging, religieus of atheïstisch je dan ook tot dat punt gebracht heeft.
En: De kracht en zuiverheid van de intentie tot integer handelen bepaalt de sterkte van het geestelijke anker dat de samenleving bij elkaar.houdt, wat vooral ervaarbaar is en getest wordt gedurende zelf veroorzaakte turbulente stormen en ontwrichtende tijden.
6 mei,
Ik voel vanochtend voor het eerst dat de energie in mijn hoofd zich rondom begint te sluiten. Storende gedachten zijn ook geminimaliseerd. Ik ben benieuwd hoe ik me over 2 weken voel. Deze week is de Hemelvaart week wat toch ook weer enige markering zou moeten geven aan het eind van de week.
Weekspreuk voor deze week:
Verrezen is uit het eigen zijn
mijn zelf om zich te vinden
als wereldopenbaring
in tijd- en ruimtekrachten;
de wereld toont mij overal
als goddelijk oerbeeld
het ware wezen van wat in mij werd afgebeeld.
ook zijn voor mij wederom de perikopen notities van Joep Eikenboom verhelderend:
http://vo-perikopen.blogspot.nl/2009/05/rogate-5e-zondag-na-pasen.html
8 mei,
Laat me vandaag vertellen dat sinds zondag mijn bewustzijn steeds meer in een meditatieve rust terecht komt. Het einde van het proces dat in januari begon lijkt in zicht te komen. Mijn ik heeft zich er bij neergelegd dat de hemel het beter weet en verzet zich niet meer tegen de transformatie. Mijn verstand is veel te beperkt om grip te kunnen krijgen op de uitkomst van het transformatieproces. Er rest mij niets anders dan overgave in vertrouwen. Vandaar de meditatieve rust.
Ik woon buiten aan de rand van bos en duinen dus deze dagen ben ik natuurlijk veel buiten al wandelend en fietsend. Ik heb mijn werk ook geminderd tot zoveel als wat ik nodig heb om materieel te kunnen bestaan dus ik heb veel vrij en daar geniet ik van. Alles gaat dus prima en naar wens.
11 mei,
De situatie blijft min of meer hetzelfde met als enige toevoeging dat vanaf een uur of 1 's middags op Hemelvaartsdag de stroom tussen mijn hart en mijn hoofd weer versterkt waarneembaar werd met wederom een sterk elektriserend gevoel aan de bovenkant van mijn neus. Alles vergelijkbaar met de aan het begin van dit paasblog beschreven Graal-verhaal. Fysiek voel ik wel dat ik het nu langzamerhand rustiger aan moet doen maar ik kan alles nog en mentaal ben ik nog steeds scherp. Persoonlijk vind ik wel dat het vasten op deze manier niet langer dan tot Pinksteren mag duren. Maar ja, Pinksteren was ook steeds het richtpunt en ik voel me nog steeds gezond. Ik ben wel echt een boel gewicht kwijtgeraakt. Al mijn kleren gaan steeds wijder zitten; alsof ik 20 jaar terug in de tijd ga. Maar ja, zolang ik me nog fit genoeg voel en mentaal geconcentreerd en scherp ben tijdens mijn werk accepteer ik het zoals het gaat.
12 mei,
Vandaag toch nog even melden dat er vanaf vanmiddag iets opvallends gebeurde. Er ontstond een soort stroom tussen mijn hoofd en mijn buik. Ik weet nog niet wat dat betekent maar dat zullen we vanzelf wel merken. Ik voel het nog steeds in mijn buik en het is nu avond.`
13 mei,
Er gebeurt genoeg binnenin me maar ik kan er (nog) geen duiding aan geven. Ik houd me deze week dan ook maar vast aan de astrologie die voor deze week, vanaf dinsdag-woensdag, het inzetten van een grote langjarige verandering voorspelt.
Gezien de synchroniciteit die ik ervaar met maatschappelijke gebeurtenissen en dan vooral met het onafhankelijker, krachtiger, zelfbewuster en meer één worden van Nederland en Europa tussen de wereldmachten; Als een soort van zich verheffende Michaelische stellingname tussen Oost en West oftewel tussen de extremen Ahriman en Lucifer. Tussen deze beiden zal Europa de balans moeten zien te vinden en te houden. De spanningen in het Midden-Oosten groeien eveneens naar een ontlading toe en het op eigen benen staan van Europa als de voorbeeldgevende, samenwerkende balanshoudende kracht is noodzakelijk en urgent. Die synchroniciteit ervaar ik en daarom verwacht ik de komende weken en maanden versterkende ontwikkelingen in zowel de wereld als in mezelf.
het belangrijkste wat astrologisch deze week gebeurt is dat Uranus van Ram naar Stier overgaat vergezeld van gunstige constellaties. Uranus heeft een omlooptijd van 84 jaar en blijft dus zo'n 7 jaar in één sterrenbeeld. De laatste keer dat Uranus overging van Ram naar Stier was in 1934 durende tot in 1941/1942, De opstanding van het Beest. Europa was niet sterk genoeg om de ontsporende extremistische haat-krachten van de flanken in bedwang te houden, het midden implodeerde. Nu, 84 jaar later, komen we wederom op het punt waarop Europa de centrifugale, ontbindende krachten zal moeten weerstaan, het samenwerkende midden zal sterk genoeg moeten zijn want anders zijn we gedoemd om dezelfde fouten te herhalen met nu nog veel destructievere gevolgen. Het Beest roert zijn kop weer en het Midden, het bemiddelende Hart, zal moedig en sterk genoeg moeten zijn. Europa zal zijn historische Michaelische missie moeten vervullen om de mensheid op het juiste pad te krijgen. En Hemelse hulp zal er zijn om dat te bewerkstelligen.
17 mei,
Ik heb de afgelopen dagen weer de goeie oude Emil Bock gelezen over de jaarfeesten. Hij maakte me eigenlijk duidelijk dat de dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren de dagen zijn dat Christus de kloof tussen mens en God overbrugt. Hier kan mijn gevoel het wel mee eens zijn. Het stralende intense gevoel in mijn hoofd wordt steeds sterker en mijn tijd breng ik grotendeels door in een soort meditatieve rust. Alle aanzetten van gedachten die samenhangen met angst-haat en zelfzucht worden al gelijk in de vroegste kiem gesmoord; de energie in mijn hoofd lijkt zich gesloten te hebben en laat geen vervuilende gedachten meer toe; Het beeld van de maagd neem ik aan, wachtend op Pinksteren.
PINKSTEREN
21 mei,
Eindelijk Pinksteren en dan toch weer anders:
Laat me eerst nog eens herhalen dat ik zoals bekend "blind" de toekomst in ga om geen verwachtingen van tevoren te hebben die dan vervolgens in de weg gaan staan omdat er verwachtingen worden geschept waaraan de werkelijkheid moet gaan voldoen. Je gaat dan dus zoeken naar tekenen die aan die verwachtingen voldoen en uiteraard ben je dan ook ietwat teleurgesteld als de werkelijkheid dat niet doet. Nu weet ik dat van tevoren en ben er aan gewend dat zaken altijd anders lopen dan ik denk dus mijn verwachtingen zijn al, door ervaring, geminimaliseerd. Mijn ervaring leert me dat ik op de Saturnus-weg meestal de logica en de samenhang pas achteraf kan zien omdat het in eerste instantie gaat om het voelen en ervaren wat er direct in me gebeurd en daar dan ook mijn keuzes op moet baseren. Bovendien speelt ook nog mee dat ik met Pasen merkte dat ook de Oosters-orthodoxe paasdatum er toe deed. Dit jaar, zoals meestal, viel dat een week later en die hele week was belangrijk. Beiden data lijken verbonden en belangrijk. Vandaar dat ik deze week alle verdere interpretaties van de ontwikkelingen open wil houden omdat het volgende week zondag pas Oosters-orthodox Pinksteren is.
Nu, wat er dus wel gebeurde:
In de ochtend groeide de intensiteit in mijn hoofd sterk en het buitengewone wat er gebeurde was dat het voor het eerst buiten mijn hoofd groeide en zo is het nu, een dag later, nog steeds. De afgelopen maand heb ik steeds de "helm-ervaring"gehad die het stralende aspect in mijn hoofd vast hield maar sinds gisteren treedt het daar dus buiten. Ik ervaar geen pinkstervlammen of tongen of iets wat daar op lijkt maar "slechts"een groeiende intensiteit van de innerlijk al langer gevoelde aanwezigheid en een groei daarvan buiten mijn lichaamsgrenzen.
De drieslag van Emil Bock:
Hemelvaart: De herrezene verandert de oude kosmos door zich ermee te verbinden, in de nieuwe kosmos.
Pinksteren: Doordat hij de herrezene in zich voelt, krijgt de mens het vermogen zich met de nieuwe kosmos te verbinden. Het geheim van de nieuwe gemeenschap, dat boven hem zweeft, is voor hem het begin van de nieuwe kosmos.
St jan: Johannes de Doper, de mens van de oude kosmos gaat als beschermgeest van de gemeenschap voor naar de nieuwe kosmos.
Of in een ander beeld van Bock:
Met Pinksteren krijgt het inwonende hoger ik van de mens zijn vleugels waarmee hij, tezamen met de aarde-ziel, op kan wieken naar de Hemel (naar Uriel) alwaar in het offervuur van St Jan de oude Adam kan verbranden en waarin de nieuwe Adam geboren kan worden.
Wat betreft het vasten moet ik toch ook nog opmerken dat het nog steeds goed gaat. Ik ben wel steeds kritisch of het fysiek nog wel kan maar keer op keer merk ik dat er toch steeds weer genoeg energie is op het moment dat ik dat nodig heb. Ik moet wel zuinig aan doen maar dat kan ook. Ik heb veel vrij maar als ik moet werken kan ik dat nog steeds goed en geconcentreerd doen. Ik hou het dus allemaal goed in de gaten maar op deze voet vat het nog steeds vol te houden en het voelt ook aan dat dat van belang is.
Wat het trouwen betreft heb ik zaterdag ook een soort van maatschappelijke synchroniciteit ervaren met de koninklijke bruiloft in Engeland. Hoogtepunt van de dienst was voor mij met afstand de preek van Michael Curry over "the Power of Love" en zijn verhandeling over "the harnassing of Fire" van Teilhard de Chardin. Dit alles gevolgd door de prachtige gospel "Stand by me".
23 mei,
Gisteren ben ik dan toch weer gaan eten. Ik had met Pinksteren al wat eten ingeslagen omdat ik toch voorvoelde dat het niet lang meer kon duren. Gistermiddag daalde mijn energie zover dat ikzelf vond dat ik weer moest gaan eten. Ik begin nu weer aan te sterken, voel me goed en ben totaal niet misselijk zoals ik dat rond midden april wel werd van eten. Het vasten lijkt nodig geweest te zijn voor processen gedurende die ruime maand.
Het stralende gevoel in en om mijn hoofd blijft trouwens constant zonder verdere bijzonderheden.
27 mei, Orthodox Pinksteren
Vanochtend werd ik wakker met het besef van de samenhang in mezelf en ook in relatie tot de ervaren wereldse synchroniciteit. Tegelijk was er ook het besef dat het Orthodox Pinksteren was, dus ook hier is er een samenhang tussen westers en orthodox net zo als met Pasen. Wat dát verband is weet ik niet maar ik merk alleen op dat dat verband er bij beiden als praktische ervaring wel is.
Dan de innerlijke samenhang: Eerst moet ik nog vertellen dat ik me innerlijk nog steeds op een verhoging voel en mijn hart nog steeds "besneden" aanvoelt zodat het nu al sinds Pasen totaal niet meer taalt naar enig werelds verlangen. Ook de verbinding tussen hart en hoofd die over het algemeen stralend aanvoelt is er nog steeds; weliswaar de ene keer sterker dan de andere keer maar hij is er steeds. En sinds Pinksteren is er dan het verschijnsel dat het stralende in mijn hoofd zich ook naar buiten mijn hoofd heeft verplaatst. Wat me echter wel opgevallen is de afgelopen 6 weken, en wat ik ook hier en daar vermeld heb, is dat op de één of andere manier mijn hart zich (nog) niet mag uiten, wat op zich apart is omdat het hart nu juist het verbindende orgaan is dat centraal staat in dit hele gebeuren. Ik heb wel ergens in dit paas-blog geschreven dat het aanvoelt alsof mijn hart in sommige situaties bijna explodeert maar daarbij voel ik dan ook de aandrang dat ik me daar (nog) niet aan mag overgeven, alsof er eerst iets anders gerealiseerd moet worden. Dat is nog steeds zo; geregeld heb ik tranen in mijn ogen als ik in de wereld compassievolle daden zie, mijn hart regeert daar bijzonder sterk op maar tegelijk blijf ik voelen dat ik me daar nog steeds niet aan over mag geven.
Wat ik de laatste weken merk is, omdat alle angst-haat en zelfzucht buitengesloten zijn, ik me steeds minder oordelend opstel; mezelf minder eenzijdig laat leiden door verlangens en ergernissen. Daardoor ontstaat er steeds meer ruimte voor het bemiddelende hart wanneer dat zijn rechtmatige plaats in zal gaan nemen. Alle ruimte die er innerlijk wordt gecreëerd is voorbereiding.
Qua maatschappelijk synchroniciteit wordt het me ook steeds duidelijker. In de blogs over de vorige zomer, herfst en winter periodes heb ik geregeld geschreven over Nederland en Europa (vooral noord-west, centraal- en noord-Europa, dus vooral de oude Germaanse en west-Keltische stamgebieden, het Hanze-gebied ofwel grotendeels de protestants christelijke gebieden oftewel die cultuur-gebieden die sterker en veel langer onder invloed hebben gestaan van het Vrije Wils denken dat veel meer aansloot bij die Germaanse en Keltische cultuur in tegenstelling tot de zuidelijke en oosterse culturen.)
In het westen, Engeland en vooral Amerika, is er een radicale vervorming van de individuele vrijheids-impuls opgetreden; het Neo-liberalisme. De vrijheids-impuls is verworden tot het onverbiddelijke recht van de sterkste, al het collectieve sociale denken wordt uitgedreven als zijnde in strijd met de individuele vrijheid.(In Engeland wordt de strijd tussen het Europese en het Neo-liberale denken trouwens letterlijk uitgevochten in de strijd om de mogelijk Brexit.) In het oosten, oost-Europa en Azie is er precies het tegenover gestelde gebeurt. De radicale collectivistische sociale-impuls leidde hier tot een partij dictatuur waar alle individuele vrijheids-impulsen werden en worden uitgebannen omdat ze zogezegd een gevaar zijn voor het ondergeschikt makende collectieve systeem. De mens is in dit geval een onbetekenend, kleinmakend inwisselbaar radartje in het geheel, De extreme individuele vijheids-impuls die het individu op een voetstuk plaatst is het Luciferische principe (de zelfzucht) en het klein- en ondergeschikt-makende collectivistische principe is het Ahrimanische principe die regeert dmv de angst zoals we vandaag de dag goed kunnen waarnemen in bv Rusland en China. Eenzijdig leiden beiden slechts tot verwoestende conflicten, zowel innerlijk als in het groot op wereldschaal (zie bv Michael). De innerlijke balans tussen beiden principes kan alleen gevonden worden in het bemiddelende hart dat probeert om beiden principes met elkaar in harmonie te brengen. Op wereldlijk niveau is deze bemiddelende rol toebedeeld aan Europa waar beiden impulsen al een paar honderd jaar aanwezig zijn en waar samenlevingen vooral in het noorden het verst gevorderd zijn in het zoeken naar de balans tussen beiden principes.
Vanuit de dreiging van een escalerend wereldwijd conflict met potentieel vernietigende gevolgen wordt Europa nu gedwongen om op eigen benen te gaan staan en onafhankelijk van beiden extremen het bemiddelende hart te worden dat een helende verzoening kan bewerkstelligen. Europa zal die zelfbewuste empathische onafhankelijke rol moeten spelen tussen zowel Oost en West alswel tussen Noord (rijk) en Zuid (arm). Tussen rijk en arm is ook een bemiddelende rol nodig omdat een zich grenzen sluitend noorden de potentiële vluchtelingen stromen slechts zal laten aangroeien terwijl een zich volledig openstellend Europa slechts overweldigd zal worden. Ook hier moet er een samenwerkende balans gevonden worden om de conflicten en het probleem van de vluchtelingenstromen en in te perken en waar mogelijk sprongsgewijs op te lossen. Samenwerken vanuit het hart biedt ook hier slechts als enige een wezenlijke oplossing.
Hoe dan ook, ik voel de synchroniciteit tussen de wereldgebeurtenissen en mezelf en zie dan ook met vreugde dat Europa zich bewuster begint te worden van het belang van die onafhankelijke positie; De slaafse volgzaamheid jegens Amerika is niet meer daar, Europa's zelfstandigheid begint te ontwaken. Ook zie ik met vreugde dat zelfs Rutte begint met het durven stelling nemen tegen Poetin en Rusland wat betreft de MH17. Normaal is hij een slaafse volgeling van het groot-kapitaal maar dit keer lijkt hij eindelijk eens morele principes te laten prevaleren ipv economische belangen. Ook het zelfstandig stelling durven nemen in het Midden-Oosten is een goede zaak. De onafhankelijke bemiddelde rol in al die conflicten ligt Europa het beste en in het bewust en krachtig vorm geven van die rol zou wel eens de oplossing kunnen liggen voor al die grote wereldproblemen. Gezien de synchroniciteit verwacht ik hier dus ook in de zomer of de komende jaren doorbraken. Een doorbraak die gepaard zal gaan met de nodige strijd. In Europa zijn er momenteel en de afgelopen honderden jaren vele miljoenen mensen geweest die hun zelfzucht en hun angsten geofferd hebben voor het nastreven van idealen voor een betere wereld. Al die geaccumuleerde daden van onbaatzuchtigheid zullen mede helpen om tot hemelse daadkracht te komen die actief zal worden in de komende herfsten, met als materiele metafoor de vruchtdraging van het natuurlijke seizoen, of met de spirituele metafoor, de vruchten van de innerlijke zon, zijnde het tot leven komen van de jaarlijkse Michael-tijd.
6 juni,
Het is eigenlijk al een paar dagen na de pinkstertijd, die 2 weken na Pinksteren afloopt. Op zondag 3 juni vond de overgang plaats van het voorjaar die geregeerd werd door de aartsengel Rafael(van Lijdenstijd t/m Pinkstertijd), naar de zomertijd, de 3 maanden die geregeerd wordt door de aartsengel Uriel. Ik merkte vanaf mijn schrijven vanaf 3 juni dat er een andere energie was maar realiseerde me pas vandaag, woensdag, dat zondag die overgang plaats heeft gevonden. Het schrijven vanaf 3 juni heb ik dus verplaatst naar mijn nieuwe volgende post betreffende St-Jan-Uriel-Zomer 2018.
Wel rijst er deze dagen een verhelderende terugblik op die denk ik goed kan dienen als afsluiting van deze Paas-Rafael-Pinksteren post.
Vanmorgen werd ik dus wakker met het beeld van de maagdelijke ziel en plotseling kwamen de afrondende associaties naar boven. Met Pinksteren voelde ik het buiten mijn hoofd treden van de heldere straling in mijn hoofd wat nu stabiel aanwezig is, en nu snap ik dat dat de stralenkrans is van de maagdelijke ziel. Het op een verhoging zijn en het niet meer talen naar wereldse verlangens wordt samengevat in het beeld van de maagdelijk ziel met de Maan onder haar voeten. En het "besneden hart" is het beeld van de maagdelijke ziel bekleed met de Zon. De maagdelijke ziel is klaar om zich te verheffen naar de vurige Urielsfeer, het inwonende Hogere Ik krijgt zijn vleugels om met de Aarde en met Christus op te wieken naar de Hemel en de Sterrenwereld. De heelmeester Rafael die begon met het stellen van de diagnose in de lijdenstijd waar het bij de mensheid aan scheelde: de mens stond en staat voor een schijnbaar onoverbrugbare kloof tussen de menselijke en de geestelijke wereld, die alleen overbrugd kan worden door het hart. En met Pinksteren eindigt de heelmeester Rafael zijn genezende werk: de bloesems bloeien in de natuur, de aarde hult zich in haar bruiloftsgewaad net zoals de maagdelijke menselijke ziel zich nu kan hullen in haar bruiloftsgewaad, bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en de stralende sterren rond haar hoofd. Klaar om die kloof te overbruggen.
Dit beeld zie en voel ik, maar wel, voor nu, veel zwakker dan hierboven geformuleerd.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met terugwaartse blik zie ik nu in begin oktober dat de spirituele energie gedurende de maand mei begon te vervagen alhoewel ik wel de hele zomer een verbinding ben blijven voelen. Vanaf de herfst equinox op 23 september is de energie weer op volle sterkte terug.
Nu half oktober snap ik dat ik door een soort van partiële opstanding ben gegaan dit voorjaar die zich naar ik denk in 3 stappen van een jaar verder zal voltrekken. Volgend jaar dus stap 2 en in 2020 stap 3 van boven naar beneden: van hoofd naar voeten. Het lezen van een lezing van Rudolf Steiner maakte dit besef in me los: //wn.rsarchive.org/Lectures/GA/GA0102/19080413p01.html
Het begon in april met mijn hoofd, gevolgd door mijn bovenlichaam zoals vermeld in het blog, waarna ik een soort van verbreding bij mijn hoofd voelde alsof een spirituele entiteit zich liet inzakken. Ik snap nu dat ie andersom ging, naar boven uittredend, zich verheffend. Dat besef kwam er omdat ie bij de herfst-equinox op 23 september weer overduidelijk naar binnen kwam. De hele zomer was mijn bewustzijn ook doffer terwijl ik nog wel een verbinding bleef voelen, maar zwakker dus dan april-mei. Zo zie je maar weer, ik zie achteraf pas waar ik ben beland en dat is goed maar de behoefte blijft maar terug komen om er meer vooruitziende grip op te krijgen. Toch een soort van angst. Leren loslaten dus. Blind, tastend en intuitief gaat het, en anders niet.
